Coccinelle (artista)
Coccinelle, Jacqueline Charlotte Dufresnoyren eszena-izena zen (Paris, 18. barrutia, 1931ko abuztuaren 23a - Marseilla, 5. barrutia, 2006ko urriaren 9a) artista frantsesa, dantzaria, abeslaria eta aktore transgeneroa zen.[1]
| Coccinelle (artista) | |
|---|---|
.jpg) | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Parisko 18. barrutia, 1931ko abuztuaren 23a |
| Herrialdea |  Frantzia |
| Heriotza | 5th arrondissement of Marseille (en)  , 2006ko urriaren 9a (75 urte) |
| Heriotza modua | berezko heriotza: istripu zerebrobaskularra |
| Familia | |
| Ezkontidea(k) | Zize Dupanier (en) (1996 - 2006ko urriaren 9a) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | frantsesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | aktorea, chanteuse (en) eta conferencier (en) |
     | |
Publiko orokorrak ezagutu zuen lehen emakume transetako bat zen.
Biografia
aldatu1931ko abuztuaren 23an jaio zen, Parisen, gizon gisa. Maite zuen eta bere feminitatea onartu zuen familia batean hazi zen.[2] Ilea tindatzen zuen, oso gazte hasi zen emakumezkoen arroparekin janzten. Orduan, Coccinelle deitzen zioten, ilar beltzezko soineko gorri bati janzten zuelako, eta ezizen hori hartuko zuen eszenako izen gisa.[3]
1953an hasi zen ikuskizunaren munduan, Madame Arthurrenean lehenik, eta, gero, Parisko Carrousel kabaretean (fr), Bambi bezala; Carrousel abiatzen lagundu zuen, eta, hastapenetan, bere etxean aterpetzen zuen.[4] Coccinelle Marseillako Alcazarrera (fr) pasatu zen 1953an, eta Marilyn Monroeren silueta ikusgarria osatu zuen, betaurrekoekin eta soineko urdinarekin.[5] 1958an, artistak baginoplastia bat egin zuen Georges Burou doktorearen Parc klinikan, Casablancan. Robert Badinter abokatuak defendatuta, Coccinelle Jacqueline Charlotte Dufresnoy bihurtu zen egoera zibilean, 1959an.[6][7] Sexu-aldaketa ofiziala egin zuen lehen frantziar ospetsua izan zen, eta, hala, 1950eko hamarkadako inspirazio transgenero bat izan zen.[8]
Zuriz jantzita, 1962ko martxoaren 16an, bere lehen senarra izango zenarekin ezkondu zen, Francis Paul Bonnet kirol kazetariarekin, zeremonia mediatizatu batean.[6] Bikoteak haur bat adoptatu nahi izan zuen, eta oztopo askori aurre egin behar izan zien. 1962ko azaroaren 13an dibortziatu ziren. 1966ko martxoaren 14an, Mario Florentin Heyns Kolonbiako music hall dantzariarekin ezkondu zen; Buenos Airesen ezagutu zuten elkar. 1960ko hamarkadan, berak hainbat filmetan jokatu zuen. 45 b/min hiru disko ere grabatu zituen 1960ko hamarkadan.
1963an, Olympian izan zen, Bruno Coquatrixek idatzi eta taularatutako Chercher la femme ikuskizunean, beste artista ugarirekin, tartean Pierre Dorisekin. 1970etik aurrera, bira sorta bat egin zuen, eta hainbat herrialdetan ibili zen, Hego AmerikatikAustraliara, Ipar Amerikatik Ekuadorrera... 1978tik aurrera, Berlinen ezarri zen bizitzen (Alemania), eta Berlingo kabaret handienetako bateko izarra izan zen: Chez Nous.
1986an itzuli zen Parisera, Madame Arthurrenera, non hasi baitzuen bere ibilbidea berrogei urte lehenago. Hainbat telebista-saiotatik igaro zen, Tournez manège-etik hasi eta Les Dossiers de l'écran-eraino, Frédéric Mitterrand eta Thierry Ardisson-en platoetatik igaroz. Coccinelle par Coccinelle izeneko autobiografia idazteko aprobetxatu zuen. 1989an, arrakasta lortu zuen Parisko Kasinoan, Pascal Sevran lagunarekin batera, Paris Casino aldizkarian. 1990ean, bere bizitza kontatzen zuen ikuskizun bat proposatu zioten, non bera baitzen izarra. Golkoko gerra piztu zenean, bertan behera gelditu zen ikuskizuna finantzaketa-faltagatik. Une hartan, Paristik alde egitea erabaki zuen, hasiera-hasieratik maite izan zuen Frantziako hegoaldera jotzeko.
1992tik aurrera, Marseillan gertatu zen. 1996ko apirilaren 11n, Michoureneko Thierry Wilson transformistarekin, ezizenez Zize Ducarrito, ezkondu zen, TF1 telebista-katean zuzenean, Jean-Marc Morandiniren Tout est possible emanaldian. Morandinirekin, Devenir femmes elkartea sortu zuen, pertsona transfemeninoen sostengu, onarpen eta aitortza sozialaren alde jarduteko, transerako bilakaera egin zein ez. Zazpi urte geroago, ikuskizunaren mundutik erdi-erretiratu zen.
