Saltsa-perretxiko horilun

Saltsa-perretxiko horiluna
	Irudi gehiago
Sailkapen zientifikoa
Erreinua	Fungi
Klasea	Agaricomycetes
Ordena	Cantharellales
Familia	Cantharellaceae
Generoa	Craterellus
Espeziea	Craterellus tubaeformis; Quél., 1888
Basionimoa	Cantharellus tubaeformis
Mikologia
	eztenak himenioan
	inbutu-formako txapela
	himenioa dekurrentea da
	hanka biluzik dago
	espora kremak dauzka
	saprobioa da

Saltsa-perretxiko horiluna (Craterellus tubaeformis) Cantharellaceae familiako onddo espezie bat da. Lehen Cantharellus generoan sailkatzen bazen ere, filogenetika molekularreko ikerketek erakutsi dute hobe dela hura Craterellus generoan sartzea.^[1]

Sinonimoak: Cantharellus infundibuliformis var. subramosus, Craterellus infundibuliformis, Craterellus tubaeformis f. pallidus, Cantharellus tubaeformis.

Deskribapena

Perretxiko honek tronpeta itxura dauka, eta haren txapela marroi-horixka da, 5 cm arteko tamainakoa. Himenioan tolesturak dauzka, elkarrengandik banatuak, eta txapelak baino kolore argiagokoak dira, krema kolorekoak, ia zuriak zenbaitetan. Txapelaren eta hankaren arteko muga argia nabari da gehienetan, kolore aldaketa nabarmena baita. Hanka horia dute, zilindrikoa edo zapaldua, barrutik hutsa eta 10 cm arteko luze izan daitekeena.

Gehienetan pinudietan bizi da, baina hosto-erorkorreko basoetan ere ageri da. Irailetik abendura sortzen da gehien bat, baina neguaren hasieran ere ager daiteke.

Kapela: 2 eta 5 cm bitarteko diametrokoa. Haragitsu samarra; ganbila inbutu forman; gainazal zimurtsuarekin, ezkatatsu samarra edo leuna; hori-gris iluna.

Orriak: Estu, lodiak; oso anastomosatuak, dekurrenteak, horitik grisera doan kolorekoak.

Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain beherantz jarraitzen duten orriak.

Hanka: Ia betik betea, oso irregularra, okerra, oro har, goialdean beste hainbat kapelaren hanka txiki batzuk darama.

Haragia: Hori zurbila, zapore meleka eta usain desatsegin bereizgarriarekin.^[2]

Etimologia: Cantharellus, grekotik dator eta koparen txikigarria da, kopa txikia esan nahi du. Subramosus epitetoa berriz latinetik dator, sorta baten antzekoa esan nahi duen “subramosus” hitzetik.

Jangarritasuna

Jangarritasunari dagokionez, oso antzekoa den saltsa-perretxiko horiarekin alderatuta Euskal Herrian ez da oso ezaguna, baina perretxiko jangarri ona da. Erraz lehortzen da eta luzaro kontserba daiteke.

Sasoia eta lekua

Udan. Koniferoen basoetan, usteltzen ari diren egurretan.

Banaketa eremua

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Alaska, Mexiko, Costa Rica, Europa, Errusia, Turkia, Zipre, Kaukasia, Himalaiako eremua, Japonia, Filipinak, Australia, Zeelanda Berria, Antartika.^[3]