Teresa Flores

sindikalista txiletarra

Teresa Flores (Iquique, Txile, 1890eko urtarrilaren 4a - Santiago, Txile, 1952ko urriaren 5a), [1] Txileko sindikatu-buruzagia, feminista[2] eta geroago Langileen Alderdi Sozialistako kidea izan zen eta ondoren Alderdi Komunistakoa.[3]

Teresa Flores

Bizitza
JaiotzaIquique1890eko urtarrilaren 4a
Herrialdea Txile
HeriotzaSantiago1952ko urriaren 5a (62 urte)
Familia
Ezkontidea(k)Luis Emilio Recabarren
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jardueraksindikalista
MugimenduaLibrepentsalaria
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Txileko Alderdi Komunista

Ibilbidea aldatu

María Flores y López jostunaren alaba izan zen. Aita ez da jaiotza agirian aipatzen. Teresari buruzko informazio gutxi dago, itxuraz Iquiqueko hiritarra izan zen, Luis Emilio Recabarren ezagutu zuen arte. 1912an Iquiqueko Langileen Alderdi Sozialistaren sortzaileen artean azaltzen den emakume bakarra izan zen. [4]

Belén de Sárraga ekintzaile antiklerikal eta anarkista ezagunarekin harremana izan zuen, Belenek 1913an bisitatu zuen Txile eta zortzi hitzaldi eman zituen hainbat gatz-bulegotan, orduan ezagutu zuten elkar.

Sárraga joan ondoren, "Centro Anticlerical y de Libre Pensamiento Belén de Sárraga" sortu zuen Iquiquen, Antofagastan sortu ondoren. Helburu horrekin, 1913ko apirilean El Despertar- en idatzi zuen: "Utzi iezaiezu Iquiqueko irakurleei gure egunkariaren zutabeetatik jakitera ematen iragan ostiralean Antofagastako ondoko portuan emakume pentsamendu askeko zentroa antolatu zela. "Belén de Sárraga" izena daramana kontzientzia askapena predikatzeagatik elizgizonen eraso zakar eta zorrotza jaso duen emakume ausartari egindako omenaldian (. . . ). Nire adiskideak eta lagunak gonbidatzen ditut hemen Iquiquen Antofagastakoaren antzeko zentro bat antolatzera (. . . ) Ideia horrekin bat egin nahi duten adin guztietako emakumeak gonbidatzen ditut nire lokaletara lan honetara atxikitzeko ekintza sinatzera etortzeko, bilera bat egiteko hogei sinadura edo gehiago izan bezain laster (El Despertar, Iquique, 1913ko apirilaren 10a).

Zentro horretan, Teresa Flores idazkari eta geroago presidente izan zen. Zentroak gatz- bulegoetan eta Antofagasta eta Valparaíso bezalako hirietan zabaldu ziren; Honako lan gaiak zituzten: alkoholaren aurkako poesia, haur hezkuntzan ideia modernoen beharra, konposizio antiklerikala, erlijioa eta morala edota alkoholismoaren delitua.

Lehen Konferentzia 1913ko maiatzaren 17an egin zen, El Despertar egunkarian. Bere agendak Emakumeen Kontseilu Federala sortzea proposatzen zuen, Txileko Langileen Federazioaren (FOCH) barruan.

Beste emakume batzuekin batera, jabeen batzordeak antolatu zituen "Sindikatuetan lan egin genuen, urte horietako emakumezkoen proposamen bikainena bertan jaio zen: Sukalde itzalien greba". [5] Janari faltak, zomorroen presentziak, kutsatutako irinak, beste miseria batzuen artean, nahikoa arrazoi izan zituzten emakumeak lapikoak irauli, sukaldeak itzali eta sukaldatzea ukatzeko antolatzen hasteko, gizonak langabezian egotera behartuz. Norbait sukaldeak pizten ahaleginduz gero, tximinitik behera ura botaz itzaltzen zuten sua. Sindikatuetan bilduta, gizonezkoen zain egon ziren, hauek, etxeak hutsik eta jateko ezer barik topatuta, batzarra eta eskaerak egin zituzten sindikatuetara greba hasteko.

1922an, Teresa Flores FOCHeko agintaritza goreneko Batzorde Exekutibo Federaleko kide bihurtu zen. [6]

Luis Emilio Recabarrenen bikotea izan zen 1912tik (agian lehenago) 1924an Recabarren hil zen arte. [7]

1932 inguruan, Maipun bizi zen bere bikotekidearekin, Tomás Conelli, buruzagi komunista ohia eta Recabarreneko kide estua. [8] [9]

Teresa Floresen irudia Los funerales de Recabarren filmean grabatu zen, eta horietatik minutu batzuk gordetzen dira. [10] [11]

Talde feministek Teresa Floresen izena Txileko lehen buruzagi sindikalaren borroka berpiztu eta gogoratu egiten dute.[12]

Erreferentziak aldatu

  1. Registro Civil, Libro de Nacimientos 1890-1891; Cementerio Parroquial de Maipú, Libro de Sepultaciones.
  2. (Gaztelaniaz) «Chile. Teresa Flores, presente en el feminismo clasista» Kaos en la red (Noiz kontsultatua: 2020-12-02).
  3. (Gaztelaniaz) Pueblo, Periódico El. (2019-03-09). «COMPAÑERA TERESA FLORES, ¡PRESENTE EN LA LUCHA!» Periódico El Pueblo (Noiz kontsultatua: 2020-12-02).
  4. Elías Lafertte, Vida de un comunista (páginas autobiográficas), Santiago: Empresa Editora Austral, 1971, p.86.
  5. (Gaztelaniaz) «"Compañerita Teresa Flores"» La Izquierda Diario - Red internacional (Noiz kontsultatua: 2020-12-03).
  6. Andrew Barnard, El Partido Comunista de Chile, 1922-1947, Santiago: Ariadna Ediciones, 2017, pp.54-55
  7. Barnard, El Partido Comunista de Chile, 1922-1947, p.59; Sergio Grez, Historia del comunismo en Chile, Santiago: Lom Ediciones, 2011, p.
  8. Referencia aportada por una foto familiar, en poder del nieto de Tomás Conelli
  9. Ercilla, N°699, 21/sept/1948, p.11.
  10. La película puede ser revisada en: https://web.archive.org/web/20190919171904/http://www.ccplm.cl/sitio/funeral-de-luis-emilio-recabarren/
  11. (Gaztelaniaz) «Exhibición del documental "Los Funerales de Luis Emilio Recabarren 1924"» Archivo Nacional (Noiz kontsultatua: 2020-12-03).
  12. (Gaztelaniaz) «Mujeres arman huelga en Chile y marchan contra violencia» www.unotv.com 2020-03-09 (Noiz kontsultatua: 2020-12-03).

Kanpo estekak aldatu

  • [1] Txileko Memoria
  • [2] Tarapacá munduan
  • [3] Ogia eta arrosak
  • [4] Langileen Mundua
  • [5] "Langileen esnatzea"
  • [6] "Ogia eta arrosak"