Osiris
Osiris[1] (egiptoeraz: Asar, Aser, Ausar, Ausir, Wesir, Usir, Usire edo Ausare) egiptoar mitologiako jainko baten grezierazko izena da. Berpizkundearen jainkoa, emankortasun eta Niloren berritzearen ikurra zen; nekazaritzaren jainkoa, egiptoar mitologiaren hildakoen auzitegia zuzentzen zuen. Aita Geb eta ama Nut zituen. Antzinako Egipton Necher aa ("jainko nagusia") Neb Abdyu ("Abidosko jauna"), Neb Dyedu "Dyeduko jauna") edo Unenefer ("perfektua izaten segitzen duena") tituluak zituen.
Osiris | |
---|---|
Antzinako Egiptoko erlijioa | |
![]() | |
Ezaugarriak | |
Sexua | gizonezkoa |
Baliokideak | Osiris Hemag (en) ![]() |
Familia | |
Aita | Geb |
Ama | Nut |
Ezkontidea(k) | Isis |
Bikotekidea(k) | Neftis |
Seme-alabak | Horus eta Anubis |
Anai-arrebak | Set, Neftis eta Isis |
Egiptoko mitologiaren arabera, nekazaritzaren eta erlijioaren asmatzailea izan zen, eta haren erregealdia onuragarria eta zibilizatzailea izan zen. Nilon itota hil zen, Set anaia gazteenak antolatutako konspirazio batean. Haren gorputza zatituta egon arren, arreba Neftisen eta emazte Isisen botere magikoak bizitzara itzuli zuen. Osirisen martiriak harantzagoko mundua konkistatzeko balio izan zion: bertako Maateko legeen epaile subirano eta goren bihurtu zen.
Egiptoko Inperio Ertainean, Abidoseko hiria Osiris jainkoaren hiri bihurtu zen: fededun asko erakarri zituen, betierekotasunaren bila. Hiri horren ospea Urteberriko jaietan eta erlikia sakratu baten jabetzan, jainkoaren buruan, oinarritzen zen.
K.a. lehen milurtekoan, jainko eta arimen epaile izateari eutsi zion. Hala ere, Niloko ur-goraldiekin zuten lotura eta, horregatik, emankortasunaren jainko gisa, protagonismoa hartu zuten, eta, horrela, populazio nilotikoaren artean ospea handitu zuten. Menfisen bizi ziren greziar kolonoek K. a. IV. mendean hartu zuten gurtza. Agintari lagidoek beren hiriburu Alexandrian sartu zuten gurtza hori, Serapis bezala, greko-egiptoar jainko sinkretikoa. Erromatarrek Egipto konkistatu ondoren, Osiris eta Isis Erromara eta bere inperiora esportatu ziren, eta bertan, gorabeherak izan zituzten IV. mendera arte. Tesalonikako Ediktuak paganismoa debekatu ondoren kristautasunak azkenean lekuz aldatu zituenean.
Osirisen lehen antzezpenak K. a. XXV. mendekoak dira. K. a. VI. mendera arte iraun zuen haren gurtzak. File uharteko Isisen tenplua, Egiptoko azkena, 530. urtearen inguruan itxi zutenean Justiniano enperadorearen aginduz.
Ikonografia
aldatuOsiris ia beti momifikatuta zegoen: aurpegi berde edo beltza zuen, atef koroa, makila (heqa) eta zigorra (mayal edo nebeh) edo Uas zetroa zituen. Noizbehinka, arrain itxura zuen.
Mitologia
aldatuOsiris bera Isis eta Horusek osatutako hirukoaren buruzagia izan zen. Errege mitikoa, Egiptoko sortzailea, gizakiei zibilizazioa, legeak, nekazaritza eta jainkoak gurtzea irakatsi zizkien. Gizaki moduan hil ondoren, Thoti esker hilezkor bilakatu zen. Harrezkero Duaten, 42 jainko-epailerekin (nomo bakoitzak bat zuen) batera, hildakoak epaitzeari ekin zion[2][3][4].
Erreferentziak
aldatu- ↑ EIMA: Eskola-liburuetako onomastikaren, gertaera historikoen eta artelanen izenak. Zerrendak
- ↑ La civilización egipcia. Mitos y leyendas
- ↑ La Historia de Osiris.
- ↑ M. Collier y B. Manley, Introducción a los jeroglíficos egipcios, Alianza Editorial, p. 68.
Ikus, gainera
aldatu
Kanpo estekak
aldatu
Artikulu hau mitologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |