Miles Davis
Miles Dewey Davis III (Alton, 1926ko maiatzaren 26a - Santa Monica, 1991ko irailaren 28a) Estatu Batuetako jazz tronpeta-jotzailea eta musikagilea izan zen. 1940tik aurrera eragin handia izan zuen jazzaren ibilbidean. Jazz modernoaren joera berrien aitzindari izan zen, berak gidatutako taldeekin batera: cool estiloa (1940tik aurrera), modala 1960an, eta jazz-rocka 1970ean. Obra nagusiak hauek ditu: Billie's bounce (1945), Boplicity (1948) Bag's groove (1954) eta Miles ahead (1957). Rolling Stone aldizkariak honela deskribatu zuen: "inoiz izan den jazz tronpeta-jotzailerik onena, eta XX. mendeko musikaririk garrantzitsuenetako bat ere bai".
BiografiaAldatu
Altonen jaio zen, Illinoisen, eta East St. Louis-en ekialdean hazi zen. Davis Juilliard-en ikastera New Yorkera joan ondoren, Charlie Parker saxofoi-jotzailearen bebop boskotean debutatu eta 1944tik 1948ra beraiekin jo zuen. Handik gutxira, Birth of the Cool grabatu zuen Capitol Records-entzat, funtsezkoa izan zena cool jazza garatzeko. 1950etako hasieran, Davisek hard bop-eko lehen piezak grabatu zituen Prestige Records-en zegoela, baina ausaz grabatu zuen heroinarekiko mendekotasuna zela eta.
Newporteko Jazzaldian itzulera arrakastatsuaren ondoren, epe luzeko kontratu bat sinatu zuen Columbia Records-ekin, eta Round About Night albuma grabatu zuen 1955ean.[1] John Coltrane saxofoi-jotzailearekin eta Paul Chambers baxu-jotzailearekin egin zuen lehen lana izan zen hori eta biak 1960ko hamarkadaren hasieran zuzendu zuen seikotearen funtsezko kideak. Garai horretan, tartekatu zituen jazzeko orkestra-kolaborazioak egin zituen Gil Evans-ekin, Sketches of Spain (1960) esaterako, eta banda-grabazioak, Milestones (1958) eta Kind of Blue (1959). Azken grabazio hori da inoiz izan den jazz-album ezagunenetako bat, eta Estatu Batuetan bost milioi kopia baino gehiago saldu ditu.
1961ean My Prince Will Come (1961) diskoa kaleratu zuen baita Blackhawk kontzertuetan aritu ere. Seven Steps to Heaven 1963ko disko arrakastatsuan taldekide ezagunak bildu zituen: Ron Carter baxua jotzen, Herbie Hancock pianoa eta Tony Williams bateria. 1964an Wayne Shorter saxofoi-jolea gehitu zen taldera. post-bop generoko aitzindarietako bat izan zen E.S.P. (1965) eta Miles Smiles (1967) albumekin trantsizio elektrikoari ekin baino lehen. 1970eko hamarkadan, rock, funk, erritmo afrikarrak eta musika elektronikoan ere murgildu zen etengabe aldatzen ziren musikariekin, Joe Zawinul teklatu-jotzailea, Al Foster bateria-jotzailea eta John McLaughlin gitarra-jotzailea, besteak beste. Denboraldi hori, 1969ko Silent Way diskoarekin hasi eta 1975ko Aghartako kontzertuaren grabazioarekin amaitu zen tartea bere jarduneko polemikoena izan zen.[2] Jazz-fusio garaiko 1970eko Bitches Brew diskoak arrakasta komertzialera eraman zuen atzera.
Osasun arazoengatik bost urteko etenaldi baten ondoren, bere ibilibidea segitu zuen 1980ko hamarkadan, musikari gazteagoekin eta poparen eraginarekin. The Man with the Horn (1981) eta Tutu (1986) garai hartako disko azpimarragarrienak dira. Mundu osoan kontzertuak eman zituen, arte-bisualetan, zinean eta telebistan kolaborazioak egiten zituen bitartean.
1991n hil zen, garuneko isuri baten, pneumoniaren eta arnas gutxiegitasunaren eragin konbinatuaren eraginez.
DiskografiaAldatu
- Birth of the Cool - Capitol Records (1949)
- Volume 1 - Blue Note (1952)
- Volume 2 - Blue Note (1953)
- Miles Davis and The Modern Jazz Giants - Prestige (1954)
- 'Round about Midnight - Columbia (1955)
- Cookin' with the Miles Davis Quintet - Prestige (1956)
- Steamin' with the Miles Davis Quintet - Prestige (1956)
- Relaxin' with the Miles Davis Quintet - Prestige (1956)
- Workin' with the Miles Davis Quintet - Prestige (1956)
- Miles Ahead Miles Davis + 19 - Columbia (1957)
- L'Ascenseur pour l'Échafaud - Fontana (1958)
- Milestones - Columbia (1958)
- Somethin' Else - Blue Note (1958)
- '58 Stella By Starlight - Columbia (1958)
- Porgy and Bess - Columbia (1958)
- Sketches of Spain - Columbia (1959)
- Kind of Blue - Columbia (1959)
- Some Day My Prince Will Come - Columbia (1961)
- In Person, Saturday Night at The Blackhawk, San Francisco - Columbia (1961)
- Seven Steps to Heaven - Columbia (1963)
- Quiet Nights c/Gil Evans - Columbia (1963)
- My Funny Valentine + Four & More: The Complete Concert - Columbia (1964)
- E.S.P. - Columbia (1965)
- Cookin' at The Plugged Nickel - Columbia (1965)
- Miles Smiles - Columbia (1966)
- Sorcerer - Columbia (1967)
- Nefertiti - Columbia (1967)
- Filles De Kilimanjaro - Columbia (1968)
- Miles in the Sky - Columbia (1968)
- Water Babies - Columbia (1967-1968)
- In a Silent Way - Columbia (1968)
- Bitches Brew - Columbia (1970)
- Live-Evil - Columbia (1971)
- On the Corner - Columbia (1971)
- Big Fun - Columbia (1974)
- Dark Magus - Columbia (1974)
- Get Up With It - Columbia (1974)
- Agharta - Columbia (1975)
- Pangea - Columbia (1975)
- The Man with the Horn - Columbia (1981)
- We Want Miles - Columbia (1981)
- Star People - Columbia (1983)
- Decoy - Columbia (1983)
- You're Under Arrest - Columbia (1985)
- Aura - Warner (1985)
- Tutu - Warner (1986)
- Amandla - Warner (1989)
- Miles & Quincy Live at Montreaux - Warner (1991)
- The Essential Miles Davis (2000)
- Cool and Collected (2006)
ErreferentziakAldatu
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/28 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- ↑ Davis, Miles. (1989). Miles, the autobiography. Simon and Schuster ISBN 0-671-63504-2. PMC 20015144. (Noiz kontsultatua: 2022-07-05).
- ↑ 1971-, Freeman, Phil,. (2005). Running the voodoo down : the electric music of Miles Davis. Backbeat Books PMC 1036939862. (Noiz kontsultatua: 2022-07-07).
Kanpo estekakAldatu
Datuak: Q93341
Multimedia: Miles Davis
  |
Artikulu hau Illinoisko biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |