Georges Perec
Georges Perec (Paris, 1936ko martxoaren 7a - Ivry-sur-Seine, 1982ko martxoaren 3a) frantziar idazlea izan zen, anitzen ustez XX. mendeko interesgarri eta irudimentsuenetako bat.[1] Oulipoko kide 1967tik aurrera, jolas moduan murriztapen formalak, literarioak edo matematikoak erabiltzen ditu bere lanetan.
| Georges Perec | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Parisko 19. barrutia, 1936ko martxoaren 7a |
| Herrialdea |  Frantzia |
| Lehen hizkuntza | frantsesa |
| Heriotza | Ivry-sur-Seine, 1982ko martxoaren 3a (45 urte) |
| Hobiratze lekua | Crématorium-columbarium du Père-Lachaise (en)  |
| Heriotza modua | berezko heriotza: birikako minbizia |
| Familia | |
| Ezkontidea(k) | Paulette Perec (en) |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Lycée Claude-Bernard (en) |
| Hizkuntzak | frantsesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | eleberrigilea, poeta, saiakeragilea, literatura-kritikaria, crossword creator (en) , dokumentalista eta film screenwriter (en) |
| Jasotako sariak | ikusi
|
| Kidetza | College of 'Pataphysics (en) Oulipo |
      | |
 | |
Bizitza aldatu
Georges Perec Parisen jaio zen, 1936ko martxoaren 7an. Gurasoak, Icek Peretz eta Cyrla Szulewicz, poloniar jatorriko juduak ziren, Soziologiako ikasketak egin ondoren, 1961-1978 bitartean dokumentalista izan zen CNRS edo Frantziako Zientzia Ikerketarako Gunean.
1965. urtean egin zen ezagun Gauzak, 60etako istorio bat (Les Choses. Une histoire des années soixante) eleberriari esker, kontsumo-gizartearen abiapuntuan kokatzen dena. Lehenbiziko lan horrek oinarri autobiografiko nabarmena du. Jeromek eta Sylviek osatutako bikotea du protagonista; soziologia ikasitakoak dira biak, Georges Perec eta haren emazte Paulette Petras bezala; eta biak, Perec eta Petras bezala, Sfaxera doaz denboraldi bat pasatzera, Tunisiara.[2]
1967an Gizon bat lotan (Un homme qui dort) argitaratu ostean, esperimentalismora lerratu zen. Raymond Queneauk eta François Le Lionnaisek sortutako Oulipo (Ouvroir de littérature potentielle) tailerreko kide behinenetako bat izan zen. 1969an, La disparition argitaratu zuen, e bakar bat gabe idatzitako eleberria, eta 1972an haren kontrapuntua, Les revenentes, e beste bokalik erabili gabe idatzitakoa. La vie, mode d'emploi, haren lanik ezagunena eta, aditu askoren ustez, haren obraren gailurra, 1978an argitaratu zuen.[2]
Lanak aldatu
- Les Choses. Une histoire des années soixante (éditions Julliard, 1965, Renaudot saria) Euskarara ekarria: Gauzak, 60etako istorio bat (Igela), itzultzailea Itziar Diez de Ultzurrun.[2]
- Quel petit vélo à guidon chromé au fond de la cour ? (Denoël, 1966)
- Un homme qui dort (Denoël, 1967). Euskarara ekarria: Gizon bat lotan (Igela), itzultzailea Juan Luis Agirre.[2]
- La Disparition (Denoël, 1969)
- Petit traité invitant à la découverte de l'art subtil du go (Christian Bourgois, 1969) (Pierre Lusson eta Jacques Roubaudekin batera)
- Les Revenentes (éditions Julliard, 1972)
- Die Maschine (Reclam, Stuttgart 1972) (Eugen Helmléren laguntzarekin)
- Oulipo. Créations, Re-créations, récréations (Gallimard, 1972) (Raymond Queneau, Paul Fournel eta Oulipo taldearen laguntzarekin)
- La Boutique obscure. 124 rêves (Denoël, 1973)
- Espèces d'espaces (Galilée, 1974)
- Ulcérations (Bibliothèque oulipienne, 1974)
- W ou le Souvenir d'enfance (Denoël, 1975)
- Tentative d'épuisement d'un lieu parisien, UGE, 1975
- Alphabets. Cent soixante-seize onzains hétérogrammatiques, (Galilée, 1976)
- Je me souviens. Les choses communes I, (Hachette, 1978)
- La Vie mode d'emploi (Hachette, 1978, Médicis saria)
- Les mots croisés, (Éditions Mazarine, 1979)
- Un cabinet d'amateur. Éditions Balland, 1979)
- La Clôture et autres poèmes (Hachette Livre, 1980)
- Récits d'Ellis Island. Éditions du Sorbier, 1980) Robert Boberren laguntzarekin)
- Théâtre I (Hachette, 1981)
Erreferentziak aldatu
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/28 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- ↑ Olano Carlos, Ion. Bizitza bizitzeko eskuliburua. Berria, 2012ko maiatzak 20, CC BY-SA 4.0, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2021-12-21).
- ↑ a b c d Zabala, Juan Luis. Georges Perec, hastapenetan. Berria, 2014ko ekainak 10, CC BY-SA 4.0, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2021-12-21).
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q157303
Multimedia: Georges Perec / Q157303
