Durruma

Durruma
	Euskal Herria
	Durrumaren ikuspegia. Ezkerrean, hondoan, Aratz mendia.
Kokapena
Herrialdea	Araba
Udalerria	Donemiliaga
Administrazioa
Posta kodea
INE kodea
Geografia
Koordenatuak	42°51′54″N 2°18′43″W / 42.865°N 2.312°W
Garaiera	606 metro
Demografia
Biztanleria	90 (2022: Adierazpen errorea: Ustekabeko < eragilea Espresio akatsa: Ez dago operadorerik -(r)entzat)

Artikulu hau Donemiliagako herriari buruzkoa da; Bernedoko herria gaitzat duena beste hau da: «Durruma Kanpezu»

Durruma (ofizialki Durruma / San Román de San Millán) Arabako herria da, Donemiliagako udalerrikoa. 2008ko urtarrilaren 1eko erroldaren arabera, herrian 83 pertsona bizi ziren.

Geografia Aldatu

Entzia mendilerroaren magalean dago. Hortaz, ohiko abiapuntua da Mirutegi zein Ballo mendietara igotzeko.

Historia Aldatu

Durrumatik Ab Asturica Burdigalam galtzada erromatarra igaro zenez, uste da Antoninoren ibilbideko Alba bera izan daitekeela.^[1] Durrumako Albeiurmendi aztarnategiak^[2] teoria hori indartzen du.

Donemiliagako Goldean Sancti Romani gisa agertzen da.

Demografia eta biztanleria Aldatu

Durrumeko biztanleria
2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008
82	88	84	86	86	87	83	82	83

Garraioa Aldatu

Eskualdeko Garraioa sareak linea bat ditu herrian:

Eskualdeko Garraioa

Zerbitzua	Hasiera	Ibilbidea	Amaiera ⁠
9b	Araia Agurain Erdoña	Ametzaga • Albeiz • Ilarudia • Egino • Andoin • Ibarguren • Urabain • Durruma • Egilatz • Bikuña • Mezkia • Munain • Okariz • Opakua • Arrizala • Alangua • Egileor • Zuhatzu Donemiliaga • Luzuriaga	Araia Agurain Erdoña

Ondasun nabarmenak Aldatu

San Roman eliza

Durruman erromatar garaiko bederatzi idazkun aurkitu dira. Horietatik zazpi San Roman parrokian daude, 2 desagertu dira. Idazkun hauek Durrumako taldea deritzaionaren barruan sartzen dituzte epigrafistek.^[3]

Pertsonaia ezagunak Aldatu

Ernesto Ladrón de Guevara (1950-), politikaria.

Argazki galeria Aldatu

San Roman eliza, errepidetik
San Roman eliza, herriaren barnealdetik

Erreferentziak Aldatu

↑ Emborujo, A., Ortiz de Urbina, E. & Santos, J.. (1992). «Reconstrucción paleogeográfica de autrigones, caristios y várdulos» Complutum (2): 449..
↑ (Gaztelaniaz) Filloy, Idoya; Gil, Eliseo; Iriarte, Aitor. (1997). El territorio alavés en el Bajo Imperio. Junta de Castilla y León. Consejería de Educación y Cultura.
↑ (Gaztelaniaz) Echeverria, Ana. (1989). «La cronología de las inscripciones funerarias latinas de Alava.» MUNIBE (Antropologia - Arkeologia) 41: 133-152. ISSN - 3414 0027 - 3414..