Wikipedia

Mercedes Cebrián

madrildar idazlea eta itzultzailea

Mercedes Cebrián (Madril, 1971ko maiatzaren 29a) madrildar idazlea eta itzultzailea da.

Mercedes Cebrián

Bizitza
JaiotzaMadril, 1971 (52/53 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaBirkbeck, University of London (en) Itzuli
Pennsylvaniako Unibertsitatea
Madrilgo Complutense Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
frantsesa
ingelesa
Jarduerak
Jarduerakidazlea eta itzultzailea
Genero artistikoaolerkigintza
mercedescebrian.com

Biografia aldatu

Komunikazio Zentzietan lizentziaduna da Madrilgo Unibertsitate Konplutentsean, eta masterra du Birkbeck-en, Londresko unibertsitatean eta Ikasketa Hispanikoetan, Pensilvaniako Unibertsitatean (EE). AEB ).

Literatura-sorkuntzako bekaduna izan zen Madrilgo Ikasleen Egoitzan (2002-2004), beste idazle batzuekin batera —Sandra Santana, Mariano Peyrou eta Andrés Barba—, Miguel Álvar-Fernández konpositorearekin eta Beatriz Barral artista bisualarekin batera; eta Ledig Houserekin (Hudson, Italiako Santa Cidalella);

Hainbat komunikabidetan parte hartu du, besteak beste, Culturales de La Vanguardia, Babelia eta El País egunkariko El Viajero gehigarrietan, eta haren testuak Turia, Eñe, Gatopardo, Revista de Occidente eta Letra Libre aldizkarietan agertu dira, baita Columbiako Unibertsitateko Circumference aldizkarian ere. Público egunkariaren zutabegile izan da.

Mercedes Cebrián prosa idazten hasi zen, baina 2000. urteko lehen erdian ere poesia aukeratu zuen. Horri dagokionez, autoreak azalduzuen:

Espainian mundu poetikoarekin dudan harremana Ikasleen Egoitzatik jaso nuen bekari esker etorri zen, bi urtez bertan bizitzeko, 2004 eta 2006 bitartean. Nik prosa baino ez nuen idazten (kontakizun laburra, kronikoa…), eta nire etapan, bekadun gisa, beste poeta gazte batzuekin (Sandra Santana, Mariano Peyrou…), editoreekin eta erakundetik pasatzen ziren poeta ospetsuekin jarri nintzen harremanetan. Horien guztien bidez, poesia argitaratzen zuten aldizkari eta argitaletxeen berri izan nuen. Lehen argitalpena on line aldizkari batean egin nuen. Ondoren, nire ikaskideekin batera errezitatu nuen Egoitzan, eta, aurrerago, poemak argitaratu nituen “transgénero” liburu batean, kontakizunak ere barruan zituela.[1]

Haren El malestar al alcance de todos izeneko kontakizun eta olerkien liburua 2004an argitaratu zen. La nueva taxidermia, bi eleberri labur biltzen dituen liburua argitaratu ondoren, El Cultural-eko Ricardo Senabiertak hauxe esan zuen:

Hona hemen originaltasun-dosi nabarmena duen idazle bat. Berrogei urte gainditu ez duten autoreen artean, Mercedes Cebrián (Madril, 1971) nabarmentzen da beste batzuk baino gehiago doitzen zaizkiolako literaturaren printzipio kanonikoetako bati: errealitatearen angelu berriak eskaintzeko ahalmena, ustekabeko begiradak eta Fernando de Herrerak poesiari eman zion hori lortzeko gai diren aditz-elkarteak, hots, autoreak egiten duen hizkuntzaren manipulazio bereziari esker, gauza komunak berrituta.[2]

Mercedes Cebrián Nocilla Belaunaldiarekin lotu dute. Ez dago ados horrekin, baina onartzen du "gauza komunak dituztela, hala nola gaur egungo munduaz hitz egiteko interesa".

2017an, Yolanda Morató itzultzaile eta irakasleak Mercedes Cebriáni eta Impedimenta argitaletxeari leporatu zien Me acuerdo de Perec lanaren itzulpen plagiatua. Cebrianek erabat ukatu zuen.[3] Halaber, uko egin zion Itzultzaileen Elkartearen bitartekaritza onartzeari, ustezko plagioari buruzko informe bat egiteko eskaini baitzen, bi aldeek bere arbitrajea onartzen bazuten.[4] Polemikak oihartzuna izan zuen sare sozialetan eta Interneten, kultura-aldizkarietan (El Cultural edo Estado Crítico) eta prentsan, baita itzulpenaren orrialde profesionaletan ere, hala nola Buenos Aireseko Itzultzaile Literarioen Klubean, Jorge Fondebriderren ekarpenekin.[5][6][7]

