Fenomenologia (grezierazko phainómenon: ageri dena ; eta lógos: ikertu, ikasi) fenomenoetan edo gertakarietan, bizitako esperientzietan eta kontzientziaren edukietan oinarritzen den korronte filosofikoa da. Korronte honen sortzailea Edmund Husserl izan zen. Bere gogoa kontzientearen egitateen analisiaren ikerketa sistematizatzea zen.

Edmund Husserl (1859-1938).

Terminoaren ibilbidea

aldatu

Fenomenologia terminoaren ustezko asmatzailea Johann-Henrich Lambert (1728-1777) izan zen, "itxuraren doktrina" bezala izendatu zuena[1]. Testuinguruaren arabera jakiten da fenomenologiaz Fichte-k, Hegel-ek ala Husserl-ek eman zioten zentzuan ari ote garen, baina orokorrean, bere horretan harturik, fenomenologia terminoak Husserl eta bere oinordekoen filosofia eta metodologiari egiten dio erreferentzia.

Fenomenologo ezagunak

aldatu

Erreferentziak

aldatu
  1. J.-H. Lambert, Nouvel Organon, 1764, azken atala ; itzul. fr. G. Fanfalone : Phénoménologie, Paris, Vrin. Terminoaren jatorriaz, cf. A. Philonenko, Schopenhauer, Paris, Vrin, 1980. 183. or.

Bibliografia

aldatu

Kanpo Loturak

aldatu

Kanpo estekak

aldatu