Klemente XIV.a
Klemente XIV.a[1], Giovanni Vincenzo Antonio Ganganelli OFM.Conv., (Sant' Arcangelo di Romagna, 1705eko urriaren 31 - †Erroma, 1774ko irailaren 22a) Eliza Katolikoaren 249. Aita Santua izan zen 1769 eta 1774 urteen bitartean. Aukeratu zutenean, frantziskotar hautagai bakarra izan zen.
Klemente XIV.a | |||||
---|---|---|---|---|---|
1769ko maiatzaren 19a - 1774ko irailaren 22a ← Klemente XIII.a - Pio VI.a →
1759ko irailaren 24a - | |||||
Bizitza | |||||
Jaiotzako izen-deiturak | Giovanni Vincenzo Antonio Ganganelli | ||||
Jaiotza | Santarcangelo di Romagna, 1705eko urriaren 31 | ||||
Herrialdea | Aita Santuen Lurraldea | ||||
Heriotza | Erroma, 1774ko irailaren 22a (68 urte) | ||||
Hobiratze lekua | Santi Apostoli (en) | ||||
Familia | |||||
Ezkontidea(k) | ezkongabea | ||||
Hezkuntza | |||||
Hizkuntzak | italiera latina | ||||
Jarduerak | |||||
Jarduerak | apaiz katolikoa eta apezpiku katoliko latindarra | ||||
Parte-hartzailea
| |||||
Lantokia(k) | Erroma eta Aita Santuen Lurraldea | ||||
Sinesmenak eta ideologia | |||||
Erlijioa | Erromatar Eliza Katolikoa | ||||
Erlijio-ordena | Anaia Txiki Komentualen Ordena | ||||
Jatorria eta prestakuntza
aldatuGiovanni Vincenzo Antonio Ganganelli izenarekin jaioa, Lorenzogatik aldatu zuena fraide frantziskotar bihurtu zenean, Lorenzo Ganganelli medikua eta honen emazte Serafina Maria Mazzaren lau seme-alabetatik txikiena zen.
Riminiko jesuiten eskola baten ikasi zuen, eta ondoren Urbinoko Eskolapioen eskolan. Frantziskotar Komentualen ordenan sartu zen Forli probintziako Mondaino herrian. 1731n teologiako doktoretza lortu zuen Erromako La Sapienza Unibertsitatean. Bere ordenaren definitzailea 1741ean, bi aldiz uko egin zion ordenaren jeneraltzari. Teologo bikain bat izan zen, baina baita, musikaria, olerkaria eta zaldun trebe bat ere.
Kardinaltza
aldatu1759an San Lorenzo in Panisperna tituluko kardenaltza sortua izan zen, 1762an Santi XII Apostoligatik aldatu zuena.
Aita Santutza
aldatu1769ko konklabean aita santu aukeratua izan zen. Aita Santuaren aukeraketa honetarako, zenbait borboitar monarkiek hurrengo aita santuak Jesusen Konpainia ezabatu behar zuela eskatu izana izan zen funtsezko gaia. Oraindik gotzaina ez zela, berehala sagaratu zuen Federiko Marcello Lante kardinalak, Porto-Santa Rufinako gotzaina eta Kolegio Kardenalizioko dekanordea, eta jarraian, Alessandro Albani kardenalak koroatua, Santa Maria in Via Latako protodiakonoa.
Bere aurreko aita santua izan zen Klemente XIII.ak Frantzia eta Espainiaren presioak jasan bazituen ere hauen Jesusen Konpainia desegiteko teman, Klemente XIV.a ez zen hain gogorra izan. Bere amore ematea, bakearen berrezartzearekin justifikatuz, 1773an Dominus ac Redemptor laburra onartu zuen, honen bidez Jesusen Konpainia desegina geratzen zelarik. Ekintza honen sari bezala aurretik Frantziak (Avignon eta Venesino konderria) eta Napolik (Benevento eta Pontecorvoko jaurerriak) frantziar eta espainiar erregen partez okupatutako lurraldeak itzuli zizkioten.
Heriotza
aldatuErroman hil zen 1774ko irailak 22an. Vatikanoar Baseliza Patriarkalean hilobiratua izan zen. 1802an bere hondakinak Apostolu Santuen baselizara eramanak izan ziren, nongo kardenal titularra izan zen eta non zenotafio monumental bat eraiki zitzaion, Antonio Canova eskulturagile ospetsuaren lana izan zena.
San Malakiasen profeziek aita santu honi Visus velox (ikusmen sarkorra) bezala erreferentzia egiten diote, dirudienez, bere izpiritu bizi eta sarkorrari erreferentzia egiten dion aipamena. Akatsez, 1656ko Koloniako edizioan Ursus Velox (hartz azkarra) aipamena eman zitzaion.
Aurrekoa Klemente XIII.a |
Aita Santua 1769-1774 |
Ondorengoa Pio VI.a |
Erreferentziak
aldatu
Kanpo estekak
aldatuArtikulu hau Italiako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |