Txomin Peillen
Txomin Peillen Karrikaburu (Paris, 1932ko azaroaren 17a - Kanbo, 2022ko abenduaren 9a[1]) euskal idazlea eta euskaltzain osoa izan zen, Santa Grazi eta Baiona artean bizi zena.
| Txomin Peillen | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Dominique Peillen |
| Jaiotza | Parisko 18. barrutia, 1932ko Azaroaren 17a |
| Herrialdea |  Frantzia Euskal Herria |
| Bizilekua | Baiona Urdatx / Santa Grazi |
| Heriotza | Kanbo, 2022ko Abenduaren 9a (90 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | euskara frantsesa gaztelania Bretainiera |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | idazlea, biologoa eta hizkuntzalaria |
| Jasotako sariak | ikusi
|
| Kidetza | Euskaltzaindia Eusko Ikaskuntza |
  | |
Bere bizitzan zehar liburu anitz idatzi zituen. Biologia irakaslea izana, gero euskara irakaslea, katedradun emerito izatera iritsi zen. Hamaika ikerketa lan egin zituen etnografiaz (bi beka) eta hizkuntzalaritzaz. Hamabi ipuin eta eleberri liburu argitaratu eta haientzat bost sari eduki zituen. Literaturan umorea, fantastikoa, politikazkoa, poliziakoa eta erotikoa landu zituen.
PEN euskal klubaren kide nabarmena eta bere ohorezko lehendakaria izan zen.
Lanak Aldatu
Narrazioa Aldatu
- Ale gorriak (2001, Hiria)
- Ale berdeak (2001, Dakit argitaldaria)
- Zaldi beltzak zeruan (2018, Pamiela)
- Mendekatzeak (2022, dakit argitaldaria)
Nobela Aldatu
- Gauaz ibiltzen dana (1967, Itxaropena)
- Itzal gorria (1972, Itxaropena): Berrargitalpena Hiria 2000 lapurtera klasikotik euskara batura
- Gatu beltza (1973, Gero)
- Atxorra eta altximia (1982, Hordago)
- Aldjezairia askatuta (1982, Hordago)
- Aintza txerriari! (1986, Elkar)
- Kristina Bolsward (1991, Leopoldo Zugaza): Berrargitalpena Hiria 2001
- Alarguntsa beltza (2001, Hiria)
- Jan Dabrowski (2013, Utriusque Vasconiae)
- Nina Waita : arupu baten itzalean (2015, Utrisque Vasconiae)
- Minotauro (2020, Alberdania).
- Bi neska miseria aztertzen (2021, dakit argitaldaria)
Saiakera Aldatu
- Jusef Egiategiren lehen liburia (1785) (1983, Euskaltzaindia)
- Bizidunak haurren eta helduen heziketan (1995, Etor)
- Euskaldunen ingurugiroan (espazioa eta denbora) (2001, Dakit argitaldaria)
- Bosquejos vasco-uruguayos (2003, dakit argitaldaria)
- Baloreak Euskal Herrian eta beste gizarteetan (2005, Utriusque Vasconiae)
Poesia Aldatu
- Mende joanaz (2003, Maiatz)
Haur eta gazte literatura Aldatu
- Errotaria Errege (1979, Hordago)
- Buffalo Billen abentura (1979, Hordago)
- Mirko printzea (1979, Hordago)
Dibulgazioa Aldatu
- Agur Zuberoa (2001, Biba Xiberua! Ekimena Urretxu Zumarraga)
Autobiografia Aldatu
- Paristar euskaldun bat (ni... neu) (1987, Elkar)
Etnologia Aldatu
- Animismua Zuberoan (1985, Haranburu)
- Allande Elixagari ligiarraren ixtorioak (1985, Haranburu)
- Zuberoako itzal-argiak (euskarazko jakilegoak) (1988, Elkar)
- Herri-sendakuntza eta sendagingoa Zuberoan (1998, Joxe Miel Barandiaran Fundazioa)
- El imaginario en las creencias populares y cultas (2020, Dakit argitaldaria)
Jon Mirande eta Txomin Peillen bretoierazaleak Aldatu
Euskaraz baino lehen ikasi zuen bretoieraz Jon Mirandek Parisen. Euskaldunak lagun egin baino lehen, bretainiarrak egin zituen adiskide. Txomin Peillenekin konpartitu zuen zaletasun hori. Izatez, Jon Mirandek hizkuntza zeltiko guziak ezagutzen zituen. 1950ean kornubieraren akademian sartu zen, eta Heinen eta Hölderlinen olerkiak eman zituen akademiaren An lef Kernewek aldizkarian.[2]
Bretoieraren akademian hartu zuten kanpotar bakarra izan zen. Gerla denboran ikasi zuen bretoieraz. Berantago, Sorbonako sumeriar hizkuntzen irakasle Riec Jestinek, Jon Mirandek eta Txomin Peillenek Ar Stourmer aldizkari abertzale sozialista atera zuten bi urtez, eta Jon Mirandek hantxe eman zituen bretoierazko artikulu hoberenak, eta kantuak eta olerkiak ere bai. Haren olerkitxo erotikoak bretoieraz idatzi bakarrak izan ziren. Bertzalde, hebraieratik eta nederlanderatik ere ekarri zuen bretoierara lanik. Hil gabean, aleman eta nederlanderazko poemak idazten ari zen, bretoieraz.[2]
Erreferentziak Aldatu
- ↑ Lartzanguren, Edu. «Txomin Peillen idazle eta euskaltzaina hil da, 90 urte zituela» Berria (Noiz kontsultatua: 2022-12-10).
- ↑ a b Elustondo, Miel A.. «De viris illustribus: Jon Mirande bretainiarra» Berria (Noiz kontsultatua: 2022-01-25).
Ikus, gainera Aldatu
Kanpo estekak Aldatu
Datuak: Q3542631
