Juan Ignazio Uranga
Juan Ignazio Uranga (Errenteria, Gipuzkoa, 1863 – Donostia, Gipuzkoa, 1934ko apirilaren 24a)[1] euskal olerkaria eta Donostiako Parte Zaharreko bizargina izan zen. Sari ugari jaso zituen bere olerkiei esker, gehienak Euskal-Esnalea eta Euskal-Erria adizkarietan plazaratuak.
| Juan Ignazio Uranga | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Errenteria, 1863 |
| Herrialdea |  Gipuzkoa, Euskal Herria |
| Heriotza | Donostia, 1934ko apirilaren 24a (70/71 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | euskara gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | idazlea |
 | |
Obra nagusiak: Urtearen lau erak (1887), Ama euskera (1890), Loreak on Antonio Oquendori bere talluntzaren aurrean (1895), Aritzaren zumo gozua (saiakera dramatikoa, 1896), Umezurtza (J.M. Arrietarekin batera idatziriko komedia, 1896), Izar (1898), Enaden elkartasun maitia (1899), Manu (komedia, 1900), Udaberriya (1902), Biursarriyak eta kikirrak udaberriyari (1904) eta 1908-1915 urteetan idatziriko hainbat bakarrizketa dramatiko (Ero algara, Amets bat dirudi, Euskaldun bat, Au mundua, Ostatuan, maitasuna, Gizon galanta, Osasungaya, Nekazariya, mani, mari-Mikela, Nere diruak, Zein da nire zale?, Sorginak). Bereak dira, halaber, Aideko txoriya (1916), Mari (1917) eta Manu dantzaria (1917) obrak.
Lanak
aldatuAntzerkia
aldatuErreferentziak
aldatu- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- ↑ Juan Ignazio Uranga. Literaturaren zubitegia, armiarma.eus. (2016ko apirilaren 25ean ikusia).
Kanpo loturak
aldatu
  |
Artikulu hau euskal idazle bati buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
Datuak: Q12260993
