Lygia Fagundes Telles
Lygia Fagundes da Silva Telles, de Azevedo Fagundes jaioa (São Paulo, 1918ko apirilaren 19a[1] - ibidem, 2022ko apirilaren 3a) brasildar idazlea izan zen.
Lygia Fagundes Telles | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Lygia de Azevedo Fagundes |
Jaiotza | Consolação District (en) eta São Paulo, 1918ko apirilaren 19a |
Herrialdea | Brasil |
Lehen hizkuntza | brasildar portugesa |
Heriotza | São Paulo, 2022ko apirilaren 3a (103 urte) |
Heriotza modua | berezko heriotza |
Familia | |
Ezkontidea(k) | Gofredo da Silva Teles Júnior (en) (1947ko apirilaren 17a - |
Hezkuntza | |
Heziketa | São Pauloko Unibertsitatearen Zuzenbide Fakultatea |
Hizkuntzak | brasildar portugesa portugesa gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | idazlea, ipuingilea, eleberrigilea eta abokatua |
Enplegatzailea(k) | Ministry of Agriculture of Brazil (en) (1941 - 1961) |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Jasotako sariak | ikusi
|
Kidetza | Brasilgo Letren Akademia |
Zuzenbidea ikasi zuen São Pauloko Unibertsitatean eta ikasketak amaitzean funtzionario gisa lan egin zuen. Aldi berean, idazketari ere ekin zion 1940ko hamarkadatik.
Idazle feminista, Brasilgo Letren Akademiako kidea izan zen, eta 2005ean Camões saria jaso zuen.
Lanak
aldatuEleberriak
aldatu- Ciranda de Pedra, 1954
- Verão no Aquário, 1964
- As Meninas, 1973
- As Horas Nuas, 1989
Ipuin bildumak
aldatu- Porão e Sobrado, 1938
- Praia Viva, 1944
- O Cacto Vermelhoo, 1949
- Histórias do Desencontro, 1958
- Histórias Escolhidas, 1964
- O Jardim Selvagem, 1965
- Antes do Baile Verde, 1970
- Seminário dos Ratos, 1977
- Filhos Pródigos, 1978
- A Disciplina do Amor, 1980
- Mistérios, 1981
- Venha Ver o Pôr do Sol e Outros Contos, 1987
- A Noite Escura e Mais Eu, 1995
- Oito Contos de Amor, 1996
- Invenção e Memória, 2000
- Durante Aquele Estranho Chá: Perdidos e Achados, 2002
- Conspiração de Nuvens, 2007
- Passaporte para a China: Crônicas de Viagem, 2011
- O Segredo e Outras Histórias de Descoberta, 2012
- Um Coração Ardente, 2012
Erreferentziak
aldatu- ↑ (Portugesez) «Lygia Fagundes Telles: a centenária que não quis sê-lo» Daniel Taddone 2022-04-04 (Noiz kontsultatua: 2024-08-22).