Eudoxia Laskaris
Eudoxia Laskaris Asen, grekoz Ευδοκία Λασκαρίνα Aσανίνα Eudoxia Laskarina Asanina, (Nizea, 1248 – Zaragoza?, 1311). Bizantzioko printzesa, Aragoiko Koroan ezagunago Irene Laskaris bezala.
| Eudoxia Laskaris | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Nizea, ezezaguna |
| Herrialdea |  Bizantziar Inperioa |
| Heriotza | Zaragoza, 1311 (egutegi gregorianoa) ( urte) |
| Familia | |
| Aita | Teodoro II.a Laskaris |
| Ama | Elena Asenina of Bulgaria |
| Ezkontidea(k) | Guglielmo Pietro I di Ventimiglia (en)  |
| Seme-alabak | |
| Anai-arrebak | ikusi
|
| Jarduerak | |
| Jarduerak | aristokrata |
| Izengoitia(k) | Irene Láscaris |
| Sinesmenak eta ideologia | |
| Erlijioa | kristautasun ortodoxoa |
Familiako aurrekariak aldatu
Nizeako Teodoro II.a Laskaris enperadorearen eta Helena Asen Bulgariakoa emaztearen laugarren alaba izan zen. Maria Laskaris printzesaren ahizpa eta etorkizuneko Joan IV.a Dukas Laskaris enperadorearen arreba izan zen[1].
Haurtzaroa aldatu
Haurtzaroa Nizeako gorteko printzesa gisa igaro zuen, non Konstantza enperatriza ere, Joan III.a Dukas Vatatzes aitonaren alarguna, bizi zen. Neskatila gisa, Eudoxiaren ezkon-hitza eman zioten Aragoiko errege-familiari Petri III.a Aragoikoa errege izango zenaren bitartez. Paleologotarrek Konstantinoplako Inperio Latindarra deuseztu zuten garaian, Mikel VIII.a Paleologok, ordura arte Joan IV.a Laskaris infantearen erregeorde eta koenperadore izandakoa, bere burua enperador bakar bezala izendatu zuen. Joan IV.aren hiru ahizpak, Eudoxia haien artean, preso hartu eta atzerrritarrekin ezkontarazi zituen, haien ondorengoek ezin baitzuten eskatu segida inperiala.
Ezkontza aldatu
Horrela ba, bizantziar eta genoarrak Konstantinoplan sartu ziren egun berean – 1261ko uztailaren 25ean – eta Mikel VIII.a Paleologo bizantziar enperadorearen aginduz, Gilen Petri Ventimigliako kondea Eudoxia Laskaris infantarekin ezkondu zen, une hartan hamahiru urte baino gehiago ez zituen arren. Ezkontza horrek Vintimigliako Laskaris etxea sortu zuen, XIX. mendera arte familia frantses boteretsua izango zena[2].
Eudoxia Laskaris Jakue I.a Aragoikoaren gortean aldatu
30 urte bete baino lehen, senarrak zapuztu egin zuen. Orduan, seme-alaba eta Konstantzarekin batera, Jakue I.a Aragoikoaren gortean hartu zuten, Valentziako Erresuman errentak eta Bartzelonako auzo juduaren gaineko botereak eman zizkiona.
Xativan zuen egoitza, baina sarritan egonaldiak egiten zituen Zaragozan eta Castelló de la Planan, non Jakue II.a Aragoikoa erregearen zerbitzuko misio diplomatikoetan bidaiatzen baitzuen.
Ondorengoak aldatu
Haren seme-alabak izan ziren:
- Joan Laskaris Ventimigliakoa, familiaren ondarearen oinordeko unibertsala.
- Jaime Laskaris Ventimigliakoa.
- Oto Laskaris Ventimigliakoa.
- Lukrezia (edo Láscara), Arnau Roger I.a Pallars Sobirakoarekin ezkondua, Pallarseko kondea.
- Beatriz, Gilen Montcadakoarekin ezkondua, Kataluniako seneskal eta Fragako jaunarekin.
- Vatatzes, Portugalgo Elisabet Aragoiko eta Siziliakoa erreginaren zerbitzura.
- Violante, Pedro Aierbekoarekin ezkondua, Jakue I.a Aragoikoaren biloba bat.
Bizitzaren amaiera aldatu
Gutxi gorabehera 50 urte zituela, 1296an, moja-klaratarren komentu bat eta Montblancheko Mare de Déu de la Serra santutegia sortu zituen, eta 1306ra arte sartu zen bertan. Abiatu aurretik, ordea, Ama Birjinaren irudi italiar polikromatua eman zuen, gaur egun santutegi berean ikus daitekeena.
Handik gutxira hil eta Zaragozako domingotarren komentuan lurperatu zuten[2].
Erreferentziak aldatu
- ↑ «Byzant 7» genealogy.euweb.cz (Noiz kontsultatua: 2022-03-22).
- ↑ a b «Eudokia Laskarina - Centro studi ventimigliani» sites.google.com (Noiz kontsultatua: 2022-03-22).
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q933529
