Jonas Vingegaard

txirrindulari danimarkarra

Jonas Vingegaard Rasmussen —ahoskera, danieraz: [ˈjoːnæs ˈve̝ŋəˌkɒˀ ˈʁɑsmusn̩]— (Thisted, Danimarka, 1996ko abenduaren 10a) txirrindulari profesionala da. 2021eko Frantziako Tourrean bigarren sailkatu zen, 24 urterekin, eta 2022koa eta 2023koak irabazi zituen. 2023an Euskal Herriko Itzulia irabazi zuen, erakustaldi handia emanda.[1]

Jonas Vingegaard

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakJonas Vingegaard Rasmussen
JaiotzaHillerslev1996ko abenduaren 10a (27 urte)
Herrialdea Danimarka
Lehen hizkuntzadaniera
Familia
Ezkontidea(k)Trine Marie Vingegaard Hansen (en) Itzuli
Bikotekidea(k)
Familia
Hezkuntza
HeziketaHillerslev Skole (en) Itzuli 2010eko ekaina)
Tingstrup Skole (en) Itzuli
(2010eko abuztua - 2012ko ekaina)
ISI Idrætsefterskole (en) Itzuli
(2012ko abuztua - 2013ko ekaina)
Q12309279 Itzuli
(2013ko abuztua -
Hizkuntzakdaniera
ingelesa
Jarduerak
Jardueraktxirrindularia
Ibilbidea
TaldeakUrteak
ColoQuick 2016ko maiatzaren 23a-2018
LottoNL–Jumbo 2019-
Odder Cykel Klub (en) Itzuli 2014-2016ko maiatzaren 22a
Thy Cykle Ring (en) Itzuli 2007-2012
Aalborg Cykle-Ring (en) Itzuli 2013-2013
 
Altuera175 zentimetro
Jasotako sariak

jonasvingegaard.dk
Facebook: jonasvingegaard Twitter: VingegaardJonas Instagram: jonasvingegaard Edit the value on Wikidata

Danimarkako iparraldean jaio zen, Hillerslev izeneko herri batean, Thisted udalerrian.

Biografia

aldatu

Vingegaard Hillerslev-en jaio zen, itsas mailatik 200 metrotik gorako haize etengabeak dituen herrian. Bere ama Karina Vingegaard Rasmussen da eta bere aita Claus Christian Rasmussen, izokin-hazkuntzako instalazioen eraikitzailea, astean bitan bizikletaz ibiltzen zena, bere semea Danimarkako Itzuliko etapa batzuetako irteera edo helmugetara eramaten zuena.

Bere lehen hezkuntza Hillerslev eskolan ikasi zuen zazpigarren mailara arte, zortzigarren eta bederatzigarren maila Thisted-eko Tingstrup eskolan ikasi zituen. 2012ko abuztuan, Vingegaard Ikast-eko ISI Idrætsefterskoleko txirrindularitza-pistako 10. mailan parte hartu zuen. Ondoren, Thisted Handelsgymnasium-en matrikulatu zen bigarren hezkuntzarako, Goi Mailako Enpresa Azterketa (HHX) Programan parte hartuz.

Jonasek hamar urte zituela hasi zuen bere kirol-bizitza futbolean jokatzen, baina azkar utzi zuen bere altuera baxuegia zela eta, txirrindularitzan jarraitu zuen.

Aitak herri proba batean sartu zuen minutu 1ean ahalik eta distantziarik luzeena egiteko, eta irabazi zuen, geroago gazteen bertze proba bat irabazi zuen.

Urte batean bere gurasoek lasterketako lehen bizikleta eman zioten eta 17 urterekin emaitzarik gabe praktikatzen hasi zen, haizeak eragitenziolako pisu eta altuera txikiagatik.

Clausek Danimarkako Txirrindularitza Federazioan ikastaro bat egin zuen bere semea prestakuntza, elikadura, psikologia, fisiologia eta abar bezalako alderdietan behar bezala gidatzeko.

