Gabriela Mistral

poeta, diplomatikari, idazle eta hezitzaile txiletarra

Lucila de María del Perpetuo Socorro Godoy Alcayaga —ezagunagoa Gabriela Mistral goitizenaz— (Vicuña, Coquimbo, Txile, 1889ko apirilaren 7Hempstead, New York, Ameriketako Estatu Batuak, 1957ko urtarrilaren 10a) txiletar poeta izan zen. Bere burua 'eusko-amerindiar'tzat zuen, arbasoen aldetik eusko eta aimara jatorria zuenez.[1] Literaturako Nobel Saria eskuratu zuen (1945), eta hori lortzen lehendabiziko latinoamerikarra izan zen.

Gabriela Mistral

Ahotsa
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakLucila de María Godoy Alcayaga
JaiotzaVicuña1889ko apirilaren 7a
Herrialdea Txile
HeriotzaHempstead1957ko urtarrilaren 10a (67 urte)
Hobiratze lekuaTumba de Gabriela Mistral (en) Itzuli
Heriotza moduaberezko heriotza
Familia
AitaJuan Jerónimo Godoy Villanueva
Ezkontidea(k)ezkongabea
Familia
Hezkuntza
HeziketaEscuela Normal № 1 de Santiago (en) Itzuli
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakpoeta, diplomazialaria, irakaslea eta idazlea
Enplegatzailea(k)Columbia Unibertsitatea
Barnard College
Jasotako sariak
KidetzaSapphic Circle of Madrid (en) Itzuli
Izengoitia(k)Gabriela Mistral
Genero artistikoaolerkigintza
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioakatolizismoa

gabrielamistral.uchile.cl
IMDB: nm1339546 Musicbrainz: b12c9c3c-f295-4ec8-8902-6f708153c7d3 Discogs: 1001389 Find a Grave: 7611795 Edit the value on Wikidata

Bizitza

aldatu

Irakaskuntzaren inguruan murgildurik eman zuen bizitza guztia: nekazari inguruetan irakasle, hasieran, eta erantzukizun handiagoko karguetan, ondoren. Horrela, parte-hartze zuzena izan zuen Mexikoko irakaskuntzaren antolakuntzan. Kontsul izan zen Napolin, Lisboan, Rio de Janeiron eta Los Angelesen, eta zenbait kargu bete zuen Nazioen Erakundean eta Nazio Batuen Erakundean.

Idatzi zituen olerkietan gehien erabiltzen zituen gaiak barne minak, izadia, lana, nekazarien miseria, emakumearen askatasuna eta haurtzaroa dira. Lehen idazlanean, Desolación (1922) olerki liburuan, ageri dira jadanik haren lan osoan aurkitzen diren gaiak, mina eta maitasuna. Gabriela Mistralek idatzi zituen beste poema bilduma aipagarri batzuk Sonetos de la muerte (1914, Heriotzaren hamalaurunak), Ternura (1924), Tala (1938), Selección de la autora (1957), Nubes blancas eta Lugar (1954, Lekua) dira.  v  1945ean Literaturako Nobel saria irabazi zuen.

Idazlanak

aldatu
  • Sonetos de la Muerte (1914)
  • Desolación (1922)
  • Lecturas para Mujeres (1923)
  • Ternura (1924)
  • Nubes Blancas y Breve Descripción de Chile (1934)
  • Tala (1938)
  • Antología (1941)
  • Lagar (1954)
  • Recados Contando a Chile (1957)
  • Poema de Chile (1967, hilondokoa)

Erreferentziak

aldatu
  1. Palmira Oyanguren: «Gabriela Mistral Alcayaga: “La India Vasca”», Euskonews & Media, 230. zenbakia, 2003ko azaroa.

Ikus, gainera

aldatu

Kanpo estekak

aldatu
  • Joseba Aurkenerena: Gabriela Mistral, euskal odoleko olerkari txiletarra [1]