Z
letra
Z edo zeta euskal alfabetoko hogeita zazpigarren eta azken letra da. Z (larriz) eta z (xehez) idazten da.
 | |
| Euskal alfabetoa | |
|---|---|
| A a • B b • C c • (Ç ç)1 • D d E e • F f • G g • H h • I i • J j K k • L l • M m • N n • Ñ ñ • O o P p • Q q • R r • S s • T t • U u V v • W w • X x • Y y • Z z | |
Digramak: dd • tt • ts • tx • tz | |
| Beste irudikapen batzuk | |
| Bandera |  |
| Braille | ⠵ |
| ASL |  |
| Kodeak | morse kodea: --.. NATO alfabeto fonetikoa: Zulu Braille ASCII (en)  : Z |
1ç letra, c letraren aldaera da euskal alfabetoan. | |
Kimikan eta fisikan, atomo zenbakiaren ikurra da.
Erabilera idatzia historianAldatu
EuskaraAldatu
Z letra gaur egun euskaraz ezagutzen dugun soinua adierazteko aspalditik erabili izan da. Euskarazko lehen testuetan soinu hori adierazteko ⟨ç⟩, ⟨c⟩ eta ⟨z⟩ erabiltzen baziren ere, 1783. urtean Martin Duhalderen liburuetan jadanik ⟨za⟩, ⟨zo⟩ eta ⟨zu⟩ agertzen dira gaurko soinu bera adierazteko. Baina orduan ⟨ce⟩ eta ⟨ci⟩ idazten zuen, harik eta 1827. urtean Darrigolek soinu hori beste letren ordez beti ⟨z⟩ idaztea erabaki zuen arte[1].
ErreferentziakAldatu
- ↑ Zuazo, Koldo. (2005). Euskara batua. Ezina ekinez egina. Elkar ISBN 84-9783-316-3..
Kanpo estekakAldatu
|
Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |