Wikipedia

Pilar Pedraza

toledoar idazlea eta irakaslea


Pilar Pedraza Martínez (Toledo, 1951ko urriaren 12a) toledoar idazlea eta Espainiako unibertsitateko irakasle titularra da. Bere lanak bi alderdi nagusi ditu: beldurrezko narratiba eta saiakera.

Pilar Pedraza

Bizitza
JaiotzaToledo, 1951ko urriaren 12a (72 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaValentziako Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakidazlea, itzultzailea eta unibertsitateko irakaslea
Enplegatzailea(k)Valentziako Unibertsitatea
Genero artistikoaeleberria
Facebook: pilar.pedrazamartinez Edit the value on Wikidata

Biografia aldatu

Valentziako Unibertsitatean Historian doktoratu ondoren, 1982az geroztik Vanguardiasko Zinema eta Zinemako irakaslea da unibertsitate berean. Valentziako Generalitateko Kultura sailburua izan zen (1993-1995) Joan Lermaren azken agintaldian, eta GBBOSko Administrazio Kontseiluko kidea. Bere ibilbidean zehar, irakaskuntza eta ikerketa literatura-sorkuntzarekin bateratu ditu.[1]

Lana aldatu

Narratiba aldatu

Bai nobeletan, bai narratiba laburrean, izuaren edo zorigaiztoko zorigaitzaren barruan egon ohi bere kontaketak. Pedrazak aurkezten dituen pertsonaia gehienak femeninoak dira. Agertoki eta egoera kezkagarriak bizi dituzte, non naturaz gaindiko gauzen presentzia (bizitzara itzultzen diren hildakoak, sorginkeriak, deabruak, posesioak, objektu sorginduak) erofilismoarekin, heriotzarekin eta plazer sadomasomasekoarekin lotzen den. Gai horietako batzuk bere lehen eleberrian, Sugearen bitxiak (1984), dira nagusi, eta hurrengo emanaldietan pixkanaka estilizatu dira. La perra de Alejandría (2003), Las Antiguas izeneko trilogia osatzen duen lehen eleberria, Pedraza filmak Hipatia Alexandriakoaren (Melanta, eleberrian) historiaren bertsio bitxia eskaini digu. Dionisoren eta Kristoren gurtzaren arteko borrokaren biktima da, eta Alexandriako Críspulo (Zirilo Alejandriakoa) gotzaina du buru. Kultu-egiletzat jotzen da, eta bere literatura-corpusean barneratzen da. Horretarako, mirarien kabinete ilun bat, zalantzazkoa denaren museo bat, tortura-kamerek, apalategi esoterikoek, munstro-laborategiek, hilerri sorginduek eta bitxikeriaren, sinbolikoaren, hamaika esperientziek osatua.

Aurreko topaketetan (2008ko maiatzaren 6tik 9ra Madrilgo Karlos III.a Unibertsitatean Literatura fantastikoari eta zientzia-fikzioari buruzko Nazioarteko lehen Biltzarreko hitzaldiak eta komunikazioak), egileak berak honelaxe definitu zituen bere estiloa eta interesak:

Niretzat, literatura fantastiko garaikidea, edo, hobeto esanda, narratiba arraroa edo maltzurra, Tzvetan Todorov-en sailkapenari jarraituz, metaforikoa da batez ere, bere izaera errealista galdu gabe, eta are gutxiago anbiguotasuna edo ironia galdu gabe. (...) Literatura-mota horrek erabiltzen dituen gai handien artean, hiru pribilegiatu daude, eta horietan nolabaiteko iraunkortasunez edo lehentasunez lan egiten dut: gizakiak bizitzaren eta heriotzaren arteko mugan, animaliak eta benetako edo irudimenezko munstroak.

Saiakera aldatu

Pedrazaren ikerketa-lanak hiru eremu ditu ardatz: Errenazimentuko eta Barrokoko artea eta gizartea, zinea eta misoginia. La bella, enigma y pesadilla (1991), Máquinas de amar. Secretos del Cuerpo Artificial (1998) eta Espectra. Descenso a las criptas de la literatura y el cine (2004), 2005eko saiakera-liburu onenaren Ignotus saria, emakume gaiztoaren irudiak gizakiarengan eragiten duen beldurraren eta liluraren hainbat alderdi aztertzen ditu, seduktore hilgarria, arimarik edo hilotzik gabeko androidea, heriotzari aurre egiten diona. Venus barbuda y el eslabón perdido (2009) ikerketa-bide horri jarraitzen dio. Azken horretan, emakume bizardunari edo iledunari freak deitzen zaio, bi sexuen arteko muga gainditu eta emakumea animaltasunarekin lotzen duena.

Itzulpengintza aldatu

Azpimarratzekoa da Francesco Colonnaren Sueño de Polífiloren edizioa eta itzulpena.

