Jupiter (mitologia)

Jupiter (latinez: Iuppiter) erromatarren jainko gorena da, Saturnoren eta Rearen semea. Erromatarrentzat eta Italiako beste herrientzat eguargiaren eta zeruaren jainkoa zen. Gero, greziarren Zeus jainkoarekin elkartu zuten, eta haren genealogia eta gertaerak erantsi zizkioten.

Jupiter (mitologia)
Antzinako Erromako erlijioa
Ezaugarriak
Jatorrizko izena	Iuppiter
Sexua	gizonezkoa
Ikonografia	tximista, arranoa eta hasta
Baliokideak	Zeus, Perun eta Thor
Familia
Aita	Saturno
Ezkontidea(k)	Junon
Bikotea(k)	Latona eta Juturna
Seme-alabak	Vulkano, Diana, Herkules, Bako, Proserpina, Iuventas , Marte, Belona, Minerva, Apollo , Iarbas eta Merkurio
Anai-arrebak	Junon eta Vesta

Jupiter Optimus Maximus deitzen zioten, Erromako Estatuaren patroia zelako: legea eta ordena sozialaz arduratzen zen. Etimologikoki, Jupiter Jove eta pater («aita», latinez) hitzetatik dator.

Zetro bat eskuan duela irudikatzen da; batzuetan, hala ere, lau zaldi zurik daramaten zalgurdi batean ageri da. Zeruaren jainkoa zenez, tximistaren eta trumoiaren jabe zela uste zuten antzinako erromatarrek eta Kapitolio tenplua eraiki zuten haren ohoretan.

Artea

Artean oso sarritan agertzen da Jupiterren irudia, bai eskulturan bai margolanetan. Aipagarriak dira eskulturan: Vatikanoko Iupiter Verospi, Napoliko eta Louvre museoko eskulturak, Kapitolioko museoko irudia (Jupiter zutik, tximista eskuan duela), edota Juan Boloniaren Iupiter Pluvius ospetsua. Pinturan aipatzekoak dira: Rafaelen Jupiter eta Antiope (Vatikanoan) Tizianorena (Louvre museoan), Bronzinorena (Munichen), eta abar.

Erreferentziak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Jupiter (mitologia)