Ekialdeko Timor
Ekialdeko Timor[1] (tetumez: Timór-Leste), izen ofiziala Timor-Lesteko Errepublika Demokratikoa[1] (portugesez: República Democrática de Timor-Leste; tetumez: Repúblika Demokrátika Timór-Leste) hego-ekialdeko Asiako estatu burujabea da, Timor uhartearen ekialdeko erdia hartzen duena. 15.007 kilometro koadroko eremua dauka,[2] eta 2015ean 1.18 milioi biztanle zituen.[3] Dili da hiriburua.
Ekialdeko Timorko Errepublika Demokratikoa | |||
---|---|---|---|
Repúblika Demokrátika Timór-Leste República Democrática de Timor-Leste | |||
Ereserkia: Pátria (ereserkia) | |||
Goiburua: Unidade, Acção, Progresso ("Batasuna, Ekintza, Garapena") | |||
| |||
Geografia | |||
Hiriburua | Dili 8°33′13″S 125°34′42″E | ||
Azalera | 14.918,72 km² | ||
Punturik altuena | Tatamailau (2.963 m) | ||
Punturik sakonena | Timorko itsasoa (0 m) | ||
Kontinentea | Asia | ||
Mugakideak | Indonesia eta Australia | ||
Administrazioa | |||
Gobernu-sistema | erdipresidentzialismo, errepublika eta Estatu unitario | ||
Ekialdeko Timorreko presidentea | Jose Ramos-Horta | ||
Legebiltzarra | National Parliament (en) | ||
Harreman diplomatikoak | Ikusi mapa Wikidatan | ||
Zeren kide | ikusi
| ||
Demografia | |||
Biztanleria | 1.243.235 | ||
Dentsitatea | Adierazpen errorea: Ustekabeko < eragilea bizt/km² | ||
Hizkuntza ofizialak | |||
Erabilitako hizkuntzak | ikusi
| ||
Erlijioa | katolizismo, Protestantismo eta islam | ||
Ezkontzeko adina | genero guztiak: 17 | ||
Emankortasun-tasa | 5,1 (2014) | ||
Eskolaratu gabeko umeak | 33.004 (2015) | ||
Bizi-itxaropena | 68,881 (2016) | ||
Giniren koefizientea | 28,7 (2014) | ||
Giza garapen indizea | 0,607 (2021) | ||
Ekonomia | |||
BPG nominala | 2.954.620.999,5844 $ (2017) | ||
BPG per capita | 2.279 $ (2017) | ||
BPG erosketa botere paritarioa | 9.369.954.465 nazioarteko dolar (2017) | ||
BPG per capita EAPn | 7.228,169 nazioarteko dolar (2017) | ||
BPGaren hazkuntza erreala | 5 % (2016) | ||
Erreserbak | 544.434.360 $ (2017) | ||
Inflazioa | 0 % (2016) | ||
Historia | |||
Sorrera data: 1975eko azaroaren 28a | |||
Bestelako informazioa | |||
Aurrezenbakia | +670 | ||
ISO 3166-1 alpha-2 | TL eta TP | ||
ISO 3166-1 alpha-3 | TLS eta TMP | ||
Ordu eremua | |||
Elektrizitatea | 220 V. 50 Hz.europar loki, Type E (en) , Schuko eta AS/NZS 3112 (en) | ||
Internet domeinua | .tl | ||
timor-leste.gov.tl… |
Geografia
aldatuEkialdeko Timor hego-ekialdeko Asian dago, Malaysiar artxipelagoan, hego latitudeko 8° eta 10° artean, eta ekialdeko longitudeko 124° eta 128° artean. Timor uhartearen ekialdeko erdia hartzen du, eta baita Oecusse barrendegia (uhartearen mendebaldean dagoena) eta Atauro eta Jaco uharte txikiak.[4] Ombaiteko itsasartea, Wetarko itsasartea eta Bandako itsasoa ditu iparraldean; hegoaldean, Timorko itsasoak banatzen du Australiatik; eta mendebaldean Indonesia du (Mendebaldeko Timor).