Lanen zerrenda aldatu

Narratiba
  • Las joyas de la serpiente (1984)
  • Necrópolis (cuentos) (1985)
  • La fase del rubí (1987)
  • Mater Tenebrarum (cuentos) (1987)
  • La pequeña pasión (1990)
  • El gato encantado (1992)
  • Las novias inmóviles (1994)
  • Paisaje con reptiles (1996)
  • Piel de sátiro (1997)
  • Arcano 13, cuentos crueles (2000)[2]
  • Fantástico interior: antología de relatos sobre muebles y aposentos (2001)
  • La perra de Alejandría (2003)[3][4]
  • El síndrome de Ambrás (2008)
  • Lucifer Circus (2012)[5][6]
  • Lobas de Tesalia (2015)
  • Mystic Topaz (2016)
  • El amante germano (2018)
  • Pánikas (2019)
  • Eros ha muerto. Relatos impios (2019)
  • Tóxikas (2020)
  • Nocturnas. Historias vampíricas (2021)
Saiakera
  • Barroco efímero en Valencia (1982)
  • Tratado de arquitectura de Antonio Averlino "Filarete" (1990)
  • La bella, enigma y pesadilla (1991)
  • Federico Fellini (1993)
  • Máquinas de presa: la cámara vampira de Carl Th. Dreyer (1996)
  • Máquinas de amar. Secretos del Cuerpo Artificial (1998)[7]
  • Metrópolis, Fritz Lang: estudio crítico (2000)
  • "La mujer pantera": Jacques Tourneur (1942) (2002)
  • Espectra. Descenso a las criptas de la literatura y el cine (2004)[8][9]
  • Agustí Villaronga (2007)
  • Venus barbuda y el eslabón perdido (2009)
  • Brujas, sapos y aquelarres (2014)
  • Jean Cocteau. El gran ilusionista (2016)
  • El salvaje interior y la mujer barbuda (2019)
  • Suspiria. Las ministras del mal (2020)
  • Vampiros en las sombras (2023)
Itzulpengintza
  • La fuga de Atalanta: alquimia y emblemática (1989)
  • Sueño de Polífilo (1999)
Antologiak
  • La nueva carne. Una estética perversa del cuerpo/Haragi berria. Gorputzaren estetika gaiztoa. Zenbait egile. Madril, Valdemar, 2002
  • La maldición de la momia. Relatos de horror sobre el antiguo Egipto/ Momiaren madarikazioa. Antzinako Egiptori buruzko beldurrezko kontakizunak. Navarro, Antonio José (arg.). Madril, Valdemar, 2006. ISBN 84-7702-546-0
  • Hombre Lobo/Gizotsoa. Fernando Marías (arg.). RE argitaletxea: make, 2008.
  • Aquelarre. Antología del cuento de terror español actua/Akelarre. Espainiako egungo beldurrezko ipuinaren antologia (Alfredo Álamo, Matías Candeira, Santiago Eximeno, Cristina Fernández Cubas, David Jasso, José María Latorre, Alberto López Aroca, Lorenzo Luengo, Ángel Olgoso, Félix Palma, Pilar Pedraza, Juan José Plans, Miguel Carlos, Marc Vilboero, Luis Paldo. Salto de Página, Madril, 2010; Antonio Rómar eta Pablo Mazo Agüeroren argitalpena). ISBN ά15065-02-9
  • Onírica, Hijos de Iquelo/Onírica, Iqueloren seme-alabak (Jack Ketchum-en hitzaurrea, Sergio Moreno Montesen ipuinak, Athman M. Charles, Javier Trescuadras, Teo Rodríguez, Juan Ángel Laguna Edroso, Laura López Alfranca, Bea Magaña, David Jasso, Wifac Atope, Alicia A. Campos (Toluu), Daniel Gutiérrez eta Pilar Pedraza. James Crawford Publishing, 2016)
  • Cuadernos de Medusa vol. II. Amor de Madre argitaletxea, 2018.
  • The Valancourt Book of World Horror Stories, Volume 1/The Valancourt Book of World Horror Stories, Volume 1, James Jenkins, Ryan Cagle (arg.), Valancourt, 2020.
  • Salvajes años 20. Relatos inspirados en el universo creado por H.P. Lovecraft/20ko urte basatiak. H.P. Lovecraftek sortutako unibertsoan inspiratutako kontakizunak. Apache Libros, 2021.

Sariak aldatu

  • Barroko iragankorra Valentzian (1982). Ikerketa Historikoko XXII. Senyera Saria (1979).
  • Las joyas de la serpiente/Sugearen bitxiak (1984). Ciudad de Valencia saria eta Kritika Saria, 1984.[10]
  • Espectra. Descenso a las criptas de la literatura y el cine/Espektra. Literatura eta zinemako kriptetara jaistea (2004). 2005eko saiakera-liburu onenaren Ignotus saria.
  • Lucifer Circus (2012). 2013ko Nocte saria.
  • Madrilgo Aste Gotikoko (2016) Sheridan Le Fanu saria, ibilbide literarioagatik.
  • Fantasiaren, Zientzia Fikzioaren eta Beldurraren Espainiako Elkartearen Gabriel Sari Berezia (2018).
  • Ohorezko Golem Saria (2018), ibilbide osoagatik.
  • El amante germano (2018), gaztelaniazko eleberri original onenaren saria, Kelvin 505 sarien laugarren edizioan.
  • Panikas (2019), 2020 Celsius arian finalista, fantasiazko, zientzia-fikziozko edo beldurrezko eleberri onenarengatk.

Erreferentziak aldatu

  1. ↑ Bárbara Ayuso y Ricardo Jonás G.. (19 de noviembre de 2019). Pilar Pedraza: «Que no me digan que no debo leer a Sade por ser patriarcal, porque los mando a la mierda». Jot Down.
  2. ↑ Pedraza reúne sus inquietudes en los cuentos crueles de 'Arcano trece'. .
  3. ↑ Pedraza advierte contra los riesgos del fanatismo en su última novela. .
  4. ↑ Una voz única. .
  5. ↑ “Pretendo divertir más que engrosar la lista de novela histórica”. .
  6. ↑ Lucifer Circus, Pilar Pedraza: El circo de los horrores de Pilar Pedraza. .
  7. ↑ "Máquinas de amar". .
  8. ↑ Reseña. .
  9. ↑ Muertas vivientes. .
  10. ↑ Juan Benet y Jaime Siles, galardonados con los premios de la Crítica de novela y poesía en lengua castellana

Kanpo estekak aldatu

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Pilar_Pedraza&oldid=9261317"(e)tik eskuratuta