Mitra (jainkoa)
- Artikulu hau indo-irandar jainkoari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Mitra».
Mitra (avesteraz: 𐬀𐬭𐬚𐬌𐬨, Miθra; antzinako persieraz: 𐎷𐎰𐎼, Miθra) Argiaren jainkoa indo-irandarren mitologian, hala Indiako Vedetan nola Persiako Avestan ezaguna. Mitrak zezena hiltzeko agindua hartu zuen Eguzki jainkoarengandik. Gogoz kontra, baina agindua bete zuen, eta orduan, mirari handi bat gertatu zen: zezena ilargi bihurtu zen; jainkoaren soingainekoa ortzi, planeta eta izarrez horniturik; isatsetik eta odoletik laboreak eta mahatsa jalki ziren, eta ernalkinetatik, munduko izakiak oro biziaraziko zituen hazi sakratua. Gauza guztiak sortuak ziren, baina bat-bateko argiak ilunpeko izakiak ere iratzarri zituen: sugea, luhartza, eta beste piztia batzuk. Haiek zezenari eraso zioten, eta hala hasi zen Ongiaren eta Gaizkiaren arteko borroka.
Mitraren gurtza Indiatik mendebaleko muturreraino hedatu zen (Galia, Britainia Handia, Iberiar penintsula). Alexandro Handiaren garaipenaren ondoren, heleniar mundura hedatu zen, nahiz eta haren gurtza ez zen gehiegi zabaldu, etsaien jainkoa baitzen. Gero, jatorrizko ezaugarriak anitz aldaturik, Erromako Inperioaren lurraldeetara hedatu zen, erromatar armadako soldaduen bidez, bereziki.
ErreferentziakAldatu
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