Herrialde menditsua da. Gailurrik garaiena Tatamailau mendia da (2.963 metro). Klima tropikala du, beroa eta hezea, bi urtarorekin: euritsua eta lehorra. Urtaro euritsua laburra izaten da; metro koadroko 1.475 mm inguru euri egiten du. Herrialdearen ekialdeko muturrean dagoen Paitchau mendilerroak biodibertsitate handiko oihan primarioak ditu, eta BirdLife Internationalek hegaztien kontserbaziorako gune garrantzitsu izendaturik dauka.[5] Iparraldeko kostaldean koralezko uharri sistema garrantzitsu ugari daude, arriskuan daudenak.
Historia
aldatu1512an, portugaldarrak egin ziren Timor uhartearen jabe. Sandalo egurra, eztia, argizaria, kafea eta esklaboak lortzeko erabiltzen zuten. XVII. mendetik aurrera, borroka handiak izan ziren herbeheretarren eta portugaldarren artean Timor zela-eta. Azkenean, 1859an, bitan banatu zuten ofizialki uhartea: mendebaldeko erdia, Nusu Tenggara, herbeheretarren mende geratu zen, eta ekialdeko erdiak portugaldarren esku segitu zuen. 1895ean, portugaldar kolonizatzaileen aurkako erreboltak izan ziren.[6] Bigarren Mundu Gerra bukatutakoan, Indonesia egin zen Nusu Tenggararen jabe. Ekialdeak, berriz, portugaldarren mende segitu zuen 1975 arte.
1975ean Krabelinen Iraultza gertatu zen Portugalen. Militar progresistek diktadura salazarista amaiarazi zuten. Ondorioz, deskolonizazio prozesua hasi zen eta Lisboak Ekialdeko Timorren zituen ordezkariak erretiratu zituen. Fretilin (Ekialdeko Timorko Burujabetasunerako Fronte Iraultzailea) fronte independentista eta ezkertiarrak hartu zuen agintea. Denbora gutxirako, ordea; berehala Indonesiak inbaditu baitzuen. Suharto diktadoreak agintzen zuen orduan Indonesian eta haren indarrek sarraski handiak egin zituzten Timorren. 183.000 lagun hil zituzten,[7] orduko biztanleen herenak. 1976an, Ekialdeko Timor Indonesiako 27. probintzia izendatu zuen ofizialki Suharto diktadorearen gobernuak. NBEk ez zuen inoiz onartu hori.[6]
Geroztik, Fretilinek Indonesiako administrazioaren aurkako gerrillan jardun zuen. 1985ean, Ekialdeko Timor Indonesia zela onartu zuen Australiak; onarpen hori kolpe handia izan zen erreboltari independentistentzat. 1996an, Carlos Ximenes Belo gotzainak eta José Ramos-Horta erbesteko Atzerri ministroak Bakearen Nobel saria jaso zuten, timortarren eskubideen alde egiteagatik. 1998an, protesta handien ondoren, Indonesiako Suharto diktadoreak boterea utzi behar izan zuen. Ekialdeko Timorko aldarrikapenak indartu egin ziren, eta B. J. Habibie presidente berriak autonomia eskaini zien.[6]
1999an, autonomia edo independentzia aukeratzeko eskumena timortarren esku uztea hitzartu zuten Portugalek eta Indonesiak. NBEk gidatuta, erreferenduma egin zuten abuztuan: biztanleen % 78,5ek independentziaren alde bozkatu zuten. Indonesiaren aldeko paramilitarrek, Armadaren laguntzaz, sarraski handiak egin zituzten, jende asko hil zuten eta azpiegitura guztiak hondatu. NBEk gidatutako hiru urteko trantsizio epea hasi zen. 2002ko maiatzaren 20an, estatu independente gisa eratu zen Ekialdeko Timor.[6]
Xanana Gusmão izan zen herrialde independentearen lehenbiziko presidentea. 2006an, krisi larri batek astindu zuen herrialdea, Armadako hainbat kidek -uhartearen mendebaldekoak guztiak- bazterketa salatu eta hainbat protesta ekintza egin zituzten. Poliziak gogor ekin zuen haien kontra eta liskarrek gizartean ere izan zuten eragina. Orotara 30 lagun hil ziren, eta beste 155.000 pertsona beren etxeetatik ihes egin behar izan zuten. Timorrek nazioarteko armadaren laguntza behar izan zuen egoera baretzeko. Lehen ministro Mari Alkatirik dimititu egin zuen, eta José Ramos-Horta Bakearen Nobel saridunak ordeztu zuen.[8] 2007ko maiatzean, Ramos-Horta nagusitu zen lehendakaritzarako hauteskundeetan, eta Gusmão lehen ministro bilakatu zen.
