Jevgeni Maksimovitx Primakov (errusieraz: Евге́ний Макси́мович Примако́в; Kiev, 1929ko urriaren 29a - Mosku, 2015eko ekainaren 26a) errusiar politikari eta diplomazialaria izan zen. 1998tik 1999ra Errusiako lehen ministroa izan zen.

Jevgeni Primakov

Dumako diputatua

2000ko urtarrilaren 18a - 2003ko abenduaren 7a
Hautetsia: 3rd State Duma of the Russian Federation (en) Itzuli

Errusiako lehen ministro

1998ko irailaren 11 - 1999ko maiatzaren 12a
Viktor Txernomirdin - Sergei Stepashin (en) Itzuli
Errusiako Atzerri Ministroa

1996ko urtarrilaren 9a - 1998ko irailaren 11
Andrey Kozyrev (en) Itzuli - Igor Ivanov (en) Itzuli
Bizitza
JaiotzaKiev1929ko urriaren 29a
Herrialdea Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna
 Errusia
Lehen hizkuntzaerrusiera
HeriotzaMosku2015eko ekainaren 26a (85 urte)
Hobiratze lekuaNovodevitxi hilerria
Heriotza modua: gibeleko minbizia
Hezkuntza
HeziketaMoscow Institute of Oriental Studies (en) Itzuli 1953)
Moscow State University Faculty of Economics (en) Itzuli 1956)
Hezkuntza-mailaDoctor of Economics (en) Itzuli
Hizkuntzakerrusiera
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria, diplomazialaria, kazetaria, ekonomialaria, Dumako diputatua eta Arabista
Lantokia(k)Mosku
Enplegatzailea(k)Institute of Oriental Studies of the Russian Academy of Sciences (en) Itzuli
Jasotako sariak
KidetzaZientzien Errusiar Akademia
Sobietar Batasuneko Zientzien Akademia
3rd State Duma of the Russian Federation (en) Itzuli
Zerbitzu militarra
Adar militarraForeign Intelligence Service (en) Itzuli
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErrusiar Eliza Ortodoxoa
Alderdi politikoa Sobietar Batasuneko Alderdi Komunista
Fatherland – All Russia (en) Itzuli

IMDB: nm4814594 Find a Grave: 148326077 Edit the value on Wikidata

Bere gurasoak juduak ziren eta Finkelstein abizena aldatu eta Primakov jarri zuten. Jevgeni Moskuko Ekialdeko Ikasketen Institutuan hezi zen. Irrati sobietarrean lan egin zuen, baita Ekialde Ertaineko Pravda egunkariko berriemaile lanetan ere. KGBrako ere lan egin zuen.

SESBeko Zientzien Akademiako kide izan zen. 1989an Batasuneko Sobietaren presidentea izan zen eta 1990etik 1991ra Sobietar Batasuneko Presidentetza Kontseiluko kidea.

1991tik 1996ra, kanpoko espioitzaren burua izan zen. 1996tik 1997ra Errusiako Kanpo Harremanetarako ministroa izan zen. NATOren hedapenaren aurka agertu zen eta multilateralismoa sustatu zuen.

Boris Jeltsinek lehen ministro izendatu zuen 1998ko irailean. Bere agintaldian, NATOk Jugoslaviako bonbardaketa egin zuen. Jeltsinek 1999ko maiatzean kendu zuen kargutik, nahiz eta oso ospetsua izan.

2003an Vladimir Putinen mandatari berezia izan zen Irakera. Saddam Hussein bere armamentua entregatzeko konbentzitzen saiatu zen, baina ez zuen arrakastarik izan.

Lanak aldatu

  • «Страны Аравии и колониализм» (1956);
  • «Международные конфликты шестидесятых и семидесятых годов» (1972, в соавт.);
  • «Египет: время президента Насера» (1974, 2-е изд. 1981; в соавт. с И. П. Беляевым);
  • «Ближний Восток: пять путей к миру» (1974);
  • «Энергетический кризис: подход советских учёных» (1974);
  • «Энергетический кризис в капиталистическом мире» (1975, редактор);
  • «Анатомия ближневосточного конфликта» (1978);
  • «Новые явления в энергетике капиталистического мира» (1979);
  • «Восток после краха колониальной системы» (1982);
  • «Восток: рубеж 80-х» (1983);
  • «История одного сговора: ближневосточная политика США в 70-е — нач. 80-х гг.» (1985);
  • «Очерки истории российской внешней разведки» (в 6 тт, 1996);
  • «Годы в большой политике» (1999);
  • «Восемь месяцев плюс…» (2001);
  • «Мир после 11 сентября» (2002);
  • «Конфиденциально: Ближний Восток на сцене и за кулисами» (2006, 2-е изд. 2012);
  • «Минное поле политики» (2006);
  • «Мир без России? К чему ведёт политическая близорукость» (2009);
  • «Мысли вслух». М.: Российская газета, 2011. 207 с., 15 000 экз., ISBN 978-5-905308-03-1;
  • «Россия. Надежды и тревоги». М.: Центрполиграф, 2015., ISBN 978-5-227-05735-8;
  • «Встречи на перекрёстках». М.: Центрполиграф, 2015. 607 с., ISBN 978-5-227-05739-6;
  • «Ближний Восток на сцене и за кулисами. Конфиденциально». М.: Центрполиграф, 2016. 415 стр., ISBN 978-5-227-05792-1.

Kanpo estekak aldatu