Jean-Étienne Esquirol

psikiatra frantziarra
Jean Étienne Dominique Esquirol» orritik birbideratua)

Jean-Étienne Dominique Esquirol (Tolosa, 1772Paris, 1840) frantziar psikiatra izan zen.

Jean-Étienne Esquirol

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakJean-Étienne Dominique Esquirol
JaiotzaTolosa Okzitania1772ko otsailaren 3a
Herrialdea Frantzia
HeriotzaParis1840ko abenduaren 12a (68 urte)
Hobiratze lekuaPère Lachaise hilerria
Grave of Esquirol (en) Itzuli
Familia
AitaJean-Baptiste Esquirol
Anai-arrebak
Hezkuntza
HeziketaTolosako Unibertsitatea
Montpellierreko Unibertsitatea
Tesi zuzendariaPhilippe Pinel
Hizkuntzakfrantsesa
Irakaslea(k)Philippe Pinel
Jean-Nicolas Corvisart (en) Itzuli
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakpsikiatra
Enplegatzailea(k)Pitié-Salpêtrière Ospitalea
Charenton asylum (en) Itzuli
InfluentziakPhilippe Pinel
KidetzaSuediako Zientzien Errege Akademia
Académie Nationale de Médecine (en) Itzuli

Find a Grave: 44170721 Edit the value on Wikidata

Biografia aldatu

Esquirol-ek Tolosan ikasi zuen eta bere hezkuntza Montpellier-en burutu zuen. Parisera joan zen 1799an non Hôpital de la Salpêtrière-n lan egin zuen, Philippe Pinelen ikasle gogokoena bilakatu zen. Pinelek eromena sakonki ikertu eta maison de santé (eroetxea) bat ezarri zuen ikerketa modu seguruan egiteko 1801ean. Esquirolen eroetxeak arrakasta izan zuen, 1810. urtean Parisko hamar erakunde onenen artean kokatuta izanik.

1805ean, eromenaren kasuak sendatzeko kausak, sintomak eta bitartekotzat jotzen zituen Pasioak izeneko tesia argitaratu zuten. Esquirolek, Pinelek bezala, buruko gaixotasunaren jatorria arimaren pasioetan zegoela uste zuen eta ziur zegoen erokeriak ez zuela gaixoaren arrazoia guztiz eta ezinbestean eragiten.

1817an, dagoeneko Frantziako berrezarkuntzan, Esquirolek buruko gaixotasunen inguruko ikastaroak hasi zituen Salpêtrière-ko ikasgela inprobisatuan. Frantzian psikiatriako lehen irakaskuntza formala izan zen.

1810, 1814 eta 1817 urteetan, Esquirolek, bere kontura eta gastuekin, eguneko zentroak bisitatu zituen Frantzian zehar. 1818an, bidai horien ondoren, Herrizaingo ministroari aurkeztu zion memoria labur bat idatzi zuen eta bere aurkikuntzen deskribapen zehatza, Dictionnaire des sciences Medicales izenarekin argitaratua. Artikulu hauek zehaztasun eta zorrotz deskribatzen zituzten Frantzian eroen bizi baldintza tamalgarriak. Erakutsi zuten Parisen egin ziren erreformak ez zirela beste probintzietara transferitu. Bi artikulu hauek medikuntza lanbideari eta gobernuari zuzendutako erreforma programa osatzen zuten. Bere ikasleen artean André-Pamphyle-Hyppolite Rech nabarmentzen da.

Bere lanaren funtsezko puntuak aldatu