Koldo Izagirre Urreaga (Pasaia - Altza, Gipuzkoa, 1953koekainaren 21a) euskal idazle oparo, goraipatu eta berritzaileenetako bat da. Literaturaren genero guztiak landu ditu bere idazlanetan: poesia, eleberrigintza, ipuingintza eta saiakera. Hainbat euskal autore klasiko beste hizkuntza batzuetara itzuli ditu, eta literatura unibertsaleko lanak euskaratu ere bai. Helduentzat egindako literaturaz gain, haur eta gazteentzat ere zenbait lan idatzi ditu. Prentsan maiz artikuluak plazaratzen ditu, eta telebistarako eta zinemarako gidoilari lanetan ere aritu izan da.[1]
1978anOh! Euzkadi literatura aldizkari berritzailea sortu zuen, Ramon Saizarbitoriarekin eta beste idazle batzuekin batera, eta 80ko hamarkadan Bernardo Atxagarekin elkarlanean Panpina Ustela aldizkaria atera zuen. Jose Mari Olaizolarekin batera Ustela argitalpenak bultzatu zituen, idazle, gehienetan berri, eta ilustratzaileen lankidetza, ordura arte urria, praktika ohiko bihurtuz. 2000. urtetik aurrera XX. mendeko 40 euskal poetaren antologiak apailatu zituen Susa argitaletxean. Sareko Armiarma literatur-proiektuko bultzatzaile eta lankidea da.[1]
Gabriel Arestik aspaldian idazle galegoekin zabaldutako harremanaren bidea berreskuratu zuen 1976an bere lehen itzulpen lanarekin: CastelaorenKristalezko begia: eskeleto baten oroimenak (Kriselu, Donostia). Orduz geroztik berrogeitaka dira argitaratu dituen itzulpen lanak argitaletxe eta sail ugaritan, literatura unibertsalaren bilduman barne. EIZIE sortu zuen taldeko kide izan zen eta zuzendaritza taldeko kide 1988-1991 urteetan.[1]
Behin baino gehiagotan egon da Euskadi Saria merezi izatetik hurbil, baina uko egin izan dio saritua izateari, publikoki bezala pribatuki. Utikan Euskadi Sariak manifestu ezagunaren bultzatzaile eta sinatzaileetako bat da.[6][1]
Lazkao Txiki bertsolariei buruzko teleseriearen gidoilari Juanba Berasategi eta ETBrekin.Joxe Miguel Iztueta Kortajarena, Lazkao Txiki ezizenez, Bertsolaririk ezagunenetakoaren istorioak kontatzen dituen marrazki bizidunetako telesaila da. ETBk 1997an 76 atal igorri zituen.[10][5]
Txirrita bertsolariaren teleseriearen gidoilari Juanba Berasategi eta ETBrekin, Bertsolari ospetsuaren istorioak kontatzen dituen marrazki bizidunetako telesaila da. ETBk 1999an 52 atal igorri zituen.[11][5]
itzulpenek eta sormen-lanek erakutsi dute pertsonaia interesgarria eta emankorra izan dela. Lehenik, gaztelerara itzuli ziren Metxa protagonistatzat duten bi nobelak: Malandanzas de un Aguirre llamado Mecha (1997, Hiru), eta Nuevas prisiones del viejo Aguirre (2001, Ttarttalo). Bigarrenik, beste sormen-lan batzuen iturri bihurtu zen Metxa pertsonaia literarioa: batetik, Metxa (2003) antzerki-lan honetan, eta, bestetik, Pablo Sastrek atonduriko lagunen zerrenda luzean, Eguzkipekoak (2003) lanean, Metxa pertsonaia literarioa ere aipatzen da. Zalantzarik ez, nortasun handiko eta nortasun bereziko pertsonaia literarioa sortu zuen Koldo Izagirrek, eta maila bereko interpretazioa egin zuen Soroizek antzezlanean.[34][35]
Agirretartasunaren kontzeptuak gidatzen du Metxa zaharraren nortasuna. Agirre'tar Nikola, "Metxa", 77 urteko agirretarra dugu. Batean, bere herrian Pelton turbina sartzen saiatuko da; bestean, gerra zibilean abiadore izan zela esango digu; hurrengoan. tanke-gidaria izan zela gogoratuko du. Auskalo zer ez ote duen egin edo esan Metxak. Agirretar on bat bezala. sorpresa huts bihurtzen zaigu Metxa bere jarrera, pentsamendu eta ekintzekin. Ez da erraza agirretar bat zer den esatea. baina. zerbait esatekotan. pertsonaia maitagarria dela esan behar. Behin baino gehiagotan etorriko zaio irakurleari irribarrea Metxa egoskor maitagarri honen ibiliak eta eroriak irakurtzean.
Honela definitzen Metxak berak: “Agirretartasuna ez baitu sorlekuak ematen, baizik eta erorikoen minak” Hortaz, agirretartasunak nolabait sorlekuak emaniko tasunak (eta mugak) ezeztatzen ditu, eta, era berean, sorlekuaren ideia du abiaburu. Ondorioz, agirretartasunaren kontzepzioak euskalduntasunaren eta abertzaletasunaren diskurtso zenbait jartzen ditu auzitan.[36]
Bide horretatik, nortasun paradoxiko eta ironikoa du Metxa zaharrak. Izaera paradoxiko hori bateraezinak diren bi munduren artean mugitu beharrak eragin duela iradokitzen da nobelan: norbanakoaren mundua (mendebaldeko kulturaren diskurtsoa, askatasunaren bilaketarako eremua), eta giza taldearen edo gizartearen mundua (norbanakoaren askatasun horri nolabaiteko mugak ezartzen dizkion esparrua). Hartara, aldi berean bi aukeraren artean kulunka dabil pertsonaia: askatasuna eta determinazioa. Alde batetik, ekin eta hautatu egin ahal du; eta, beste alde batetik, arauak eta mugak ditu. Ondorioz, nobelak askatasuna du hausnarketa-gai nagusi.[36] Lehenengo eszenan honela kantatzen dute aktore guztiek:[37]
↑Berasategi, Juanba; Goya, Luis, Izagirre, Koldo, Oskorri (Grupo musical), País Vasco, Departamento de Cultura y Turismo, Euskal Telebista, Guipúzcoa, Diputación Foral. (1989). Kalabaza Tripontzia. Irusoin PMC434783672. (Noiz kontsultatua: 2022-05-14).
Gipuzkoa, Euskal Herria
Datuak: Q11929901
Multimedia: Koldo Izagirre
