Russula decipiens

Russula decipiens
	Irudi gehiago
Sailkapen zientifikoa
Erreinua	Fungi
Klasea	Agaricomycetes
Ordena	Russulales
Familia	Russulaceae
Generoa	Russula
Espeziea	Russula decipiens; Bon, 1985
Mikologia
	orriak himenioan
	txapel ganbila
	gero laua
	himenioa altzoduna da
	hanka biluzik dago
	espora olibak dauzka
	mikorrizak eratzen ditu
	jangarria da

Russula decipiens Russulaceae familiako onddoa da.^[1] Ez da jangarria. Zapore mingotsa eta mina.

Deskribapena

Kapela: 5 eta 12 cm. arteko diametrokoa, ganbila, baina laster zabaldu egiten da eta erdian hondoratu, kopa baten antza hartuaz, ertza denbora luzean kiribilduta eta zahartzean ildaska motzak ateratzen zaizkio. Azala zati batean bereiz daiteke, ia beti matea, eta kolore ez oso uniformekoa, gorri-odol edo gorrimin kolorekoa eta gorri-purpura-ardo kolore kolorgetu batekin nahastua, erdia krema-okre kolorekoa eta eremu koloregabeagoekin.

Orriak: Libreak-itsatsiak, estu, gaztetan kolore okre-argiak eta gero hori bizikoak edo hori-laranjakoak.

Orri libreak: Oinera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.

Hanka: Luzea, 9 cm-rainoko altuera, betea eta trinkoa hasieran, baina gero muin grisaxka batekin azalaren azpian. Zurixka da, zimurdura marroi grisaxkek zeharkatzen dute luzetara eta orban arreak ditu oinarrian.

Haragia: Lodia eta trinkoa gaztaroan, zuria da, eta tonu grisaxkak hartzen ditu oinean eta erasotako lekuetan. Fruta usain ahula du eta pixka bat garratza denbora batera, zapore mingotsa kapelan eta mina orrietan.

Sulfato ferrosoarekin erreakzio marroi laranja ematen du.^[2]

Etimologia: Latinetik dator russula hitza, russus-etik, gorriaren txikigarritik: apur bat gorrixka, kolore gorria daukatelako russula generoko espezie askok.

Jangarritasuna

Ez da jangarria. Zapore mingotsa eta mina dauka.^[3]

Nahasketa arriskua

Russula maculata-rekin, baina hau handiagoa da eta gorri desberdina du, laranjatuagoa.^[4]

Sasoia eta lekua

Udan eta udazkenean agertzen da hostozabalen azpian.

Banaketa eremua

Europa, Errusia eta Aintzira Handietako eremua.

Erreferentziak

↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
↑ (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 138 or. ISBN 84-505-1806-7..
↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 76 or. ISBN 282-0865-4..
↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 505 or. ISBN 84-404-0530-8..

Kanpo estekak

Datuak: Q1559725
Multimedia: Russula decipiens / Q1559725

[1] Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.

[2] (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 138 or. ISBN 84-505-1806-7..

[3] (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 76 or. ISBN 282-0865-4..

[4] (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 505 or. ISBN 84-404-0530-8..

[1]

[2]

[3]

[4]