Tolosako Jesusen Zerbitzariak

Tolosako Jesusen Zerbitzariak
Datuak
Mota	erakundea
Herrialdea	Espainia
Agintea
Egoitza nagusi	Belate 3; Erroma; 43°08′29″N 2°04′24″W / 43.14126208°N 2.07329392°W;
Historia
Sorrera	1871ko uztailaren 25a
Sorlekua	Bilbo

Jesusen Zerbitzariak erakunde erlijiosoa da, egoitza Tolosan duena nahiz eta egoitza nagusia Erroman dagoen. Kongregazio hau Bilbon sortu zen 1871ean eta Tolosara 1886an iritsi zen. Tolosan Belate pasealekuko, 3. zenbakian daude. ^[1] (43°08′29″N 2°04′24″W / 43.14126208°N 2.07329392°W / 43.14126208; -2.07329392)

Bere funtzio nagusia osasun arloan egiten da, osasun adar guztiak estaltzen dituena. Udalerri bakoitzean, espezialitate bat jokatzen dute. Tolosan, zehazki, gaur egun, adinekoentzako Eguneko Zentroa kudeatzen dute.

Historia aldatu

Lehenengo etapa: sorrera aldatu

Las Siervas de Jesús kongregazioa Tolosako herrira 1886ko uztailaren 6an iritsi zen. Bertako bi anderek, Florencia Esnarrizagak eta Leandra Laskibarrek, jakin zuten, Valladolidera egindako bidaian, kongregazio honek etxera joaten ziren gaixoei ematen zizkien onurak, eta Tolosak ere horietan parte hartzea nahi zuten. ^[2]

Horretarako, behin Tolosara itzuli zirenean, erlijioso hauen fundazioari Udalari eskatu zioten eta Kongregazioko Fundatzaileak, gaur Santa Maria Josefa del Corazón de Jesús Sancho de Guerra, onartu zuen Elizbarrutiko Apezpikuari baimena eman ondoren, D. Mariano Miguel Gómez. ^[3]

Gaixoentzako laguntza aldatu

Udalak diru-laguntza eman zuen Santa Maria kalean, parrokia ondoan, etxea alokatzeko eta mojek Tolosan hasi zuten bizitza bertan. Hasieratik harrera ona izan zuten, populazioaren erantzuna aldekoa izan baitzen. Oso goiz hasi ziren gaixoak laguntzen. ^[4]

Bigarren etapa: haurtzaindegia aldatu

Urte batzuk geroago, 1892an, Tolosako industrializazioarekin, panorama aldatu egin zen. Emakumea paper fabriketako lanarekin bat egin zuen, eta haurrak etxean bakarrik geratu ziren, eta zainketa behar zuten. Ceferino Mokoroa zinegotziak amak lan egiten zuten bitartean umeak artatzen zituzten Asiloa jartzeko ideia sortu zuen eta Udalari proposatu zion, eta honek aho batez onartu zuen. Felipe Irazusta alkateak Jesusen Zerbitzariei proposatu zien horren ardura har zezaten, eskaera Mª Josefa Sancho de Guerra Fundatzaile eta Nagusi Nagusiari aurkeztuz eta honek onartu egin zuen. Ideia hori garai hartako berritasuna zen. Europa osoan, oraindik ez zegoen horrelako ezaugarririk betetzen zuen zentrorik. ^[3] Haurtzaindegia eratzen ari zen, garai hartan pentsaezina zen zerbait. Horrela hasi zen Tolosan mota honetako lehen haur eskola.

