Errusiera

Errusiera[1] (ру́сский язы́к, russkij jazyk,ˈruskʲɪj jɪˈzɨk ahoskatua) indoeuropar hizkuntza da, eslaviar hizkuntzen kidea, Errusian eta beste hainbat estatutan ofiziala dena eta mundu osoan 285 milioi hiztun dituena. Idatzizko adibideak X. mendetik ageri dira.

Errusiera
русский — русский язык‎
Russian language status and proficiency in the World.svg
Datu orokorrak
Lurralde eremua Errusia, Bielorrusia, Kazakhstan, Kirgizistan, Tajikistan.
Hiztunak 285 milioi
Rankinga 8
Ofizialtasuna Errusia, Bielorrusia, Kazakhstan, Kirgizistan, Tajikistan
Eskualdea Europako ekialdean eta Asian
UNESCO sailkapena 1: ziurra
Araugilea Errusiar Akademiako Zientziak
Informazio filologikoa
Hizkuntza-tipologia subjektua aditza objektua, nominatibo-akusatibo hizkuntza, hizkuntza azentuala, ordena libreko hizkuntza eta hizkuntza fusionatzailea
Denbora gramatikalak lehenaldia, orainaldia eta geroaldia
Modu gramatikalak indikatiboa, agintera eta subjuntiboa
Genero gramatikalak neutroa, genero femeninoa, genero maskulinoa eta genero komuna
Kasu gramatikalak nominatiboa, genitiboa, datiboa, akusatiboa, instrumentala, prepositional case (en) Itzuli, lokatiboa, partitiboa eta Bokatiboa
Alfabetoa errusiar alfabetoa
Hizkuntza kodeak
ISO 639-1 ru
ISO 639-2 rus
ISO 639-3 rus
Ethnologue rus
Glottolog russ1263
Wikipedia ru

Inflexio-sintetikoaren forma gordetzen du, baita eslaviera komunaren oinarrizko hitzak ere. Errusiera modernoa garrantzitsua da nazioarteko politikaren, zientziaren eta teknologiaren arloetan ere. Politikan, XX. mendeko hizkuntzarik garrantzitsuenetakoa izan zen: horren erakusgarri, gaur egun errusiera Nazio Batuen Erakundeko sei hizkuntza ofizialetako bat da.

Estatus ofizialaAldatu

Errusiera Errusiako hizkuntza ofiziala da eta baita Bielorrusia, Kazakhstan, Tajikistan eta Kirgizistanen ere. Nazio Batuak erabiltzen dituen sei hizkuntzetako bat da.

Eskola publikoko ikasle errusiarren % 97k, bielorrusiarren % 75ek, kazakhstandarren % 41ek, ukrainarren % 24k, kirgizistandarren % 23k, moldaviarren % 21ek, azerbaijandarren % 7k eta georgiarren % 5ek euren ikasketa guztiak edo gehienak errusieraz egiten dituzte.

Idazteko sistemaAldatu

Sakontzeko, irakurri: «Alfabeto ziriliko»

Errusiera alfabeto ziriliko berri eta modernoaz (кириллица) idazten da; 33 letra ditu. Hona letra larriak eta balioa:

А
/a/		 Б
/b/		 В
/v/		 Г
/ɡ/		 Д
/d/		 Е
/je/		 Ё
/jo/		 Ж
/ʐ/		 З
/z/		 И
/i/		 Й
/j/
К
/k/		 Л
/l/		 М
/m/		 Н
/n/		 О
/o/		 П
/p/		 Р
/r/		 С
/s/		 Т
/t/		 У
/u/		 Ф
/f/
Х
/x/		 Ц
/ts/		 Ч
/tɕ/		 Ш
/ʂ/		 Щ
/ɕː/		 Ъ
/-/		 Ы
/ɨ/		 Ь
/ʲ/		 Э
/e/		 Ю
/ju/		 Я
/ja/

Transkripzio-sistemaAldatu

Euskaltzaindiak 156. arauan[2] alfabeto zirilikoz idatzitako izenak euskarara aldatzeko transkripzio-sistema arautua ematen du.

OrtografiaAldatu

Errusiera idazten den bezala ahoskatzen da. Hau da, soinu fonetikoak, morfologikoak, etimologikoak eta gramatikoak eta, adibidez, hizkuntza bizi gehienen antzera, bere logikak eta kontradikzioak ditu barne.

Idazteko arauen azken berrikuntza eta aldaketak 1918. urtean izan ziren, eta arau guztiak 1956. urtean amaitu ziren. Hiztun batzuek oraindik ez dituzte azken aldaketak barneratu eta, horren ondorioz, batzuetan akatsak egiten dituzte.

Puntuazioa bizantziar grezieratik hartu zuten hasiera batean, baina 1700 eta 1800 artean guztiz aldatu zen, frantses eta alemerazko ereduak hartu baitziren.

Hizkuntzaren egitura eta ezaugarriakAldatu

IzenakAldatu

Errusierazko izenek kasuak, numeroak (singularra eta plurala) eta generoak (gizonezkoa, emakumezkoa eta neutroa) dituzte.

Euskararekin pareka genezake, duen deklinabide-sistema konplexua dela eta. Zazpi kasu gramatikal daude:

  • Nominatiboa: subjektua kasu horretan doa.
    • Отец тебя любит. Otets tebia liubit. (Aitak maite zaitu).
  • Akusatiboa: osagarri zuzenarekin erabiltzen da.
    • Я люблю собаку. Ja liubliu sobaku. (Nik txakurra maite dut).
  • Datiboa: aditzaren ekintza nori zuzenduta dagoen adierazteko.
    • Я говорю тебе. Ja govoriu tebe. (Nik zuri esaten dizut).
  • Genitiboa: NOREN kasuarekin pareka genezake; era berean, ezezko esaldietan objektu zuzena adierazten du.
    • Машина сестры. Maxina sestry. (Arrebaren / Ahizparen autoa);
    • У меня нет денег. U menia net deneg. (Nik ez dut dirurik).
  • Instrumentala: ZEREZ adierazten du; etorkizunean gertatzen diren esaldietan erabiltzen da halaber.
    • Я вижу глазами. Ja vizhu glazami. (Nik begiez ikusten dut).
  • Ablatiboa: lekuzko ezaugarriak ematen dizkio hitzari.
    • В саду работает мужчина. V sadu rabotaiet muzhtxina. (Lorategian gizon batek lan egiten du).

Alemanez jazotzen den antzera, preposizioek ondoren datorren hitzaren kasu gramatikala zehazten dute.

  • Напротив дома стоит моя машина. Naprotiv doma stoit moja maxina. (Nire autoa etxearen aurrealdean dago).

AditzaAldatu

Errusierazko aditzek konjugazioa, hiru denbora (orainaldi, lehenaldi eta etorkizun bakunak), hiru modu eta bi ahots dituzte.

OrainaldiaAldatu

Esaldietan, являться javliatza aditza ("egon, izan") ez da beharrezkoa: Мальчик красив Maltxik krasivyj (maltxik "mutila", krasivyj "ederra") = "Mutila ederra da".

Atzizki nagusiak orainaldian -ю -iu, -шь -x, -т -t, -ем / -им -jem / -im, -ят / -ют -iat / -iut eta -те -te dira.

Любить Liubit' = maite:

  • Я люблю Ja liubliu = Maite dut;
  • Ты любишь Ty liubix = Maite duzu;
  • Он / Она / Оно / Это любит On / Ona / Ono / Eto liubit = Maite du;
  • Мы любим My liubim = Maite dugu;
  • Они любят Oni liubiat = Maite dute;
  • Вы любите Vy liubite = Maite duzue.

LehenaldiaAldatu

Atzizki nagusiak lehenaldian -л -l, -ла -la, -ло -lo, eta -ли -li dira. Adibidez, Выпить Vypit' ("edan") aditzarekin:

  • Я выпил воду Ja vypil vodu = Nik ura edan dut;
  • Ты выпил воду Ty vypil vodu = Zuk ura edan duzu;
  • Мужчина выпил воду Muzhtxina vypil vodu = Gizonak ura edan du;
  • Девочка выпила воду Devotxka vypila vodu = Neskak ura edan du;
  • Привидение выпило воду Prividenije vypilo vodu = Mamuak ura edan du;
  • Мы выпили воду My vypili vodu = Guk ura edan dugu;
  • Они выпили воду Oni vypili vodu = Haiek ura edan dute;
  • Вы выпили воду Vy vypili vodu = Ura edan duzue.

ErreferentziakAldatu

  1. ↑ Euskaltzaindia. 38. araua: Munduko estatu-izenak, herritarren izenak, hizkuntza ofizialak eta hiriburuak. .
  2. ↑ Alfabeto zirilikoz idatzitako izenak euskarara aldatzeko transkripzio-sistema, Euskaltzaindiaren 156. araua.

BibliografiaAldatu

Ingelesez

  • B. Comrie, G. Stone, M. Polinsky, The Russian Language in the Twentieth Century, 2nd. ed. Oxford, Clarendon Press, 1996
  • W.K. Matthews, Russian Historical Grammar, London, University of London, Athlone Press, 1960
  • T.R. Carleton, Introduction to the Phonological History of the Slavic Languages, Columbus, Ohio : Slavica Publishers, 1991
  • A. Stender-Petersen, Anthology of old Russian literature, New York, Columbia University Press, 1954

Errusieraz

  • Иванов В.В. Историческая грамматика русского языка. «Просвещение», М., 1990.
  • Цыганенко Г. П. Этимологический словарь русского языка. Киев, 1970.
  • Т. Н. Михельсон, Рассказы русских летописей XV–XVII веков. М., 1978
  • Н.М. Шанский, В.В. Иванов, Т.В. Шанская. Краткий этимологический словарь русского языка. М. 1961.
  • А. Шицгал, Русский гражданский шрифт, «Исскуство», Москва, 1958, 2-e изд. 1983.
  • Л. П. Жуковская, отв. ред. Древнерусский литературный язык и его отношение к старославянскому. М., «Наука», 1987.

Ikus, gaineraAldatu

Kanpo estekakAldatu

Hizkuntza honek bere Wikipedia du: Bisita ezazu.
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Errusiera&oldid=8370294"(e)tik eskuratuta