Víctor Pradera

Víctor Pradera
	; Irudi gehiago
; Gorteetako diputatua
; Kontsultarako Biltzar Nazionaleko kidea
Bizitza
Jaiotza	Iruñea, 1872ko apirilaren 19a
Herrialdea	Nafarroa Garaia, Euskal Herria
Heriotza	Donostia, 1936ko irailaren 6a (64 urte)
Hobiratze lekua	Polloeko hilerria
Heriotza modua	heriotza zigorra: bala zauria
Familia
Seme-alabak	ikusi Juan José Pradera Ortega;
Hezkuntza
Heziketa	Deustuko Unibertsitatea
Hizkuntzak	gaztelania; euskara
Jarduerak
Jarduerak	historialaria, politikaria, abokatua eta ingeniaria
Lantokia(k)	Madril
Lan nabarmenak	ikusi Fernando el Católico y los falsarios de la historia; The New State (en) ;
Kidetza	Acción Española (en)
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Elkarte Tradizionalista; Alderdi Katoliko Tradizionalista; Alderdi Sozial Popularra

Juan Víctor Pradera Larunbe (Iruñea, Nafarroa Garaia, 1873ko apirilaren 19a - Donostia, Gipuzkoa, 1936ko irailaren 6a) euskal herritar politikari, ingeniari, abokatu eta historialaria izan zen.^[1]

BiografiaAldatu

Aitaren aldeko aitona Sarakoa zen (Jean Pradere Martinena) eta amona berriz Sunbillakoa, Etxalarren bizi zirelarik. Hantxe jaio zen Victor Praderaren aita. Ama, ostera, Iruñekoa zuen.^[2]

Iruñan jaio arren, zazpi urterekin Donostiara joan zen bizitzera gurasoekin.^[2]1899an, Tolosako barrutia (Gipuzkoa) ordezkatuz, eta 1918an, Iruñeko barrutia (Nafarroa Garaia) ordezkatuz, diputatu hautatu zuten. Juan Vázquez de Mellaren jarraitzailea, honekin batera karlismoa utzi eta Alderdi Katoliko Tradizionalistan sartu zen. Gero Alderdi Sozial Popularrean eta Elkarte Tradizionalistan ere ibili zen.

Euskalduna zen;^[3] hala ere, Euskal Herriarentzako Sortarauaren eta eusko abertzaletasunaren aurka gogor borrokatu zen. Nafarroako konkista legitimatzeko saiakerak egin zituen, adibidez, gogor joz Amaiurko monolitoaren kontra, eta Fernando el Católico y los falsarios de la historia entsegua argitaratuz (1922). Espainiako Bigarren Errepublikaren aurkako sutsua, bere idazkietan eta jarduera politikoan hura suntsitzearen alde lan egin zuen. Leo XIII.aren Rerum Novarum-aren katolizismo sozialaren aldekoa izan zen.^[2]

Espainiako Gerra Zibila hasi zenean, Donostian zegoen. Abuztu hasieran atxilotu zuten, eta Ondarretako espetxean giltzapetu. 1936ko irail hasieran fusilatu zuten, baita semea ere.

Obra batzukAldatu

Por Navarra, para España [diskurtso]. Donostia: "GRAPHOS". 1921.
Fernando el Católico y los falsarios de la historia. Sucesores de Rivadeneyra (S. A.). 1922.
Dios vuelve y los dioses se van. Sucesores de Rivadeneyra (S. A.). 1923.
El Estado Nuevo (2. edizio). Editorial Española. 1937.