Islamaren adar eta eskolak

islamaren lehen adar eta korronte desberdinduak erlijioa fundatu zuen Mahoma profeta hil zenean sortu ziren funtsean, musulmanek Koranean zuzenean jorratu gabeko gaiei aurre egin zietenean, eta gizartearen kudeaketari eta boterea partekatzeari buruzkoak. Egoera hartan, komunitate musulman eratu berriak hainbat erantzun eman zizkien estatu eta gizarte antolaketari, eta legediari buruzko pentsamendua ere sortu zen: erantzun desberdin horien arabera eskolak edo erritoak eratu zituzten, eta Islamaren adar desberdinak sortzea ere hortik etorri zen.

Islamaren korronte nagusiak (frantsesezko izenekin), jatorri ideologiko eta kronologikoekin.

Mekako Adierazpenaren Lau Korronteak

2005ean Mekako adierazpenak aitortutako lau adar islamikoak hauek dira:

Sunismoa, ehunkotan munduko musulmanen %87 eta %90 artean biltzen duen,
Xiismoa, %10etik 13ra inguru^[1], gehienak Iranen, Iraken, Azerbaijanen, Bahrainen eta Libanon bizi dira, non musulmanen gehiengoa osatzen duten. Gutxiengoak dira Saudi Arabian, Kuwaiten, Pakistanen, Afganistanen eta Indian.
Zaidismoa, zortzi milioi fededun inguru biltzen dituena, Yemenen bakarrik dagoen adarra da.
Ibadismoa, bost milioi fededun inguru bizi dira Omanen, Zanzibarren eta Libiako eskualde batzuetan, Aljerian, hala nola Mzab eskualdean, eta Tunisian .

Eskola sunitak

Suni adarra ( sunnah hitzetiketik, tradizioa ), oinarritzen da Hadithak (Mohameden hitzak eta egintzak) erabiltzean, haiek Koranarekin lotzen dituztelarik erabaki teologikoak hartzeko edo legeak lantzeko. Iturriei ematen zaien pisuaren eta zuzenbide musulmanaren (edo sharia ) ezartzeko moduaren arabera, sunnismoa, aldi berean, zuzenbide musulmaneko hainbat eskolatan banatzen da, eta horietako nagusiak hanafismoa, malikismoa, shaafismoa eta hanbalismoa dira. Eskola hauek elkar aitortzen dute, batzuek besteak egiazkotzat hartzen dituzte.

Beste korronte batzuk

Ismailismoak hamabost eta hogeita hamar milioi fededun artean biltzen ditu, batez ere indo - persiar munduan.
Druzoak milioi bat inguru dira, gehienbat Libanon.
Alevismoak, sufismoaren adar batek, hamar eta hogei milioi fededun artean biltzen ditu, batez ere Turkian .
Alawitak, beren burua xiitatzat hartuta, lau milioi inguru dira Sirian eta Turkian .
Ahmadismoa ez du Islamiar Konferentziaren Erakundeak aintzatesten, baina 10 eta 15 milioi fededun dira, batez ere Indiako azpikontinenteanan eta indiar diasporan banatuta.
Islamaren Nazioa, 20.000 edo 40.000 partaide ingurua, AEBetako afroamerikarren artean sortutako mugimendu espezifikoa.

Erreferentziak

↑ Pew Research Center. (2009-10-07). Mapping the Global Muslim Population: A Report on the Size and Distribution of the World's Muslim Population. .

Kanpo estekak

Artikulu hau, osorik edo zatiren batean, frantsesezko Wikipediako «Courants de l'islam» artikulutik itzuli da; zehazki, 2022-03-30eko bertsio honetatik. Izan ere, artikulu horretan aritu diren wikilariek GFDL edo CC-BY-SA 3.0 lizentziekin argitaratu dute beren lana.

Datuak: Q1192063
Multimedia: Islamic sects / Q1192063

[1] Pew Research Center. (2009-10-07). Mapping the Global Muslim Population: A Report on the Size and Distribution of the World's Muslim Population. .

[1]