Palentzia

Palentzia; Palencia
	Espainiako udalerria
	Irudi gehiago
Administrazioa
Estatu burujabe	Espainia
Autonomia	Gaztela eta Leon
Probintzia	Palentziako probintzia
Alkatea	Alfonso Polanco (en)
Izen ofiziala	Palencia
Jatorrizko izena	Palencia
Posta kodea	34001–34006
INEk ezarritako kodea	34120
Herriburua	Palencia
Geografia
Koordenatuak	42°01′N 4°32′W / 42.02°N 4.53°W42°01′N 4°32′W / 42.02°N 4.53°W
Azalera	94.71 km²
Altuera	749 m
Mugakideak	Villamuriel de Cerrato, Dueñas, Santa Cecilia del Alcor, Autilla del Pino, Grijota, Husillos, Fuentes de Valdepero, Villalobón eta Magaz de Pisuerga
Demografia
Biztanleria	76.302 (2022); −788 (2021)
Dentsitatea	805,64 bizt/km²
Informazio gehigarria
Telefono aurrizkia	979
Ordu eremua	UTC+01:00
Hiri senidetuak	Bourges
Matrikula	P
	aytopalencia.es

Palentzia^[1] (gaztelaniaz eta ofizialki, Palencia) izen bereko probintziako hiriburua da. 82.263 biztanle zituen 2006an.

Banaketa administratiboaAldatu

Palentziaren bilakaera demografikoa
	1900	1910	1920	1930	1940	1950	1960	1970	1981
Biztanleria	15.940	18.055	19.543	23.936	34.283	41.769	48.216	58.370	74.080
	1991	1996	1998	1999	2001	2002	2005	2006	2008
Biztanleria	77.863	78.831	79.745	80.332	80.836	80.801	81.439	82.263	82.626

Merkataritza eta industria (ehungintza, janari industria, kimika industria) dira ekonomia jarduera nagusiak^[2].

Erromatar hiria izan zen (Pallantia). Apezpiku egoitza izan zen IV. mendetik aurrera. Musulmanek suntsitu ondoren, basamortu bihurtua geratu zen Palentziako lurraldea, baso guztiak bota baitzituzten haiek. Nafarroako Antso Nagusiak hiria berriro eraiki zuen (1032), apezpiku egoitza berritu zuen eta eskubide batzuk eman zizkion (1035-II-17). Alfontso VIII.a Gaztelakoak Espainiako lehenengo unibertsitatea sortu zuen han (1208), 1262. urtean Salamancara eraman zena^[2].

Aipagarriak dira , besteak beste, 1321-1516 bitartean eraikitako katedrala (Juan de Flandesen erretaula nagusia, 1509; Jan Joest de Haarlemen Ama Errukitakoa triptikoa, 1505; Grecoren San Sebastian, 1580; Pedro Berrugueteren diptiko bat eta Mateo Cerezoren Santa Katalinaren ezkontza mistikoak), San Miguel eliza (XII-XIII. mendeak), San Pablo monasterioko eliza gotikoa (XVI-XVII. mendeak) eta Santa Clara eliza gotikoa (XIV-XV. mendeak)^[2].