Obdulio Lopez de Uralde
Obdulio Lopez de Uralde Villodas (Gasteiz, 1896ko irailaren 5a – ib., 1957ko uztailaren 9a) margolaria, marrazkilaria, ilustratzailea, kartelgilea, marrazki arkitektonikoen eta ebanisteriakoen proiektugilea eta arte aplikatuetako profesionala izan zen.[1][2]
| Obdulio Lopez de Uralde | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Gasteiz, 1896ko irailaren 5a |
| Herrialdea |  Araba, Euskal Herria |
| Heriotza | Gasteiz, 1957ko uztailaren 9a (60 urte) |
| Hobiratze lekua | Santa Isabel hilerria |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Gasteizko Arte eta Lanbide Eskola |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Irakaslea(k) | Ignacio Díaz Olano |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | marrazkilaria, ilustratzailea eta margolaria |
| Enplegatzailea(k) | Naipes Heraclio Fournier |
Gasteizko Arte eta Lanbide Eskolan marrazketa ikasi zuen Díaz Olanoren zuzendaritzapean, eta 1912an sari bat irabazi zuen. Marrazki linealean, irudian eta eredu bizian nabarmendu zen. 1914-1915 ikasturtean aparteko saria jaso zuen. Madrilera joan zen bizitzera, Arte Ederren Zirkulura joan zen, Casa Baquero-rako altzariak diseinatu zituen, Gasteizera itzuli zen eta olioz, akuarelaz eta marrazkiz praktikatu zuen paisaiazko koadroetan. Heraclio Fournier Arte Grafikoetarako litografia landu zuen, La Libertad de Vitoria aparteko zenbakietarako portadekin. Liburuak eta kartelak ilustratu zituen, hala nola 1918ko Gasteizko festetakoak —eta hurrengo urte askotan—, Los versos de Quejana (1923), Estibalizko Andra Mariaren ereserkiaren partiturarako azala (1923), El Clavecín de Bendañarako portada, Revista Vitoria (1924). Perspektiba-marrazkiak egin zituen gero arkitektoen izenekin sinatu zirenak. Euskal Ikasketen IV. Kongresurako (Gasteiz, 1926), Revista Vitoria-rako (1926), Mendi Lehiaketetarako (1926), Musika Sakratuaren Kongresurako (Gasteiz, 1928), Estebanez biolinistarako (1930), Gasteizko Libro de la Ciudad-erako (1930) edo Euskal Liburuen Erakusketarako (Gasteiz, 1950)... hainbat lan argitaratu zituen.[2]
Zeramikan marrazkiak egin zituen pertsonaia mitologikoekin Aguraingo Cerámicas de Salvatierra Ugarte fabrikan, Gasteizko La Antonia paradorerako (gaur egun desagertuta dago). Gasteizko Teodoro Aguirre eta Antonio Mendiren seme-alaben industria espezializatuetarako altzariak diseinatu zituen. Antzerkirako jantzi tradizionalen figurinak eta dekoratuak ere egin zituen, hala nola antzezlan hauetan Abesbatza (1935), Dantzarineako Dantzaria (1935), La Corte del rey Colorín (1940) eta Carmelín (1946). 1948an.[2]
Erakusketa aldatu
Banakako erakusketa bakarra egin zuen Gasteizko Olagibel aretoan, eta pinturak, marrazkiak eta litografiak aurkeztu zituen. Hil ondoko erakusketak egin ziren, baita Olagibel aretoan ere 1957ko urrian, Pajarita aretoan 1985ean eta Luis de Ajuria aretoan 1998an.[2]
Erreferentziak aldatu
- ↑ «Lopez de Uralde y Villodas, Obdulio - Auñamendi Eusko Entziklopedia» aunamendi.eusko-ikaskuntza.eus (Noiz kontsultatua: 2022-10-10).
- ↑ a b c d (Gaztelaniaz) «Obdulio López de Uralde Villodas | Real Academia de la Historia» dbe.rah.es (Noiz kontsultatua: 2022-10-10).
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q114567352
Multimedia: Obdulio López de Uralde y Víllodas / Q114567352
