Solanina
Solanina zapore mikatzeko glukoalkaloide toxikoa da, kimikoki alkaloide solanidinoak eta karbohidrato kate batek osatua. Alfa-solanina da toxikotasun handiena duen forma kimikoa.
| Solanina | |
|---|---|
 | |
| Formula kimikoa | C45H73NO15 |
| SMILES kanonikoa | 2D eredua |
| SMILES isomerikoa | C[C@H]1CC[C@@H]2[C@@H](C)[C@H]3[C@H](C[C@H]4[C@@H]5CC=C6C[C@@H](O[C@@H]7O[C@H](CO)[C@H](O)[C@H](O[C@@H]8O[C@H](CO)[C@@H](O)[C@H](O)[C@H]8O)[C@H]7O[C@@H]7O[C@@H](C)[C@H](O)[C@@H](O)[C@H]7O)CC[C@]6(C)[C@H]5CC[C@@]43C)N2C1 |
| MolView | 3D eredua |
| Mota | Alkaloide, konposatu heterozikliko, karbono hidrato eta glycoalkaloid (en)  |
| Estereoisomeroa | solanine epimer (en) , ZGVSETXHNHBTRK-SMQJHKSSSA-N (en) , Q63396490 eta (23R)-alpha-solanine (en) |
| Masa molekularra | 867,498020636 Da |
| Identifikatzaileak | |
| InChlKey | ZGVSETXHNHBTRK-UDJLNJFBSA-N |
| CAS zenbakia | 20562-02-1 |
| ChemSpider | 28033 |
| PubChem | 9549171 |
| Reaxys | 77607 |
| Gmelin | 9188 |
| EC zenbakia | 243-879-8 |
| ECHA | 100.039.875 |
| MeSH | D012992 |
| Human Metabolome Database | HMDB0034202 |
| KNApSAcK | C00002262 |
| UNII | 3FYV8328OK |
| KEGG | C10820 |
Modu naturalean aurkitzen da solanazeoen hostoetan, fruitu eta tuberkuluetan, bereziki Solanum generoko espezie guztietan, hortik datorkio izena. 1820an isolatu zuten lehen aldiz, Mairu-belarren baietatik abiatuta. Patata, tomate heldugabea, belladona eta berenjena ere badaude.[1]
Solanina duten landare gehienek beste alkaloide toxiko batzuk dituzte, irenstearen ondoriozko intoxikazio-arriskua areagotzen dutenak. Patata, adibidez, egitura triterpenoideko bi alkaloide glikosodiko agertzen dira: solanina eta chaconina. Hala ere, beste alkaloide batzuk dituzten landareak hartzen diren kasuetan, solaninaz gain, ondorioak guztiz desberdinak dira, eta sintomatologia oso desberdinarekin lotzen dira; beraz, tratamendu espezifiko bat aplikatu behar da intoxikazio zehatzerako.
Toxikotasuna aldatu
Dosi toxikoa 2-5 mg-koa da gorputz-pisuaren kg bakoitzeko. Sintomak 8 orduetatik 12 orduetara agertzen dira, baina 30 minutura ere ager daitezke, solanina-kontzentrazioa oso handia bada. Haurren kasuan, intoxikazioa heriotza eragiten du maiz, helduen kasuan zaila da heriotza eragitea .[2][3]
Solanina kontsumitzeagatik intoxikazioak ez dira ohikoak, eta nagusitasun handiagoa dute Hego Amerikan eta Indian. Gizakietan eta animalietan ikusten dira, baina animalietan ohikoagoak dira, zuzenean naturatik hartzen baitute alkaloidea, tratatu gabe eta edozein egoeratan. Animaliak landare osoa irenstean intoxikatzen dira, eta gizakia, berriz, fruitua irenstean intoxikatzen da.
