Fenomenologia

Fenomenologia (grezierazko phainómenon: ageri dena ; eta lógos: ikertu, ikasi) fenomenoetan edo gertakarietan, bizitako esperientzietan eta kontzientziaren edukietan oinarritzen den korronte filosofikoa da. Korronte honen sortzailea Edmund Husserl izan zen. Bere gogoa kontzientearen egitateen analisiaren ikerketa sistematizatzea zen.

Edmund Husserl (1859-1938).

Terminoaren ibilbideaAldatu

Fenomenologia terminoaren ustezko asmatzailea Johann-Henrich Lambert (1728-1777) izan zen, "itxuraren doktrina" bezala izendatu zuena[1]. Testuinguruaren arabera jakiten da fenomenologiaz Fichte-k, Hegel-ek ala Husserl-ek eman zioten zentzuan ari ote garen, baina orokorrean, bere horretan harturik, fenomenologia terminoak Husserl eta bere oinordekoen filosofia eta metodologiari egiten dio erreferentzia.

Fenomenologo ezagunakAldatu

ErreferentziakAldatu

  1. J.-H. Lambert, Nouvel Organon, 1764, azken atala ; itzul. fr. G. Fanfalone : Phénoménologie, Paris, Vrin. Terminoaren jatorriaz, cf. A. Philonenko, Schopenhauer, Paris, Vrin, 1980. 183. or.

BibliografiaAldatu

Kanpo LoturakAldatu

Kanpo estekakAldatu