Teresa Nieto

Teresa Nieto del Mármol (Tanger, 1953) espainiar koreografo eta dantzaria da. 2020an Arte Ederren Urrezko domina jaso zuen.

Teresa Nieto
Bizitza
Jaiotza	Tanger, 1953 (70/71 urte)
Herrialdea	Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	koreografoa eta dantzaria
Jasotako sariak	ikusi Arte Ederretako Merituaren Urrezko Domina  (2020)
Kidetza	Espainiako Arte Eszenikoen Akademia

Bizitza

Tangerren jaio zen 1953an. Dantza espainiarra, baleta, solfeoa, pianoa eta arte dramatikoa ikasi zituen. Dantza garaikidea eta baleteko ikasketak egin zituen Madrilen.

1986- 1990 bitartean Bocanada (La Ribot - Blanca Calvo) konpainiako kide sortzailea izan zen.

1990. urtea Teresa Nieto konpainia sortu zuen.

1996. urtetik 2004. urtera Arrieritos izeneko konpainiaren sortzaileetako bat zian zen.

Teresa Nieto konpainiaren Consuelo lana, Tegucigalpako Manuel Bonilla Antzoki Nazionalean CCETk aurkeztua.

Teresa Nietoren Consuelo izenburuko lana, Tegucigalpako Manuel Bonilla Antzoki Nazionalean CCETek aurkeztua.

Teresa Nieto en Compañia

1990ean, bere lehen lana aurkeztu zuen 'Teresa Nieto en compañia' gisa: "Danza Breve". Lan horrekin, Madrilgo Koreografia Lehiaketan hirugarren saria lortu zuen. Hortik aurrera, honako pieza hauekin jarraitu zuen lanean: "Dos veces breve" - (1991); "Calle del Cordón" (1991); "Mano a Mano" eta "Patio de Luz" (1992); "Tórtola" (1993); "La Mirada" (1994), Espainiako Eszena Zuzendarien Elkarteak emandako Koreografia Sorkuntzako 1995eko ADE Sarietako finalista; "El último café" (1998), "A solicitar de boca" ikuskizunaren barruan, Dantza Madrilen 98; "Isla" (1998); "Fa-dos" (2000); "Tanger" (2000), Granadako Nazioarteko 49. Musika eta Dantza Jaialdiaren enkargua, Madrilgo XV. Nazioarteko Dantza Jaialdiarekin batera. "Tanger" finalista izan zen 2002ko Max Sarietan, Koreografia Onenaren eta Emakumezkoen Dantzako Interprete Onenaren (Teresa Nieto) kategorietan. 2004an “Solipandi” eta “Consuelo” estreinatu zituen. 2005ean, “Ni palante ni patrás (no hay manera, oiga…), (finalista 2007ko Max Sarietan, gizonezkoen dantza-interpreterik onena: Jeús Caramés eta 2007ko Max Saria, emakumezkoen dantza-interpreterik onena: Teresa Nieto).

Koreografiak eta interpretazioa

Dantza

• 1994. "La Ausencia", Antonio Canalesen Flamenko Konpainiarentzat

• 1996. "Picasso Flamenco", Flamenko Eszena Konpainiarentzat.
• "Catedral Secreta", Paraguaiko Balet Nazionalerako.
• 1997. "La Diosa en nosotras", Belén Mayaren flamenko-konpainiarentzat.

• 1998. Parte hartu zuen "Hormona-estatua" sortzen, ADE 1998 saria ematen koreografia-muntaia onenari.

• 1999. Paco Suárez, "Orestes en Lisboa" ikuskizun flamenkoa.

• 2000. Aracaladanza konpainiarentzat, "Maletas" ikuskizuna ireki zuen pieza.

• 2002. Koreografia "¿Dudo? ", Larumbe Dantza konpainiarentzat.
• "Mareas", Florencio Camporekin lankidetzan, Espainiako Ballet Nazionalerako, Elvira Andrésen zuzendaritzapean.

• 2003. Karibeko Zentro Koreografikoarekin batera (Santo Domingo), "Consuelo" pieza sortuz.

• 2005. Rocío Molina flamenko-dantzariarekin “El eterno retorno” obrako interpretea. Zuzendaria Pepa Ganboa.

• 2007. Rafaela Carrascoren “Del amor y otras cosas” ikuskizuna zuzendu zuen.
• “Se ruega puntualidad”, bederatzi koreografo-interpretek osatutako proposamen kolektiboa, Mónica Runde eta Carmen Werner tartean direla.

• 2008. “De cabeza”

Antzerkia

• 1996, Rosa Monteroren "La Función Delta" lanaren aktore protagonista. Zuzendaria Raquel Toledo.
• 1999: aktorea eta koreografoa Yolanda Pallinen "La Mirada"ren irakurketa dramatizatuan.
• Koreografia eta aktoreen mugimendua "Romeo eta Julieta"-n, zuzendaria. Paco Suárez. Tolstóiren "Historia de un caballo", Salvador Collado zuzendari zuela.
• Rafael Albertiren “Noche de guerra en el Museo del Prado”, Ricard Salvat-ek zuzendu.
• 2004. koreografia eta interpretazioa "Reyna muy noble" lanean, Guillermo Herasek zuzendua.
• 2005eko koreografia, “El cartero de Neruda”, José Sámanok zuzendua.
• 2006ko koreografia, “Ay Carmela”n. Zuzendaria: Miguel Narros. José Ramón Fernándezen “La tierra” filmeko aktore protagonista. Zuzendaria Emilio del Valle, “Producciones Inconstantesen” konpainiarekin.

Opera

• 1990. Giuseppe Verdiren "Aida", Campoamor antzokian (Oviedo), Leo Santosen koreografia, interpretea.

• 1994. "El cristal de agua fría", Guillermo Herasen zuzendaritza eszenikoarekin, Rosa Montero libretoarekin, Marisa Manchadoren konposizioarekin eta Mónica Runderen koreografiarekin. Interpretea.

• 1995. "Salomé". Koreografia.

Bideoa

• 1989. Koreografia eta MECANO taldearen "Hijo de la Luna" bideoklipa interpretatu zituen.

Arrieritos konpainia

• 1996. "Arrieritos somos", hainbat dantzari eta koreograforekin batera sortutako ikuskizuna, zeinetatik Arrieritos konpainia sortu zen.
• 1997an "Ande yo mismo..." aurkeztu zuen.
• 1999 "Todos los gatos son pardos". "No me quiero dormir" izeneko piezarekin 2. Jerezko Flamenko Jaialdiko Koreografia Lehiaketaren Lehen Edizioko saria eta Teresa Nietok, Lehiaketako Dantzari Onenaren Aipamen Berezia jaso zuen.
• 2000. Madrilgo Dantzako Ezohiko Espazioak, "Despacio y solitos".
• 2001. "Diario de un abrigo"
• 2002. "A pedir de boca" jaialdia, "Operación Salmorejo" piezarekin.
• 2003. "Entablao"
• 2004. “Oh solo mío”.

Sariak

• 2020an Arte Ederren Urrezko domina.

• 2007ko MAX Saria, Emakumezkoen Dantza Interprete Onenari
• 2004ko Dantza Sari Nazionala – Sorkuntza. Espainiako Kultura Ministerioa
• 2002ko Madrilgo Erkidegoko Dantza Saria
• 1998an ADE Saria Koreografia Muntaia Onenari

Kanpo estekak

• Teresa Nietoren webgune ofiziala konpainian

• Datuak: Q6142594