Tratamendua aldatu
Intoxikazioaren fase akutuaren tratamendua xurgapena gertatu aurretik egiten da, eta solanina duela gutxi irentsi baduzu bakarrik egin daiteke. Hori egiteko, bomitora induzitu behar da emetikoen bidez, hala nola ipekakuana-jarabearen bidez edo urdail-garbiketaren bidez. Neurri horrekin batera tratamendu gehigarri bat egin behar da, katartiko gatzdun eta ikatz aktiboa erabiliz, solaminaren xurgapena gutxitzeko.[1]
Alkaloidearen frakzio toxikoa xurgatu ondoren, fase kronikoaren tratamendua ematen da. Kasu honetan, ez dago inolako tratamendurik edo antidotorik. Ondorio toxikoak egun batzuk barru desagertzen dira eta kaltetutako pertsonak osasuna berreskuratzen du; soilik sostengu neurriak behar dira, hau da, bizi baldintza on batzuk okerrera egin ez dezan. Intoxikazio honek eragindako heriotza arraroa da.
Solaninaren erabilgarritasuna gizakientzat aldatu
Medikuntzaren alorrean, historian zehar, solanina krisi epileptikoak tratatzeko konbultsioaren aurkako gisa erabili izan da. Baita ere lasaigarri gisa erabiltzen da, hotzeriak eta gripeak tratatzeko gripearen aurkako gisa, baina, gaur egun bere eraginkortasuna frogatzen duen ia ikerketarik ez dago. Hala ere, helburu homeopatikoekin erabiltzen jarraitzen da.[4]
Solaninak propietate fungizidak eta pestizidak ditu, eta toxina duten landareek, kasu askotan, gaixotasunetatik, intsektuetatik eta beste harrapari batzuetatik babesteko baliatzen dituzte. Solaninaren presentziak landareei defentsa naturalerako mekanismo bat ematen dienez, nekazaritzan solanina laboreen gaixotasunei aurre egiteko modu alternatibo eta natural gisa erabili da.[5]
Erreferentziak aldatu
- ↑ González-Lavaut, José Antonio; Montes de Oca-Rojas, Yenisleidys; Domínguez-Mesa, María Isabel. (2007-09-XX). «Breve reseña de la especie Solanum melongena L.» Revista Cubana de Plantas Medicinales 12 (3): 0–0. ISSN 1028-4796. (Noiz kontsultatua: 2021-05-07).
- ↑ «764. Solanine and chaconine (WHO Food Additives Series 30)» www.inchem.org (Noiz kontsultatua: 2021-05-07).
- ↑ «Food-Info.net : What is solanine and is it toxic ?» www.food-info.net (Noiz kontsultatua: 2021-05-07).
- ↑ (Gaztelaniaz) Trousseau, Armand. (1842). Tratado de terapéutica y de materia médica. Imp. de la Viuda de Jordan e Hijos (Noiz kontsultatua: 2021-05-07).
- ↑ (Ingelesez) Beier, Ross C.. (1990). Ware, George W. ed. «Natural Pesticides and Bioactive Components in Foods» Reviews of Environmental Contamination and Toxicology (Springer): 47–137. doi:. ISBN 978-1-4612-3366-4. (Noiz kontsultatua: 2021-05-07).
Kanpo estekak aldatu
- What is solanine and is it toxic ?
- Rev Cubana Plant Med v.12 n.3 Ciudad de la Habana jul.-sep. 2007 Breve reseña de la especie Solanum melongena L.
- Dr T. Kuiper-Goodman and Dr P.S. Nawrot SOLANINE AND CHACONINE
- Cholinesterase inhibitors
- Adriana Ordoñez Vasquez ANALISIS DEL EFECTO DE LA α-SOLANINA
- Ames, B. N. et al., “Substancias químicas naturales y sintéticas: Toxicología comparativa”
- Ross C. Beier Natural Pesticides and Bioactive Components in Foods
- Armand Trousseau Tratamientos medicos con solanina
- British Medical Journal, 8 de diciembre de 1979, 2, pp. 1458–1459, “Solanine poisoning”