Jonasek asteburuak pasatzen zituen bere arrebarekin Michellerekin korrika egiten.

Familia Frantziara oporretan zihoan, Jonas haiekin bidaiatzen zuen lagun batekin entrenatu eta aitaren argibideak jarraitu zituen.

2016 eta 2018 artean Jonas Team ColoQuick-ekoa izan zen, eta Trine Marie Hansen (j. 1987) ezagutu zuen, taldeko marketin zuzendaria zena. Urte batzuk egon ondoren, bikotea 2019an ezkondu zen, Glyngøre-n. ​ 2020ko irailaren 8an, Trinek bere lehen seme-alaba erditu zuen, Frida Vingegaard izeneko alaba.

Jonasen amaginarreba Rosa Kildahl Christensen da, eragilea, 2017an Danimarkako gozogintza lehiaketan Den Store Bagedyst-en parte-hartzaile gisa ezaguna bihurtu zen nazio mailan.

Karrera

aldatu

2016ko maiatzean ColoQuick-Cult talde kontinental daniarrarekin bat egin zuen. Uztailean, Sibiuko Txirrindulari Itzuliko erlojupekoan bederatzigarren sailkatu zen, Egan Bernalen aurretik. Irailean, 19 urte zituela, bigarren egin zuen 2016ko Txinako Itzulian, Raffaello Bonusirengandik lau segundora.[2]

2017an, apirilean, Loir-et-Cher-eko Tourrean laugarren eta gazte onena izan zen. Maiatzetik, bere gaitasunak berretsi zituen UCI Europe Tourreko egun bakarreko lasterketetan 10 onenen artean kokatuz, GP Viborg Sari Nagusian bigarren postua barne, non helmugan Kasper Asgreenek gainditu zuen. Handik aste batzuetara femu

2018an formara itzuli zen, apirilean errepideetara itzuli zen. Bederatzigarren izan zen Triptyque des Monts et Châteaux-en, eta, ondoren, bosgarren eta gazterik onena Tour du Loir-et-Cher-en. Danimarkako 23 urtez azpiko selekzioarekin, bosgarren izan zen 23 urtez azpiko Peace Race-n, UCIren 23 urtez azpiko Nazioen Koparen egutegiko hitzordu nagusietako bat. Uztailean, Aostako Ibarreko Giro ospetsuaren hitzaurrea irabazi zuen. Hurrengo egunean, kolpe baten ondorioz etapako lehen kilometroetan erori eta abandonatu egin zuen. Abuztuan, 2018ko Tour del Porvenir taldekako erlojupekoa irabazi zuen Danimarkako lehiakideekin. Bere eskaladarako trebetasunari eskerr haustura bat izan zuen Fiordoen Itzulian, eta horrek bukaera eman zion denboraldiari.

2018ko abuztuean Team jumbo-vismarekin fitxatu zuen 2019 eta 2020rako.

2019an Jumbo-Visma taldearekin parte hartzen hasi zen eta UCI WorldTour-eko lehen garaipena lortu zuen 2019ko Poloniako Itzuliko 6. etapan. 2020ko Espainiako Vuelta osatu zuen lasterketako irabazlearen, Primož Roglič, bikote gisa.

2021ean, bere lehen lasterketako 5. etapa irabazi zuen 2021eko UAEko Tourrean, Settimana Coppi e Bartalin bi etapa eta orokorra irabazi eta bigarren postuan sailkatu zen, Roglič taldekidearen atzetik, Euskal Herriko itzulian. Frantziako Tourrean, Primož Roglič faborito orokorrarekin bat egiten jarraitu zuen, hainbat erorketa jasan eta zortzi etaparen ostean erretiratu zen, Vingegaard taldean sailkapen orokorrerako hautagai bakar gisa utziz. Bi aldiz bigarren izan zen gailurrerako helmugan, behin betiko irabazlearen atzetik, Tadej Pogačar esloveniarra, eta hirugarren izan zen bi erlojupekoetan bigarren postu orokorrerako bidean, Frantziako Tourrean podiuma lortu zuen bigarren txirrindulari danimarkarra bihurtuz.

