Marta Tafalla
Marta Tafalla (Bartzelona, 1972) filosofoa eta unibertsitateko irakasle kataluniarra da.[1][2]
| Marta Tafalla | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Bartzelona, 1972 (51/52 urte) |
| Herrialdea |  Katalunia |
| Hezkuntza | |
| Hezkuntza-maila | doktoretza |
| Tesi zuzendaria | Gerard Vilar Roca |
| Hizkuntzak | katalana gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | filosofoa |
| Enplegatzailea(k) | Bartzelonako Unibertsitate Autonomoa |
Filosofian lizentziatu zen Bartzelonako Unibertsitate Autonomoan (UAB), Amnistia Internazionalerako boluntario gisa lan egiten zuen bitartean. Ondoren, FPI bekaduna izan zen, eta denboraldi horretan ikerketa-egonaldiak egin zituen Friburgo eta Münsterreko unibertsitateetan, bai eta ikastaro osagarriak ere Heidelberg eta Bambergen unibertsitateetan.
2002. urtean Filosofian doktoratu zen Theodor W. Adorno filosofoaren gaineko doktore tesi batekin, Herder argitaletxeak argitaratu zion. (Theodor W. Adorno. Una filosofía de la memoria, 2003).
2004. urtean DAAD doktoratu ondoko bekaduna izan zen Potsdameko Unibertsitatean, eta 2006. urtean ikerketa-egonaldi bat egin zuen Londresko Unibertsitatean, Bartzelonako Unibertsitate Autonomoaren programa bati eta Kataluniako Generalitatearen beka bati esker.
1998az geroztik, Bartzelonako Unibertsitate Autonomoan irakasle dihardu, eta filosofiako irakasle eta ikertzaile gisa egindako lana eta literatura-sorkuntza uztartzen ditu.[3]
Pompeu Fabra Unibertsitateko Center for Animal Ethics zentroko zientzia-kontseiluko kidea da[4]. Bere ikerketak animalien, gizakien eta naturaren arteko harremanean oinarritzen dira, ikuspegi etiko eta estetiko batetik. Hainbat argitalpenen egilea da, eta horien artean nabarmentzekoak dira La Biblioteca de Noé (Herder, 2006) eta Nunca sabrá a qué huele Bagdad (Bartzelonako Unibertsitate Autonomoa, 2010) eleberriak.[5] Los derechos de los animales (Ideia Books, 2004) testuen antologiaren editore ere izan da.
2011. urtean Aposta 2011 saria jaso zuen, «Olfacte i anòsmia en l 'apreciació estètica» azter-lanagatik.[3] Marta Tafalla usaimenik gabe jaio izanak sentiberatasunari arreta berezia jartzera eraman du. Anosmia, usainmen falta, zer zen zabaldu zuen Nunca sabrás a qué huele Bagdad (UAB, 2010) eleberriarekin.
Bere azken argitalpenaren izenburua Ecoanimal da (Plaza eta Valdés, 2019). Saiakera horretan, naturarekin dugun harremana errepikatzen da, eta proposamen estetiko plurisentsorial, ekologista eta animalista bat zabaltzen da, ezinbestekoa egungo erronkei aurre egiteko.[6]
Erreferentziak aldatu
- ↑ (Katalanez) «Marta Tafalla» Institut d'Humanitats de Barcelona (Noiz kontsultatua: 2021-12-05).
- ↑ (Katalanez) Burdeus, Joan. (31 gen 2020). El Delta ens diu que hauríem d'enretirar-nos. Núvol.
- ↑ a b «Marta Tafalla» web (Centre de Cultura Contemporània de Barcelona (CC-BY-SA via OTRS)).
- ↑ (Katalanez) «Marta Tafalla - Center for Animal Ethics (UPF)» www.upf.edu (Noiz kontsultatua: 2021-12-05).
- ↑ (Gaztelaniaz) Para todos La 2 - Marta Tafalla sobre Anosmia. RTVE 2010-11-03.
- ↑ (Gaztelaniaz) Riechmann, Jorge. (26 abr 2019). "Marta Tafalla publica su estética de la naturaleza: 'Ecoanimal'". eldiario.es.
Kanpo estekak aldatu
- Marta Tafallaren Ara egunkarian argitaratutako artikuluak.
Datuak: Q24042295
