Onddo pinu

Boletus pinophilus» orritik birbideratua)

Onddo pinua (Boletus pinophilus) Boletaceae familiako onddoa da.[1]

Onddo pinua
Iraute egoera

Arrisku txikia  (IUCN 3.1)
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaBoletales
FamiliaBoletaceae
GeneroaBoletus
Espeziea Boletus pinophilus
Pilát & Dermek (1973)
Mikologia
 
poroak himenioan
 
txapel ganbila
 
himenioa sabeldua da
 
hanka biluzik dago
 
espora oliba-arreak dauzka
 
mikorrizak eratzen ditu
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Onddo pinua goitik.
Onddo pinua azpitik.

Sinonimoak

aldatu

Onddo horri onddo beltz kaskagorri, kaskabeltz edo onddo gorria esaten zaio.

Latinezko sinonimoak:

  • Boletus aestivalis var. pinicola (Vittad.) Sacc
  • Boletus edulis var. pinicola Vitt.
  • Boletus edulis f. pinicola (Vittad.) Vassilkov
  • Boletus pinicola (Vitt.) Venturi

Deskribapena

aldatu

Kapela: 20 cm-ko dametrora iristen da, baina ia bikoitza izan dezake. Normalean kapela oso erregularrekoa. Hasieran hemisferikoa da eta gero ganbila. Azala belusatua du, pruinosoa eta kaoba kolore berdina du denean, argitxoagoa edo iluntxoagoa. Kapelaren ertza geruza zuri-horixka batez estalita dago gaztetan.

Tutuak: Nahiko luzeak, oinari itsatsiak, hasieran zuriak eta heltzen denean hori bihurtzen direnak.

Poroak: Lehenengo zuriak, gero horiak eta azkenean oliba kolorekoak; oso estu eta finak, neurri desberdinekoak, ez dira urdintzen ukitzean.

Hanka: Lodia, trinkoa, oso gogorra eta sabelduna. Hasieran zurixka eta gero marroixka. Sare gorrixka batekin, ia oinarriraino.

Haragia: Zuria, baina kapelaren azalaren azpian kolore marroi-ardotsua du. Airearekin ez da kolorez aldatzen eta zapore gozoa eta usain atseginak ditu.[2]

Etimologia: Boletus terminoaren etimologia eztabaidagarria da. Pinophilus berriz, latinetik dator, pino-tik eta grezieratik philos-etik, maitatua, beraz, pinuen maitalea, bere habitat nagusiagatik.

Jangarritasuna

aldatu

Bikaina. Boletus edulis, Boletus aereus, Boletus reticulatus bezala. Beste espezien aurretik agertzen da eta kalitate onenetakoa du.[3]

Nahasketa arriskua

aldatu

Boletus aereus-en antza du, eta kapelaren eta oinaren tonu gorrixkengatik bereizten da, eta batez ere kapelaren azalpean dagoen haragiaren koloreagatik.[4]

Sasoia eta lekua

aldatu

Udaberriaren erdialdetik udazkenera arte bizi da koniferoen basoetan eta baso mistoetan, baina baita pago eta haritzeran ere .[5]

Banaketa eremua

aldatu

Europa osoan eta mendebaldeko Asian. Pinu sail exotikoetan (Pinus sylvestris adibidez), Ipar Amerikako ekialdean, Mexikon, Hegoafrikan eta Zeelanda Berrian ere badago.

Galeria

aldatu

Erreferentziak

aldatu
  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas.. Diputacion foral de vizcaya, 397 or. ISBN 84-505-1806-7..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 481 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 43 or. ISBN 84-404-0530-8..
  5. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 168 or. ISBN 978-84-617-0196-4..

Kanpo estekak

aldatu