Mari Cruz Soriano Roales
Maria Cruz Soriano Roales (Portugalete, 1955eko abuztuaren 23a) bizkaitar kazetaria, pianista, enpresaria, telebistako aurkezlea eta irrati esataria da.
| Mari Cruz Soriano Roales | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Mari Cruz Soriano |
| Jaiotza | Portugalete, 1955eko abuztuaren 23a (68 urte) |
| Herrialdea |  Bizkaia, Euskal Herria |
| Familia | |
| Ezkontidea(k) | Juan Alberto Belloch (en)  |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | kazetaria, idazlea, piano-jotzailea eta telebista aurkezlea |
| Enplegatzailea(k) | Televisión Española |
| Musika instrumentua | pianoa |
  | |
Biografia
aldatuHaurtzaroko lehen urteak Lesakan (Nafarroa) eman zituen. Ikasketak Santa Ana Ikastetxean hasi zituen eta ondoren Bilboko Jesuitinetan, non zortzi urtetik hamasei urtera egon zen.[1][2]
Hamazazpi urte besterik ez zituela, Bilboko Herri Irratian irrati esatari lanetan hasi zen. Hortik, 1973an, TVEko Lurralde Zentrora (Telenorte) igaro zen, eta bertan albistegiak aurkezteko agindu zioten. Nazio mailan ospea oso gazterik iritsi zitzaion, 1977an, Maruja Callavedek Isabel Tenaille ordezkatzeko aukeratu zuenean berak zuzentzen zuen zuzeneko elkarrizketen magazin programan, Gente hoy izenekoan. Lan horretan, Mari Cruz Soriano 1981era arte egon zen. Programaren buru izateagatik jaso zituen sarien artean aurkezle onenaren Urrezko TP (1979) aipa daiteke.
Miguel de los Santosekin batera 1977ko Festival OTI de la Canción aurkeztu zuen. Gaztelaniazko herrialdeetarako zuzenean emandako telebista-lehiaketak, 300 milioi ikus-entzule baino gehiago bildu zituen. 1980ko Eurovision Jaialdia ere aurkeztu zuen, Trigo Limpio hirukote donostiarrak Espainia ordezkatuta.[3] Urte horretan bertan, TVEk urte amaierako programa bereziaren gidaritza eman zion. Eta 1981ean, Benidormeko Kantuaren Jaialdia gidatu zuen.[4] Baina Mari Cruz Sorianok aurkeztuko zuen telebista-jaialdirik jendetsuena Hispanitate egunekoa izango zen, New Yorkeko Madison Square Gardenetik zuzenean emana eta 500 milioi ikus-entzuleko audientzia potentzialari zuzendua.
Pianoan interpretatutako Caja de Música (Hispavox, 1979) diskoak Argentina edo antzinako Txekoslovakia bezalako herrialdeetako lehen salmenta-postuak lortu zituen. Mari Cruz Sorianoren pianorako bi interpretazio, A mis pocos años eta Canción para mi tristeza, laurogeiko hamarkadako Argentinako telenobela ospetsu baten, "Señorita Andrearen", instrumentu-kantak izan ziren, Andrea del Boca aktore ospetsua protagonista zutela.
Geroago, Blanco y negro (1981) izeneko gaueko telebista-programa musikal baten aurkezpena eskaini zitzaion, eta bertan piano-jotzaile izateko dohainak erakusteko aukera izan zuen. Espazio horri Así como suena (1982) izeneko beste batek jarraitu zion.
Hurrengo urteetan, proiekzio publikorik gabeko enpresa-jarduerak garatzen jardun zuen, hala nola enpreseentzat itsas gurutzaldiak sustatzen, harik eta 1996an, Encarna Sánchez esataria hil ondoren, COPE irrati-kateak Las tardes de Cope programa gidatzeko kontratatu zuen arte. Programa horren buru izan zen 1998ra arte. Saio honetan egindako elkarrizketa batean, Juan Alberto Belloch politikaria ezagutu zuen, Barne eta Justizia ministro ohia eta Zaragozako alkate izango zena. 2002ko abenduaren 19an ezkondu eta bizitza publikotik erretiratu zen. Erretiro publiko hori 2012ko apirilaren 14an, larunbatean, eten zen, telebistako elkarrizketa batean berriro agertu zenean.
La Tarden lan egin ondoren, 25 urtez Espainiako eta Frantziako enpresekin (El Corte Ingles, L 'Oréal) eta enpresa instituzionalekin (autonomia-erkidegoak, Ingurumen Ministerioa) lan egin du. Bereziki handia izan da bere jarduera profesionala esportazioaren arloan, Erresuma Batuan eta Alemanian Espainiako nekazaritzako elikagaiak sustatuz.
2018an telebistara itzuli zen Gigantes de La 2 elkarrizketa programa aurkeztera, TVEan.[5]
Ospe nabarmena
aldatuOspea 22 urterekin iritsi zitzaion, "Gente hoy" elkarrizketa programan Isabel Tenaille ordezkatu zuenean. Saio horren bidez, Aurkezle Onenaren Urrezko TPa jaso zuen.[6] Piano-jotzaileak bere ibilbide diskografikoa bereganatu zuen igandeko agerraldiengatik 625 lineas-en, non bere aldakortasuna erakutsi zuen, piano-bertsioekin egindako salmenten arrakasta izatera eraman zuena. Hainbestekoa izan zen Caja de música diskoaren[7] ospe-indizea 70eko hamarkadan eta 80ko hamarkadaren hasieran, 1981ean sortutako Siniestro Total rock talde galiziar mitikoak ere bere izena hartu zuela jatorrian, hau da, Mari Cruz Soriano y los que afinan su piano.[8]
Bizitza pertsonala
aldatu1978an José Luis Tirado Doñate bankariarekin ezkondu zen, eta bi alaba izan zituen. Urte batzuk geroago, bikotea banandu egin zen. 2002an bigarren aldiz ezkondu zen Juan Alberto Belloch-ekin.[6]
2017an 18 hilabeteko kartzela-zigorra ezarri zioten, Tarragonako probintzian lurzoru urbanizaezinean txalet bat eraikitzeagatik.[9]
Erreferentziak
aldatu- ↑ (Gaztelaniaz) EspañaPortugaleteOcupaciónperiodista, Mari CruzNombreMari Cruz Soriano RoalesNacimiento23 de agosto del año 1955; Empresaria, Pianista Y.. «Mari Cruz - EcuRed» www.ecured.cu (Noiz kontsultatua: 2024-07-04).
- ↑ (Gaztelaniaz) «Maricruz Soriano, mujer de muchas teclas» La Vanguardia 2014-10-03 (Noiz kontsultatua: 2024-07-04).
- ↑ (Gaztelaniaz) País, El. (1980-03-19). «Mari Cruz Soriano,» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2024-07-04).
- ↑ (Gaztelaniaz) Raneda, Mari Carmen. (1981-10-23). «El Festival de Benidorm rinde homenaje al pasado» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2024-07-04).
- ↑ (Gaztelaniaz) Aragón, Heraldo de. (2018-09-28). «'Gigantes de La 2', el nuevo programa de Mari Cruz Soriano en Televisión Española» heraldo.es (Noiz kontsultatua: 2024-07-04).
- ↑ a b (Gaztelaniaz) «Mari Cruz Soriano: “De Juan Alberto me entusiasmó su capacidad para empujar mundos”» Diez Minutos 2018-11-10 (Noiz kontsultatua: 2024-07-04).
- ↑ (Gaztelaniaz) Gallardo, Francisco Andrés. (2018-10-04). «Mari Cruz Soriano y los que afinan su piano» Diario de Sevilla (Noiz kontsultatua: 2024-07-04).
- ↑ Work73. (domingo, 15 de agosto de 2010). «Siniestro Total: MARI CRUZ SORIANO Y LOS QUE AFINAN SU PIANO (1981)» Siniestro Total (Noiz kontsultatua: 2024-07-04).
- ↑ (Gaztelaniaz) Digital, Periodista. (2017-06-26). «El triste y prolongado ocaso de Mari Cruz Soriano» Periodista Digital (Noiz kontsultatua: 2024-07-04).
Kanpo estekak
aldatu
Datuak: Q2842585