2005ean, CD bat atera zuen, bere arrakasta nagusien Best Of (Marianne Mélodie ekoiztetxea).
Bere azken urteak Marsellako Cabaret LouLouren (eskualdeko artistei entzunaldiak egiten zizkien) eta bere denborapasa gogokoenaren, hots, hondartzaren artean igaro zituen.
2006ko apirilean, buruko odol-hodietako istripu bat jasan zuen, medikuen arabera txarra ez zena. Baina zenbait hilabete geroago, berriz gertatu zitzaion, eta, hilabetez zaintza intentsiboetan egon ondoren, Coccinelle bihotzekoak jota zendu zen, Marsellako Timoneko ospitalean. Bere azken nahien arabera, diskretoki erraustu zuten, eta leku sekretu batean zabaldu zituzten haren errautsak.
Hurbilekoei esan ei zien: “Ez nuen nire bizitza izan, utz diezadatela gutxienez nire heriotza».
Omenaldiak
aldatu2017ko maiatzaren 18an, Coccinelle pasealekua inauguratu zuten, Parisen, bere omenez, Clichy bulebarraren erdiko zabalgunean, Marguerite-de-Rochechouart bulebarretik gertu.[9][10] Europan eta herrialde bateko hiriburuan trans pertsona baten omenez egindako lehen kale baten inaugurazioa izan zen, eta bigarrena munduan.[11][12]
2022ko abuztuaren 23an, Google Doodle bat eskaini zitzaion, bere jaiotzaren 91. urteurrena zela eta.[13][14]
Filmografia
aldatu- 1959 : Nuits d'Europe, Alessandro Blasetti
- 1962 : Les Don Juan de la Côte d'Azur (I Dongiovanni della Costa Azzurra), Vittorio Sala : berau
- 1962 : Los Viciosos, Enrique Carreras
- 1964 : Il Pelo nel mondo, Antonio Margheriti eta Marco Vicario
- 1964 : Interpol Attaque, Enrique Carreras
- 1968 : Días de viejo color, Pedro Olea
Diskografia
aldatu- Tu t'fous de moi
- L'Amour a fleur de cœur
- Prends-moi ou laisse-moi
- Tu es là
Coccinelle n° 2 ({{{2}}}" cda 1052)
- Je cherche un millionnaire (I'm looking for a millionaire)
- Avec mon petit faux-cul
Coccinelle - 4 chansons de la Revue de l'Olympia « Chercher la femme » (RCA VICTOR 86.012M - 1963)
- Cherchez la femme
- On fait tout à la main
- C'est sûrement vous
- Depuis toujours
Coccinelle Star du Carrousel de Paris CD (Marianne Melodie 041625) Compilation de 20 titres
Argitalpena
aldatu- Coccinelle, Coccinelle, Filipacchi, 1987, 245 p. (ISBN 978-2-85018-586-1)
Erreferentziak
aldatu- ↑ Relevé des fichiers de l'Insee
- ↑ Coccinelle, icône trans des années 1950, aurait eu 91 ans ce mardi. 2022-08-23.
- ↑ Valais, Lucie. (2022-08-23). Jacqueline Charlotte Dufresnoy : portrait de Coccinelle, icône trans. .
- ↑ L'hommage à Coccinelle par Bambi. .
- ↑ Coccinelle, Grande dame de Paname. .
- ↑ a b 1962 : le mariage de Coccinelle, première icône transgenre | INA. .
- ↑ Rédaction. (2006-10-12). Coccinelle s’est envolée …. .
- ↑ Sophie Granel. (21 mai 2017). Coccinelle, égérie transgenre des années 50 a désormais sa promenade à Paris. .
- ↑ Les rues de Paris | promenade Coccinelle | 9ème et 18ème arrondissement. .
- ↑ Marine Le Breton. (18 mai 2017). Coccinelle, vedette de cabaret trans des années 50 et 60, a droit à une promenade à son nom à Paris. ..
- ↑ A l’inauguration de la Promenade Coccinelle, le bel hommage à une icône trans. 2017-05-19.
- ↑ Un espace public arc-en-ciel en l’honneur de personnalités LGBTIQ+. .
- ↑ Il y a 91 ans naissait Coccinelle. .
- ↑ William Vuillez. (23 août 2022). Jacqueline Charlotte Dufresnoy : qui est "Coccinelle", l'artiste à qui Google rend hommage dans son doodle du jour ?. .
Ikus, gainera
aldatu- "Lehengo lepotik... transformismoa", 2024ko uztailaren 3ko Berria
Bibliografia
aldatu- Mario Costa, Elle est lui, Les Presses du Mail, 1963.
- Maxime Foerster, Histoire des transsexuels en France, H&O, 2006.
Kanpo estekak
aldatu
Datuak: Q2737959
Multimedia: Coccinelle / Q2737959
