Petronio Maximo
Petronio Maximo (latinez: Petronius Maximus; 396 – 455), erromatar aristokrata, eta 455ean mendebaldeko enperadorea izan zen.
| Petronio Maximo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||
455eko martxoaren 17a (egutegi gregorianoa) - 455eko maiatzaren 31 (egutegi gregorianoa) ← Valentiniano III.a - Avito →
| |||||||||
| Bizitza | |||||||||
| Jaiotza | Erroma, 396 | ||||||||
| Herrialdea |  Antzinako Erroma | ||||||||
| Heriotza | Erroma, 455 (58/59 urte) | ||||||||
| Heriotza modua | giza hilketa: Harrikatzea | ||||||||
| Familia | |||||||||
| Aita | Anicius Probinus | ||||||||
| Ezkontidea(k) | Lizinia Eudoxia Volusiana (en)  | ||||||||
| Seme-alabak | ikusi
| ||||||||
| Jarduerak | |||||||||
| Jarduerak | politikaria | ||||||||
  | |||||||||
Jatorri handiko familia batean jaioa, Maximo goi-mailako karguetan aritu zen bizitza osoan. Flavio Aetiok eta Maximok elkarrekiko harreman txarrak arazo asko sortu zuen. Antiokiako Joanek dioenez, Maximok Aetio eta Valentiniano III.a erailtzeko konspirazioetan parte hartu zuen.
Valentiniano III.aren heriotzaren ostean, ez zegoen ondorengo garbirik. Maximok beste arerioak garaitu zituen jauregia kontrolpean eduki zuelako. Lizinia Eudoxia enperadorearen emazte ohia berarekin ezkontzera behartu zuen.
Maximok Avito jenerala Tolosara bidali zuen bisigodoen babesa lortzearren. Alabaina, Avito iritsi orduko, Maximo hilik zegoen, eta misioak zentzu guztia galdu zuen. Izan ere, Genseriko, bandaloen erregea, Italiara ailegatu zenaren berri zabaldu zen Erroman zehar. Horren ondorioz sortu zen anabasan Maximo hilik suertatu zen.
Hiru egun geroago, Genseriko Erroman sartu zen. Bandaloek hiria arpilatu zuten, harik eta Leon I.a aita santuak gelditzeko eskariei kasu egin zieten arte.
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Petronio Maximo  |
Datuak: Q191940
Multimedia: Petronius Maximus / Q191940