2008ko otsalean, presidentearen egoitza tirokatu zuen matxinatutako militar talde batek, eta José Ramos-Horta oso larri zauritu zuten.[9] Taur Matan Ruakek irabazi zituen 2012ko presidentetzarako hauteskundeak, eta Francisco Guterresek 2017koak.[10]
Gobernua eta administrazioa
aldatuPolitika
aldatuKonstituzioa 2002an onartu zen. Haren arabera, errepublika presidentzialista da Ekialdeko Timor. Errepublikako presidentea da estatuburua, eta lehen ministroa gobernuburua. Legebiltzarrak (Parlamento Nacional) 65 kide ditu.[4]
Banaketa administratiboa
aldatuHerrialdea hamahiru udalerritan banaturik dago.
Udalerria | Hiriburua | Eremua (km2)[3] |
Biztanleria (2015)[3] |
Dentsitatea (bizt/km2)[3] | |
---|---|---|---|---|---|
1 | Lautém | Lospalos | 1.817 | 65.240 | 35,9 |
2 | Baucau | Baucau | 1.504 | 123.203 | 81,9 |
3 | Viqueque | Viqueque | 1.873 | 76.033 | 40,6 |
4 | Manatuto | Manatuto | 1.783 | 46.619 | 26,1 |
5 | Dili | Dili | 364 | 277.279 | 761,8 |
6 | Aileu | Aileu | 736 | 48.837 | 66,3 |
7 | Manufahi | Same | 1.333 | 53.691 | 40,3 |
8 | Liquiçá | Liquiçá | 560 | 71.927 | 128,4 |
9 | Ermera | Gleno | 757 | 125.702 | 166,1 |
10 | Ainaro | Ainaro | 803 | 63.136 | 78,6 |
11 | Bobonaro | Maliana | 1.378 | 97.762 | 70,9 |
12 | Covalima | Suai | 1.199 | 65.301 | 54,5 |
13 | Oecusse | Pante Macassar | 814 | 68.913 | 84,7 |
Demografia
aldatuBiztanleria
aldatu2020an 1.383.000 biztanle zituen. Adineka, honela dago banaturik biztanleria: 0-14 urte bitartekoak % 40 dira, 15-24 urte bitartekoak % 20,3, 25-54 urte bitartekoak % 30,4, 55-64 urte bitartekoak % 5,2 eta 65 urtetik gorakoak % 4,1. Bizi itxaropena 69,3 urtekoa da; 67,6 urtekoa gizonezkoena eta 71,1 urtekoa emakumezkoena (2020ko zenbatespenak).[4]
Banaketa etnikoa
aldatuAustronesiarrak (malaiar-polinesiar jatorrikoak) eta papuarrak dira talde etniko nagusiak; txinatar gutxiengo bat dago.[11]
Hizkuntzak
aldatuPortugesa eta tetuma dira hizkuntza ofizialak; indonesiera eta ingelesa ere erabiltzen dira. Hainbat hizkuntza indigena daude; tetumaz landa, mambae, makasae, baikenu, kemak eta bunak hizkuntzek dute hiztun kopururik handienak.[11][4]
Erlijioa
aldatu% 97,6 katolikoak dira, % 2 protestanteak eta % 0,2 musulmanak (2015eko zenbatespenak).[4]
Hiri nagusiak
aldatuDili (244.584 biztanle 2015ean), Baucau (17.357), Maliana (12.787), Lospalos (12.471) eta Pante Macassar (12.421) dira hiririk handienak.[4]
Ekonomia
aldatuHerrialdeak mendekotasun handia dauka petrolio eta gasarekiko, eta estatuak horien ustiapenari esker osatzen ditu bere aurrekontuak. 2014ko datuen arabera, energiaren sektoreak barne produktu gordinaren % 60 ekartzen du. Timorko itsasoko erreserbek 36.000 eta 47.700 milioi euro arteko balioa dute, baina 2032rako agortuko direla aurreikusten dute adituek.[12]
Erreferentziak
aldatu- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/30 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- ↑ a b Euskaltzaindia. 38. araua: Munduko estatu-izenak, herritarren izenak, hizkuntza ofizialak eta hiriburuak. .