Argitalpenak aldatu

  • El malestar al alcance de todos, relatos y poemas, Caballo de Troya, Madril, 2004.
  • Mercado común, poemas, Caballo de Troya, Madril, 2006.
  • 13 viajes in vitro, crónicas, Blur Ediciones, Madril, 2008.
  • Cul-de-sac, cuento, Alpha Decay, Bartzelona, 2009.
  • La nueva taxidermia, Mondadori, Bartzelona 2011; bi eleberri labur ditu:
    • Qué inmortal he sido eta Voz de dar malas noticias.
  • Oremos por nuestros pasaportes, antologia, Mondadori Argentina, Buenos Aires, 2012 besteak beste: El malestar al todos, Mercado común, La nueva taxidermia eta track bonus bat barietateekin.
  • El genuino sabor, eleberria, Random House Literatura, Bartzelona, 2014.
  • Verano azul: unas vacaciones en el corazón de la transición (Saiakera, Alpha Decay, Bartzelona, 2016.
  • Malgastar (poesia), La Bella Varsovia, 2016.
  • Burp. Apuntes gastronómicos, kontakizunak eta kronikak, Chatos Inhumanos, New York, 2017.
  • Cocido y violonchelo/Eltzekoa eta biolontxeloa, Literatura Random House, 2022.

Editore aldatu

  • Madrid, con perdón, Madrili buruzko testuen antologia: Elvira Navarro, Fernando San Basilio, Esther García Llovet, Carlos Pardo, Juan Sebastián Cárdenas, Jimina Sabadú, Antonio J. Rodríguez, Óscar Esquivias, Natalia Carrero, Grace Morales, Álvaro Colomer, Iosi Havilio eta Roberto Enríquez; Caballo de Troya, 2012.

Itzulpenak aldatu

  • 2008 - La arquitectura de la felicidad, Alain de Botton (Lumen)
  • 2008 - Lo infraordinario, Georges Perec (Impedimenta)
  • 2009 - Un hombre que duerme, Georges Perec (Impedimenta)
  • 2010 - La cámara oscura: 124 sueños, Georges Perec (Impedimenta)
  • 2011 - Sábado por la noche, domingo por la mañana, Alan Sillitoe (Impedimenta)
  • 2011 - Te elige, Miranda July (Seix Barral)
  • 2012 - La soledad del corredor de fondo, Alan Sillitoe; Kiko Amaten hitzaurrea (Impedimenta)
  • 2013 - El universo contra Alex Woods, Gavin Extence (Seix Barral)
  • 2013 - Regresar, Dominique Ané (Alpha Decay)
  • 2013 - Siempre Susan, Sigrid Nunez (Errata Naturae)
  • 2017 - Me acuerdo, Georges Perec (Impedimenta)[8]
  • 2019 - El amigo, Sigrid Nunez (Anagrama)

Sariak eta aintzatespenak aldatu

  • Madrilgo Udaleko 2000ko Gazte Sortzaileen Lehiaketako lehen saria, kontakizun laburren modalitatean.
  • Mediterraneoko Gazte Sortzaileen X. Bienalean parte hartu zuen, Sarajevon, 2001ean.
  • Literatura bekaduna Madrilgo Ikasleen Egoitzan, 2004/2006.
  • Lateral Aldizkariko 2005eko Narratiba Sariaren finalista.
  • Literaturako bekaduna Espainiako Errege Akademian, Erroman, 2006/07.
  • Itzulpengintzaren Mots Passants saria, azpiegituragatik.[9]
  • Cosecha Eñe sariko kontaketa laburreko finalista, 2012an.
  • Fondazione Santa Maddalenan bizi den idazlea, Italia, 2013.
  • Belgradoko idazleentzako egoitza (Krokodil elkartea), Serbia, 2017.
  • Buenos Aireseko Latinoamerikako Arte Museoan (MALBA) bizi den idazlea, Buenos Aires, 2018.

Erreferentziak aldatu

  1. ↑ Mercedes Cebrián (Presencias Reales: La poesía española actual) Archivado el 7 de octubre de 2013 en Wayback Machine., revista dominicana de poesía Ping Pong, 13.05.2011; acceso 25.12.2012
  2. ↑ (Gaztelaniaz) «El Cultural - Revista de cultura y artes referente en España - Elcultural.com en El Español» El Español (Noiz kontsultatua: 2023-12-05).
  3. ↑ Alemay, Luis. (11 de marzo de 2017). «Yolanda Morató reprocha a Impedimenta y Mercedes Cebrián un supuesto plagio en la traducción de 'Me acuerdo', de Perec» El Mundo.
  4. ↑ Blanco, Eduardo. (1 de marzo de 2017). «Una traductora acusa a Impedimenta y Mercedes Cebrián de plagio en el libro 'Me acuerdo', de Georges Perec» Europa Press.
  5. ↑ Martínez, Xaime. (17 de febrero de 2017). «¿Es imposible traducir dos veces (exactamente) el mismo libro?» PlayGround.
  6. ↑ Matute, Fran G.. (6 de febrero de 2017). «Me acuerdo de “El Rincón del Vago”» Estado Crítico.
  7. ↑ Palomo, Juan. (10 de febrero de 2017). «El viajante» El Cultural.
  8. ↑ Agencia EFE. (19 de enero de 2017). La editorial Impedimenta publica nueva traducción de "Me acuerdo", de Perec. La Vanguardia.
  9. ↑ Impedimenta. Georges Perec: Lo infraordinario. . Otorgado a la mejor traducción del francés publicada en 2008 en España (Universidad Autónoma de Barcelona)

Kanpo estekak aldatu

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Mercedes_Cebrián&oldid=9477741"(e)tik eskuratuta