Jesusen Zerbitzariek etxea alokatu zuten beraien ondoan Santa Maria kalean, biak korridore batekin elkartu ziren eta urte hartan bertan Tolosako Haurren Asiloa inauguratu zen. Emakume langilearen arazoarentzat aurrerapena eta konponbidea izan zen, familiei segurtasuna eskaini zien zerbitzua eskaini zienean, seme-alabak hezi zituen erlijio batek artatu eta eskatu zituela ikusi zutenean. ^[4]

Zerbitzariek ingurune berrira egokitu behar izan zuten aldatu

Orain arte, borroka osoa kolera eta tifus epidemiekin, gripearekin, baztangarekin eta horrelako beste infekzio batzuekin izan zen. Hasieran kostatu zitzaien ohitzea, eta lehen garaiak zailak izan ziren. Orain haur osasuntsuak eman zizkieten.

Bederatzi haurrekin hasi zen. Baina hauek ez zeuden mojekin egotera ohituta, eta negar egiten zuten denbora guztian. ^[5] Geroago, ohituta zeuden jada, eta 50 haur izatera iritsi ziren. Hastapen hauen ondoren, Jesusen Zerbitzarien Tolosako haur eskolak ehun urte baino gehiagoz funtzionatu zuen.

Hirugarren etapa: adinekoentzako eguneko zentroa aldatu

Jesusen Zerbitzariak hainbat urtez egon ziren Santa Maria kalean, eta egoitza horrek ez zituen baldintza onak eskaintzen mojen bizitzarako eta apostolutzarako, zeren horietako batzuk haurtzaindegira joaten ziren bitartean beste batzuek gaixoei laguntzen jarraitzen baitzuten. Antonio Elosegui Lizargaratek lur zati bat eman zuen Belateko pasealekuan, eta bertan 1901eko ekainaren 13an jarri zuten gaur egun bizi diren eraikinaren lehen harria. ^[1]

XX. mendearen amaieran, Tolosako haurtzaindegiaren bizitza amaitzear zegoela estimatu zen. Zerbitzuan beste erakunde batzuek ematen zuten ere eta Jesusen Zerbitzariek beren burua birziklatzea pentsatu zuten. Horretarako, komunitate etxea birmoldatu zuten, eta adinekoentzako Eguneko Zentro bihurtu zuten. Lanek hiru urte iraun zuten eta 1999an "Ama Maria Josefa" Eguneko Zentroa ireki zen adinekoentzako. ^[6] Gaur egun Tolosan Jesusen Zerbitzariek egiten duten apostolutza da: eguna mojekin eta langileekin igarotzen duten adinekoak zaintzea, arratsaldean etxera eta familiara itzultzea. ^[5]

Irudi galeria aldatu

Tolosako haurrak XIX
1960ko hamarkada
1980ko hamarkada
Santa María Josefa Sancho de Guerra
Zentroko atarian jarduerak

Erreferentziak aldatu

↑ ^a ^b Siervas de Jesús. .
↑ Elguea, Mª Itziar. (2001). Era mas que un sueño. Monte Carmeno.
↑ ^a ^b «Las Siervas de Jesús, 133 años de historia en Tolosa» El Diario Vasco (Noiz kontsultatua: 2021-03-06).
↑ ^a ^b Eulogio Nebreda, Una Heroina de Caridad. (1954). Ediciones Roel. .
↑ ^a ^b Martínez, Carmen. (1994). Historia de la Provincia del Sagrado Corazón. .
↑ «Direktorioa :: Directorio» www.direktorioa.net (Noiz kontsultatua: 2021-03-06).^{[Betiko hautsitako esteka]}

Kanpo estekak aldatu

Datuak: Q105773680

[:0-1] Siervas de Jesús. .

[2] Elguea, Mª Itziar. (2001). Era mas que un sueño. Monte Carmeno.

[:3-3] «Las Siervas de Jesús, 133 años de historia en Tolosa» El Diario Vasco (Noiz kontsultatua: 2021-03-06).

[:1-4] Eulogio Nebreda, Una Heroina de Caridad. (1954). Ediciones Roel. .

[:2-5] Martínez, Carmen. (1994). Historia de la Provincia del Sagrado Corazón. .

[6] «Direktorioa :: Directorio» www.direktorioa.net (Noiz kontsultatua: 2021-03-06).^{[Betiko hautsitako esteka]}

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]