2022an, Frantziako Tourrean, 11. etapa irabazi zuen eta liderren kamiseta kendu zion Pogačarri[3], 18. etapa ere irabazi zuen eta amaierara arte lehen postuan mantendu zen, 3 minutu baino gehiagoko aldearekin bere lehen txapelketa lortuz handia.[4]

2023an, bere titulua defendatu zuen Frantziako Tourrean, non Tadej Pogačar zen faboritoa. Seigarren etapan Pogačarrek irabazi zuen etapa baina, Vingegaard izan zen lider. Tourreko azken astea Jonas lider zela hasi zen 10 segundora Tadej-en aurka, 16. etapan erlojupekoa korritu zen, non daniarrak garaipen ikaragarria lortu zuen esloveniarrak egunean bigarren postua lortu zuen arren[5] Hurrengo etapetan Vingegaard-ek abantaila zabaldu zuen, txapeldun bihurtuz Pogačarren aurka 7 minutu baino gehiagorekin.

2024ean Euskal Herriko itzulia egiten ari zela erori egin zen sustrai batzuengatik Evenepoel eta Roglic ere erori ziren.[6] Erorketa horrek baldintzatua utzi zuen denboraldi erdirako, baina, azkenean Jonas tourrera joan zen.[7] Hala ere Vinegaard ezin izan zion eutsi Pogacarren indar ikusgarriari, azken honek 6 etapa irabazi bai zituen, Jonasek aldiz bat.[8]

Palmaresa

aldatu

2018

  • Aostako Giroko etapa bat.

2019

2020

2021

2022

2023

2024

Sailkapen orokorra lasterketa nagusietan

aldatu

Itzuli Handiak

aldatu
Itzuli handia 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Italiako Giroa
Frantziako Tourra 2. 1. 1. 2.
Espainiako Vuelta 46. 2. ---

Beste itzuliak

aldatu
Itzulia 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Paris-Niza 3.
Tirreno-Adriatiko 2. 1.
Euskal Herriko Itzulia 32. X 2. 6. 1. UT
Romandiako Tourra 72. X
Dauphiné Libéré 51. 2. 1.
Poloniako Itzulia 26. 8. 1.

Leienda

aldatu

—: ez zuen parte hartu
UT: utzi, ez zuen amaitu

Erreferentziak

aldatu
  1. Telleria, Beñat Mujika. (2023-06-14). «Eibarko etapa eta Itzulia Vingegaardentzat» Berria (Noiz kontsultatua: 2023-06-14).
  2. «Tour of China I 2016 Stage 6 results» www.procyclingstats.com (Noiz kontsultatua: 2024-04-02).
  3. (Gaztelaniaz) RODRÍGUEZ, M. Á. (2022-07-13). «Tour de Francia: Resumen, clasificación y ganador de la etapa 11 | Marca» Marca.com (Noiz kontsultatua: 2024-08-31).
  4. «Philipsenek irabazi du azken etapa, eta Vingegaardek 2022ko Frantziako Tourra» EITB 2022-07-24 (Noiz kontsultatua: 2024-04-03).
  5. (Gaztelaniaz) «La masacre de Vingegaard: destroza a Pogacar en la crono y vuelve a encarrilar el Tour» ELMUNDO 2023-07-18 (Noiz kontsultatua: 2024-04-03).
  6. espanol.eurosport.com (Noiz kontsultatua: 2024-08-31).
  7. (Gaztelaniaz) «Vingegaard completa su recuperación y estará en el Tour de Francia» MARCA 2024-06-20 (Noiz kontsultatua: 2024-08-31).
  8. (Gaztelaniaz) «GANADORES DE ETAPA DEL TOUR DE FRANCE 2024» www.letour.fr (Noiz kontsultatua: 2024-08-31).

Kanpo estekak

aldatu