Fikzio

Fikzioa irudimenezko errealitate batean oinarritutako narrazio bat da, non fizkiozko pertsonaiek hartzen duten parte. Fikziozko narrazioa ahots zein idatzizkoa eta literatura, antzerki nahiz zinemakoa izan daiteke. Hitza latinetik dator, fictus ("asmatutakoa"), fingiere aditzaren partizipioa.

Aliceren abenturak Lurralde Miresgarrian liburuaren irudia: fikziozko pertsonaia fikziozko croquet partida jokatzen.

Fikzioaren eta errealitatearen arteko bereizketaren ikerketa tradizioz literatur teoria eta filosofia eremuan garatu da. Hizkuntzalaritzan enuntziazioari arreta eskaini zaio, bestetik.^[1]

Fikzioaren elementu narratologikoakAldatu

NarratzaileaAldatu

Historia azaltzeko idazleak sortutako elementua da. Narratzaileak kategoria desberdinetan sailkatu daitezke, historia parte hartzen badu, erabilitako gramatikaren pertsona, edo narratzen ari den gertaereik buruzko ezaguera.

Narratzaile erabilenak hauek dira:

Orojakile: narratzailea den-dena daki, ez da pertsonaia eta gertatzen diren gauzak ez ditu epaitzen. Oso narratzaile mota klasikoa da, ohikoa, esaterako, XIX. mendeko eleberrietan.
Lehenengo pertsona edo ni: narratzaileak berak bizi izandako gertaerak narratzen ditu, historiaren protagonista bera da. Gertaeretaz ez daki guztia, bakarrik berak bere ikuspuntutik ikus dezakeena.
Bigarren pertsona edo zu: narratzaileak irakurleari kontatzen dio gertatutakoa; irakurlea horrela protagonistaren papera hartzen du.
Hirugarren pertsona edo bera: narratzaileak historiaren pertsonaia bati gertatutako guztia azaltzen du. Pertsonaia hori testigu bat da eta bakarrik ikus dezakeena kontatuko du. Orojakilearekin konparatuta, hirugarren pertsonakoak iritzi moralak bota ditzake.