- ↑ East Timor Geography. easttimorgovernment.com (Noiz kontsultatua: 2020-4-23).
- ↑ a b c d East Timor. citypopulation.de (Noiz kontsultatua: 2020-4-23).
- ↑ a b c d e f Timor-Leste. The World Factbook, cia.gov (Noiz kontsultatua: 2020-4-26).
- ↑ Mount Paitchau and Lake Iralalaro. datazone.birdlife.org (Noiz kontsultatua: 2020-4-26).
- ↑ a b c d Eskisabel, Idurre. Ekialdeko Timor: 500 urte, hamaika sarraski. Euskaldunon Egunkaria, 2002ko maiatzak 26, CC BY-SA 4.0, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2020-4-26).
- ↑ Indonesiaren okupazioaren ondorioz 183.000 timortar hil zirela dio Egiaren eta Adiskidetzearen Batzordeak. Berria egunkaria, 2005eko abenduak 21, CC BY-SA 4.0, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2020-4-26).
- ↑ Berasain, Kristina. Xanana Gusmao gerrillari ohia da faborito Ekialdeko Timorren gaur egingo diren bozetan. Berria egunkaria, 2007ko ekainak 30, CC BY-SA 4.0, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2020-4-26).
- ↑ Ramos Horta Timorko presidentea koman dago, matxinoek zaurituta. Berria egunkaria, 2008ko otsailak 11, CC BY-SA 4.0, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2020-4-27).
- ↑ Urtemuga, aro berri bati bidea irekitzeko. Berria egunkaria, 2017ko maiatzak 21, CC BY-SA 4.0, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2020-4-27).
- ↑ a b Ekialdeko Timor: 500 urte, hamaika sarraski. Berriaren Estilo Liburua, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2020-4-28).
- ↑ Fretilin nagusitu da Ekialdeko Timorren, eta elkarlanera deitu du. Berria egunkaria, 2017ko uztailak 24, CC BY-SA 4.0, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2020-4-28).
Kanpo estekak
aldatu- (Ingelesez) CIA - World Factbook Geografia, biztanleria, politika eta ekonomia datuak.
Asiako herrialde eta lurraldeak (Nazio Batuen azpi-eskualdeka) | |||
Afganistan • Errusia • Kazakhstan • Kirgizistan • Uzbekistan • Tadjikistan • Turkmenistan |
Hego Korea • Ipar Korea • Japonia • Mongolia • Txina | ||
Arabiar Emirerri Batuak • Armenia • Azerbaijan • Bahrain • Egipto • Georgia • Iran • Irak • Israel • Jordania • Kuwait • Libano • Oman • Qatar • Saudi Arabia • Siria • Turkia • Yemen |
Brunei • Ekialdeko Timor • Filipinak • Indonesia • Kanbodia • Laos • Malaysia • Myanmar • Singapur • Thailandia • Vietnam | ||
Bangladesh • Bhutan • India • Maldivak • Nepal • Pakistan • Sri Lanka |
Beste entitate |