Isabel I.a Bragantzakoa

politikari brasildarra

Isabel Kristina Leopoldina Augusta Mikaela Gabriela Rafaela Gonzaga de Braganza e Borbon, tronuratzean Elisabet I.a Bragantzakoa izena hartu zuena (Rio de Janeiro 1846ko uztailak 29-1921eko azaroak 14), Brasilgo printzesa inperiala eta erregeordea izan zen.

Isabel I.a Bragantzakoa

Brasilgo senatari

1871 - 1889
Prince Imperial of Brazil (en) Itzuli

1846 - 1889
Bizitza
JaiotzaRio de Janeiro1846ko uztailaren 29a
Herrialdea Brasil
HeriotzaChâteau d'Eu (en) Itzuli1921eko azaroaren 14a (75 urte)
Hobiratze lekuaCathedral of Petrópolis (en) Itzuli
Familia
AitaPetri II.a Brasilgoa
AmaTeresa Kristina Borboi Bi Sizilietakoa
Ezkontidea(k)Prince Gaston, Count of Eu (en) Itzuli  (1864ko urriaren 15a -  1921eko azaroaren 14a)
Seme-alabak
Haurrideak
LeinuaBraganza etxea
Hezkuntza
Hizkuntzakportugesa
frantsesa
brasildar portugesa
ingelesa
alemana
Jarduerak
Jarduerakaristokrata eta erregeordea
Jasotako sariak
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa

Facebook: isabeldebragancadobrasil Edit the value on Wikidata

Brasilgo azken enperadorea izan zen Pedro II.a Brasilgoa eta Teresa Cristinaren alaba izan zen. Euren alaba nagusi eta tronurako oinordeko bezala, inperioaren erregeordetza hartu zuen hiru aldiz, bere aita bidaian zegoela. Erredentorea bezala ezagutzen da, horietako batean, esklabutza abolitu baitzuen Brasilen, honek, familia inperiala eta lurjabe esklabista boteretsuekin aurrez aurre jarri zituelarik.

Gaston Orleansekoa, Euko Kontearekin, nor Luis Filipe Frantziakoa errege frantsesaren biloba zen. Lau seme alaba izan zituen:

Bere familiarekin bizi izan zen Isabel Jauregian, gaur egun Guanabara Jauregia deitua. Hiru aldiz hartu zuen erregeordetza (1871 eta 1872 bitartean, 1875 eta 1876 bitartean eta, azkenik, 1887 eta 1888 bitartean), garai hauetan, Sabel Askatasun Legea (Brasilen jaiotako esklabuen seme-alabak askatzen dituena), zigortutako gotzain eta presoentzako amnistia bat eta Lege Aureoa (Brasilen esklabutzaren abolizioa suposatu zuena) aldarrikatu zituen. Urrezko Arrosarekin saritu zuen Leon XIII.a aita santuak. Brasilen errepublika aldarrikatu zenean, Frantzian erbesteratu zen.

Bere aita hil zenean, Brasilgo tronuaren oinordekotza eskubideak jaso zituen, bera hiltzean, bere biloba Pedro Enrike Orleans-Bragantzakoari pasa zirelarik


Aurrekoa
Pedro Alfonso Bragantzakoa eta Borboi-Bi Sizilietakoa
Brasilgo printzesa inperiala
1850-1891
Ondorengoa
Pedro de Alcántara Orleans-Bragantzakoa


Aurrekoa
Pedro II.a Brasilgoa
Brasilgo enperatriza
1891-1921
Ondorengoa
Pedro III.a

Kanpo estekak

aldatu
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Elisabet I.a Bragantzakoa