Kuatrizikloa lau gurpileko pedal-ibilgailua da.

Kuadrizikloa erromboaren antolamenduarekin (1886).

Lehen lurrun-auto esperimentalei lurrun-kuatrizikloak deitu zitzaien, eta barne-errekuntzako lehen autoetako batzuei kuatriziklo motordunak. Automobil, auto eta berebil hitzak unibertsalak bihurtu ziren, erabilera hori ordezkatuz. Gaur egun, jolas-helburuekin fabrikatzen dira kuatrizikloak jolas-parkeetarako edo trenbide-lineen mantentze-lanetarako (dresina). Erregaien garestitzearekin batera, enpresa ausartagoak giza propultsioa duen ordezko ibilgailu bat ekoizten saiatzen ari dira.

Pedal-kuatrizikloa paseatzeko hiri-ibilgailu bat da, hiri batean zehar aisialdian ibiltzeko aukera ematen duena.

Eredu desberdinak daude eserleku kopuruaren arabera, ohikoenak bi eta lau eserlekukoak dira, baina eserleku bakarrekoak ere badaude. Ibilgailu mota horrek pedaleko beste ibilgailu batzuk baino egonkortasun handiagoa du, bi ardatz eta lau gurpilen gainean daudelako. Normalean, gidaria eserita egoten da eta oinak pedaletaraino zabaltzen ditu; bizikletetan, berriz, gidaria koadroaren gainean ibiltzen da eta pedalak zapaltzen ditu; Lerratze-trizikloetan (drift trike), berriz, erdi-etzanda egoten da pedaletara iristeko.