Sunismo

Sunnismo» orritik birbideratua)

Sunismoa edo suni islama (/ˈsuːni, ˈsʊni/),islamaren adar nagusia da, haren jarraitzaileek —suniak edo sunitak— musulmanen % 80 osatzen baitute. Gainontzeko musulmanen artean, bigarren adar zabalduena xiismoa da.[1] Itzulpenetan doktrina eta praktika hauei sunismo deritze, jarraitzaileei suni musulman, suni, sunita edo Ahlus Sunnah deitzen zaien bitartean. Kasu batzuetan "Islam ortodoxo" bezala ere izendatzen da,[2][3][4] nahiz eta adituek itzulpen okerra dela dioten.[5]

Musulmanak biztanleen % 5etik gora diren estatuak, bakoitzean nagusi den islamaren adarra zehaztuta:
     sunismoa      xiismoa      ibadismoa

Sunismoa lau islamiar eskola juridikotan banatuta dago. Suniten dotrina Mahomak irakatsitakoan oinarritzen da, eta sunita izena dute Sunna testua aintzakotzat hartzen dutelako, xiiek ez bezala.

Terminologia aldatu

 

Arabierazko Sunna terminoak jatorri pre-islamikoko sustraiak ditu, jarraitzaileen gehiengoak praktikatzen zituen ohiturak deskribatzeko erabiltzen zen. Hitzak garrantzi politiko handiagoa eskuratu zuen ʿUthmān ibn ʿAffān-en, hirugarren suni kalifa, hilketa eta gero (ca. VII. mendea). Sunna, sunnat an-nabī edo "profetaren sunna"-ren laburdura bilakatu zen garaia oraindik ezezaguna da.[6]

Erreferentziak aldatu

  1. «Sunni Islam - Oxford Islamic Studies Online» www.oxfordislamicstudies.com (Noiz kontsultatua: 2022-04-25).
  2. Braswell, George W., Jr.. (2000). What you need to know about Islam & Muslims. ISBN 0-8054-1829-6. PMC 42428848. (Noiz kontsultatua: 2022-04-25).
  3. Nasir, Jamal J.. (2009). The status of women under Islamic law and modern Islamic legislation. (3rd ed. rev. and updated work. argitaraldia) Brill ISBN 978-90-474-2620-2. PMC 568651694. (Noiz kontsultatua: 2022-04-25).
  4. (Ingelesez) Thackrah, John Richard. (2013-09-05). Dictionary of Terrorism. Routledge ISBN 978-1-135-16595-6. (Noiz kontsultatua: 2022-04-25).
  5. Burton, John. (1994). An introduction to the Ḥadīth. Edinburgh University Press ISBN 0-7486-0435-9. PMC 32115306. (Noiz kontsultatua: 2022-04-25).
  6. Ess, Josef van. (2011). Der Eine und das Andere : Beobachtungen an islamischen häresiographischen Texten. Walter de Gruyter ISBN 978-3-11-021578-6. PMC 754713668. (Noiz kontsultatua: 2022-04-25).

Kanpo estekak aldatu