Artikulu hau letrari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «K (argipen)».


K edo ka euskal alfabetoko hamaikagarren letra da. K (larriz) eta k (xehez) idazten da.

K
Euskal alfabetoa
A aB bC c • (Ç ç)1D d
E eF fG gH hI iJ j
K kL lM mN nÑ ñO o
P pQ qR rS sT tU u
V vW wX xY yZ z

Digramak: ddtttstxtz
Beste irudikapen batzuk
BanderaICS Kilo.svg
Braille
ASLSign language K.svg
Kodeakmorse kodea: -.-
NATO alfabeto fonetikoa: Kilo
Braille ASCII (en) Itzuli: K

1ç letra, c letraren aldaera da euskal alfabetoan.

Erabilera idatzia historianAldatu

EuskaraAldatu

K letra gaur egun euskaraz ezagutzen dugun soinua adierazteko aspalditik erabili izan da. Euskarazko lehen testuetan soinu hori adierazteko ⟨c⟩, ⟨qu⟩, ⟨k⟩, ⟨q⟩ eta ⟨ch⟩ erabiltzen baziren ere, 1783. urtean Martin Duhalde ⟨ke⟩ eta ⟨ki⟩ sistematikoki idazten hasi zen, ⟨c⟩rekin batera beste kasuetarako. Handik urte batzuetara, 1827.ean, Darrigolek soinu hori beti ⟨k⟩ idaztea erabaki zuen beste letren ordez[1].

ErreferentziakAldatu

  1. Zuazo, Koldo. (2005). Euskara batua. Ezina ekinez egina. Elkar ISBN 84-9783-316-3..

Kanpo estekakAldatu


  Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.