Bentzoina
Bentzoina konposatu organikoa da PhCH(OH)C(O)Ph formula duena. Hidroxizetona bat da bi fenilo talderi lotuta.
| Bentzoina | |
|---|---|
 | |
| Formula kimikoa | C14H12O2 |
| SMILES kanonikoa | 2D eredua |
| MolView | 3D eredua |
| Mota | konposatu kimiko |
| Ezaugarriak | |
| Fusio-puntua | 134 °C |
| Masa molekularra | 212,08373 Da |
| Arriskuak | |
| NFPA 704 |  1
1
0
|
| Identifikatzaileak | |
| InChlKey | ISAOCJYIOMOJEB-UHFFFAOYSA-N |
| CAS zenbakia | 119-53-9 |
| ChemSpider | 8093 |
| PubChem | 8400 |
| Reaxys | 391839 |
| Gmelin | 17682 |
| ChEMBL | CHEMBL190677 |
| ZVG | 37800 |
| EC zenbakia | 204-331-3 |
| ECHA | 100.003.938 |
| CosIng | 39218 |
| MeSH | D001573 |
| RxNorm | 1406 |
| Human Metabolome Database | HMDB0032039 |
| UNII | L7J6A1NE81 |
| NDF-RT | N0000147353 |
| KEGG | C01408 |
Kanfor usain apaleko solido kristalino zuria da. Kirala da eta bi enantiomero ditu: (R)-bentzoina eta (S)-bentzoina.
Historia aldatu
Bentzoina lehen aldiz Justus von Liebig and Friedrich Woehler kimikari alemaniarrek sintetizatu zuten lehen aldiz 1832an almendra mingotsaren olioarekin lanean ari zirenean[1]. Olio hori bentzaldehidoa da eta azido zianhidrikoaren aztarnak ditu. Horrek eraman zituen bentzoina sintetizatzera. Liebig-ekin lanean ziharduen Nikolai Zinin-ek hobetu zuen sintesiaren prozedura[2].
Erabilera aldatu
Bentzoina gehien bat bentziloa prestatzeko erabiltzen da. Bentziloa fotohasarazle bat da[3].
Halaber, hainbat botika presatzeko ere usatzen da, antiinflamatorio ez-esteroideak prestatzeko adibidez.
Prestaketa aldatu
Bentzaldehido bi molekulen adizioaren bidez prestatzen da zeinetan zianuro ioia katalizatzailea den.
Erreferentziak aldatu
- ↑ (Alemanez) Wöhler; Liebig. (). «Untersuchungen über das Radikal der Benzoesäure» Annalen der Pharmacie 3 (3): 249–282. doi:. ISSN 1099-0690. (Noiz kontsultatua: 2021-01-20).
- ↑ (Alemanez) Zinin, N.. (). «Beiträge zur Kenntniss einiger Verbindungen aus der Benzoylreihe» Annalen der Pharmacie 31 (3): 329–332. doi:. ISSN 1099-0690. (Noiz kontsultatua: 2021-01-20).
- ↑ (Ingelesez) Siegel, Hardo; Eggersdorfer, Manfred. (2000). «Ketones» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (American Cancer Society) doi:. ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2021-01-20).
