Panaeolus fimicula Bolbitiaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Arriskutsua, toxikotasuna baieztatu ez bada ere, pozoitsuak diren ahaideak ditu.

Panaeolus fimicola
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaBolbitiaceae
GeneroaPanaeolus
Espeziea Panaeolus fimicola
Gillet, 1878
Mikologia
 
orriak himenioan
 
txapel ganbila
 
himenioa sabeldua da
 
hanka biluzik dago
 
espora beltzak dauzka
 
saprobioa da
 
psikoaktiboa da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Sinonimoak: Agaricus fimicola, Coprinarius fimicola, Panaeolus dunensis.

Deskribapena aldatu

Kapela: Txikia, 3 cm arteko diametrokoa, ganbila edo kanpai itxurakoa, ertza eta kapelaren azala leuna, errezelaren aztarnarik gabea, ez da higrofanoa, arre kolorekoa (argiagoa edo ilunagoa).

Orriak: Sabeldunak, adnatuak, grisaxka kolorekoak, espora-jalkinaren ondoren ilundu egiten dira eta ertz zuriarekin.

Hanka: Luzetara ildaskatua, pruinaduna, zurixka, zahartzean ilundu egiten da.

Haragia: Urria, lehorra, grisaxka kolorekoa. Zapore meleka. Espora-jalkin beltza.[2]

Etimologia: Panaeolus terminoa, grezieratik dator "panaiolos" hitzetik, "pas pasa pan" = dena, eta "aiolos" = hainbat kolorekoak.

Jangarritasuna aldatu

Zalantzazkoa. Toxikoa izan daiteke.[3]

Nahasketa arriskua aldatu

Panaeolus ater delakoa ez da hain koprofiloa. Coprinus generokoek orri delikueszenteak izaten dituzte.[4]

Sasoia eta lekua aldatu

Udazkenean. Ganadua dabilen larreetan eta zelaietan, behien gorotzetan.[5]

Banaketa eremua aldatu

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Jamaika, Puerto Rico, Guadalupe, Martinika, Kolonbia, Brasil, Svalbard, Islandia, Europa, Errusia, Mongolia, Taiwan, Australia, Zeelanda Berria.[6]

Erreferentziak aldatu

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 264 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) Calvo Pérez Javi. (2006). El mundo de las setas. Asociacion Micológica Fungipedia.
  4. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia..
  5. (Gaztelaniaz) Velazquez Vergara José Ignacio, Suarez Gil Angela. (2009). Catalogo micológico. Banco de setas.
  6. Panaeolus fimicola: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak aldatu