Blanca Podestá
Blanca Podestá (La Plata, Argentina, 1887ko uztailaren 6a – Buenos Aires, Argentina, 1967ko maiatzaren 17a edo 18a) Argentinako aktorea eta ekoizlea izan zen, Podestá neba-arreben familia-dinastiako kidea. [1][2][1][1][3]
| Blanca Podestá | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | La Plata, 1889ko uztailaren 6a |
| Herrialdea |  Argentina |
| Heriotza | Buenos Aires, 1967ko maiatzaren 18a (77 urte) |
| Hobiratze lekua | La Recoleta hilerria |
| Familia | |
| Aita | Gerónimo Podestá |
| Ezkontidea(k) | Alberto Ballerini (en)  |
| Anai-arrebak | |
| Familia | ikusi
|
| Leinua | Hermanos Podestá (en) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | aktorea eta zinema aktorea |
  | |
Biografia aldatu
Gerónimo Podesteren eta Ana Viscaent-en alaba zen, eta María Podestáren ahizpa; Río de la Platako agertokiari eskainitako Podestárren bigarren belaunaldikoa izan zen.
Pablo eta Pepe Podestá dramaturgo, mimo, jinete, gitarrista eta Uruguaiko kantarien iloba zen.
María Esther Podestá de Pomar-en izeba zen (Buenos Aires, 1897, Jerónimo Podesteren biloba), eta Bolivia, Txile, Kuba, Mexiko eta Paraguain birak egin zituen, antzerki-komediak eginez. Latinoamerika osoan ezaguna izan zen filmen interpretatzaile gisa; besteak beste, Manuelita Rosas (1925) eta Camila O'Gorman (1909).
Ibilbidea aldatu
Hogeita hamarreko hamarkadatik, Blanca Podesták Europako errepertorioko protagonistak interpretatu zituen eta bertako egileak estreinatu zituen. 1943 eta 1950 artean, Cervantes Antzokiko Komedia Nazionalean parte hartu zuen. Irrati-nobeletan ere lan egin zuen.
Jacinto Benaventeren arabera, Rio Platako antzerkiaren izaera dramatiko handiena izan zuen.
Irratian Radio Mitre-en El Rosal de las Ruinas de Belisario Roldán eta Nuestros hijos bezalako obra unitarioak eskaini zituen.
Buenos Aires hirian hil zen eta gorpuzkiak Enrique García Vellosoren familiaren panteoian lurperatu zituzten, Errekoletako hilerrian.
Filmografia aldatu
- Sendas cruzadas (1942).
- Manuelita Rosas (1925), Juan Manuel de Rosas gobernadorearen Manuelita Rosasalabaren rola egin zuen, Miguel Faust Rocha eta Nelo Cosimi-rekin.
- Camila O’Gorman (1910, Italiako Mario Gallo zinemagilearera), Salvador Rosich aktorearekin.
Camila O’Gorman, Ladislao Gutiérrez apaiz katolikoarekin ihes egin eta Rosasek fusilatzera bidali zuen emakume argentinarraren papera egin zuen Podesták.
Argitalpenak aldatu
- Blanca Podestá, Algunos recuerdos de mi vida artística/ Nire bizitza artistikoaren zenbait oroitzapen, Buenos Aires, 1951
- José Podestá; Medio siglo de farándula/ Mende-erdiko farandula, 1930.
Multiteatroa (Blanca Podestá antzoki ohia) aldatu
Avenida Corriente 1283 helbidean dago, Buenos Airesen. 1914an, Smart Zinema inauguratu zuten. 1922an antzerki-lanak aurkeztu zituen.
1924tik Blanca Podestáren ardurapean egon zen.
Eszenatokitik irudi handiak pasatu ziren:
- María Antinea,
- Alberto Closas,
- Gloria Guzman,
- Miguel de Molina,
- Mecha Ortiz,
- Florencio Parravicini,
- Margarita Xirgu
Smart antzoki horretan, 1933an, Carlos Gardel tango-abeslaria eta Federico García Lorca idazle espainiarra ezagutu zuten elkar.
Aintzatespenak aldatu
- 1967an, Blanca Podestá hil eta lau hilabetera, Smart antzerkiak bere izena aldatu zuen, aktorearen omenez. Argentinan lehen aldiz antzerki-areto batek aktore baten izena eraman zuen.
- Arenaza herriko kale batek (Buenos Aires probintzia) du izena.
Erreferentziak aldatu
- ↑ a b c «Blanba Podestá - Bilatu» www.bing.com (Noiz kontsultatua: 2022-10-16).
- ↑ (Gaztelaniaz) «Blanca Podestá, figura fundamental del teatro argentino» www.cultura.gob.ar (Noiz kontsultatua: 2022-10-16).
- ↑ «Blanca Podestá» Alternativa. Comunidad en escena. (Noiz kontsultatua: 2022-10-16).
Kanpo estekak aldatu
- Bikoitza-M.com. (Podesta familiaren biografia txikiak).
- On line fitxategi zinematografikoa
Datuak: Q5391066
Multimedia: Blanca Podestá / Q5391066
