Nominatibo
Nominatiboa indoeuropar hizkuntzaren gramatika-kasu bat da: perpausaren subjektua adierazten du eta, aditz iragankorrarekin, akusatiboa eskatzen du, objektu zuzena adierazteko.
AtzizkiakAldatu
Atzizkiak nominatiboaren oinarrizkoak dira:
- adibidez, grezieraz: ὁ λύκος (o lýkos) - otsoa;
- adibidez, latinez: Dominus est in domo - Jauna etxean dago;
- adibidez, polonieraz: Cziasto - Pastela.
SubjektuaAldatu
Nominatiboa subjektua da perpausean; adibidez, latinez: Flavius venit - Flabio dator.
Subjektua ere bada nor-nork aditzarekin; adibidez, latinez: Puella gladiatorem vidit - Neskak gladiadorea ikusi du.
AtributuaAldatu
Kopulatiboarekin, nominatiboa atributu eta subjektu da; adibidez, latinez: Mare est viridis - Itsasoa berdea da.
Ikus gaineraAldatu
Kanpo estekakAldatu
Artikulu hau hizkuntzei buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |