Laktosa
| Laktosa | |
|---|---|
| |
β-D-galaktopiranosil-(1→4)-D-glukosa | |
Beste izen batzuk Esnearen azukrea 4-O-β-D-galaktopiranosil-D-glukosa | |
| Identifikadoreak | |
| CAS zenbakia | 63-42-3  |
| PubChem | 6134←← |
| ChemSpider | 5904 |
| UNII | 3SY5LH9PMK  |
| EC-zbka. | 200-559-2 |
| ChEBI | CHEBI:36218 |
| ChEMBL | CHEMBL417016 |
| |
| |
| Propietateak | |
| Formula molekularra | C12H22O11 |
| Masa molarra | 342.30 g/mol |
| Itxura | Solido zuria |
| Dentsitatea | 1.525 g/cm3 |
| Fusio puntua |
202.8 °C, 476 K, 397 °F |
| Irakite-puntua |
668.9 °C, 942 K, 1236 °F |
| Disolbagarritasuna uretan | 21.6 g/100 mL[1] |
| Termokimika | |
| Errekuntza entalpia estandarra ΔcH |
5652 kJ/mol, 1351 kcal/mol, 16.5 kJ/g, 3.94 kcal/g |
| Arriskuak | |
| EU Indizea | Ez du |
| NFPA 704 |
 0
1
0
|
| Kontrakoa esaten ez bada, emandako datuak baldintza normaletan (25 °C, 100 kPa) hartuak dira. | |
| Erreferentziak | |
Laktosa esnearen azukrea da, hortik bere izena, latinez lactis esnea da eta honi azukreen -osa atzizkia gehitzen zaio. Ugaztunen esneetako gluzidorik garrantzitsuena, %4-5 artean agertuz emeen esnean. Glukosaz eta galaktosaz osatutako disakaridoa da.
HistoriaAldatu
Fabrizio Bartoletti (1576-1630) mediku italiarrak isolatu zuen eta baina bere lanak 1633 urtean argitaratu zen, jadanik hila zela. 1700 urtean Lodovico Testi botikari veneziarrak esnearen azukrearen (saccharum lactis) onurak azaltzen zituen liburua plazaratu zuen[2], bereziki artritisaren eraginak lasaitzeko duen gaitasuna goraipatuz. 1715 urtean Testik laktosa isolatzeko erabili zuen teknika argitaratu zuen Antonio Vallisnerik.[3] Laktosa Carl Wilhelm Scheelek identifikatu zuen 1780 urtean.[4]
Heinrich Vogelek 1812an laktosa hidrolisatuz glukosa lortzen dela ikusi zuen, eta Louis Pasteurrek 1856an beste osagaia kristalizatzea lortu zuen, galaktosa.[5] 1894an Hermann Emil Fischerrek laktosaren egitura molekularra finkatu zuen.[6]
EgituraAldatu
Laktosaren formula enpirikoa da, eta bere pisu molekularra 342,30 g/mol. β-galaktosa eta glukosa (α edo β) monosakarido bana lotzen dira β-1→4 Lotura O-glukosidikoaren bidez eta ur molekula bat askatzen da. Horrela beraz laktosaren izen sistematikoa honako hau da:
Glukosaren karbono anomerikoan dagoen hidroxilo taldea aske dagoenez ahalmen erreduzitzailea duen azukrea da.
MetabolismoaAldatu
Laktosa ongi digeritzeko gizakiak laktasa (β-D-galaktosidasa) entzima behar du. Entzima horrek laktosa hidrolizatzen du, glukosa eta galaktosa sortuz; bi monosakarido horien zurgapena heste meharraren mukosan gertatzen da. Laktosak kaltzioaren zurgapena ere errazten du eta hezurralen mineralizazio egokian laguntzen du. Hesteetako florarentzat onuragarriak diren eragin probiotikoak ere baditu[7].
Laktosarekin beste hainbat aldaketa ere egiten dituzte entzimek. Disoluzio alkalinoan isomerizatuegiten dute laktulosa bihurtuz (idorreriaren aurkako botika). Bestalde erreduzitu ere egin daiteke, laktitol izeneko polialkohola lortuz[8].
ErabilerakAldatu
Elikagaien industrian erabiltzen da batez ere[9].
- Esnekien industria antzinatik ezagutzen diren hamaika produkturen ekoizpenean oinarritzen da, hala gazta, jogurta, gatzatua eta beste hainbat elikagai. Mundu mailan garrantzia handia duen jarduera ekonomikoa da.
- Legamia gehienek ez dute laktosaren hartzidurarik egiten eta garagardo beltzetan erabili izan da textura krematsua emateko[8].
- Kluyveromyces generoko legamiak laktosaren hartzidura egiteko gaitasuna du eta etanola ekoizten du.BIoerregai gisa erabiltzeko frogak egiten ari dira.
- Laktosaren lurrin suabea eta erabilterraztasuna dela eta, farmazia produktuen aromak estabilizatzeko erabiltzen da[9].
IntolerantziaAldatu
Laktasaren gabeziak laktosarekiko intolerantzia izeneko gaitza sortzen du, zenbait tokitan (Asian, adibidez) oso zabaldua dena.
ErreferentziakAldatu
- ↑ Machado, José J. B.; Coutinho, João A.; Macedo, Eugénia A. (2001) «Solid–liquid equilibrium of α-lactose in ethanol/water» Fluid Phase Equilibria 173 (1): 121–34 doi:.. ds
- ↑ (Ingelesez) Testi, Lodovico (1700) De novo Saccharo Lactis ... iudicia . Noiz kontsultatua: 2018-11-09.
- ↑ (Ingelesez) «Academiae Caesareo-Leopoldinae naturae curiosorum ephemerides, sive Observationum medico-physicarum ... Cent. 3-4.» HathiTrust . Noiz kontsultatua: 2018-11-09.
- ↑ (Suedieraz) Kungl. Svenska vetenskapsakademiens handlingar 1780 . Noiz kontsultatua: 2018-11-09.
- ↑ (Frantsesez) Académie des sciences (France) (1856) Comptes rendus Academie des sciences 0042 http://gallica.bnf.fr/+. Noiz kontsultatua: 2018-11-09.
- ↑ (Frantsesez) texte, Deutsche chemische Gesellschaft. Auteur du (1891-01) «Berichte der Deutschen chemischen Gesellschaft zu Berlin» Gallica . Noiz kontsultatua: 2018-11-09.
- ↑ (Ingelesez) Grenov, Benedikte; Briend, André; Sangild, Per T.; Thymann, Thomas; Rytter, Maren H.; Hother, Anne-Louise; Mølgaard, Christian; Michaelsen, Kim F. (2016-02-18) «Undernourished Children and Milk Lactose» Food and Nutrition Bulletin (1): 85–99 doi: ISSN 0379-5721 . Noiz kontsultatua: 2018-11-09.
- ↑ a b Linko, P. (1982) Lactose and Lactitol London & New Jersey: Applied Science Publishers 109–132. or. ISBN 0-85334-997-5.
- ↑ a b (Ingelesez) Westhoff, Gerrit M.; Kuster, Ben F.M.; Heslinga, Michiel C.; Pluim, Hendrik; Verhage, Marinus (2014-01-31) Lactose and Derivatives Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA 1–9. or. doi: ISBN 9783527306732 . Noiz kontsultatua: 2018-11-09.
