Gustav Hertz

Gustav Ludwig Hertz (Hanburgo, 1887ko uztailaren 22a – Ekialdeko Berlin, 1975eko urriaren 30a) fisikari alemaniarra zen, Heinrich Hertz fisikariaren iloba. Atomoen energia mailen kontzeptua garatu zuen 1923. urtean eta baita fluoreszentzia fenomenoen mekanismoa azaldu ere. 1925. urtean Fisikako Nobel Saria irabazi zuen.

Gustav Hertz
Bizitza
Jaiotza	Hanburgo, 1887ko uztailaren  22a
Herrialdea	Alemaniako Errepublika Demokratikoa Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna
Heriotza	Ekialdeko Berlin, 1975eko urriaren  30a (88 urte)
Hobiratze lekua	Ohlsdorf Cemetery
Familia
Seme-alabak	ikusi Carl Hellmuth Hertz
Hezkuntza
Heziketa	Frederiko Gilen Unibertsitatea Göttingengo Unibertsitatea Municheko Unibertsitatea University of Halle-Wittenberg
Tesi zuzendaria	Max Planck Heinrich Rubens
Doktorego ikaslea(k)	Heinz Pose
Hizkuntzak	alemana
Irakaslea(k)	Max Planck
Ikaslea(k)	Heinz Pose
Jarduerak
Jarduerak	fisikaria eta unibertsitateko irakaslea
Enplegatzailea(k)	Technical University of Berlin Berlingo Humboldt Unibertsitatea University of Halle-Wittenberg Leipzigeko Unibertsitatea
Jasotako sariak	ikusi Stalin Prize  (1951) Patriotic Order of Merit in gold Hervorragender Wissenschaftler des Volkes  (1959) Ekialdeko Alemaniako Sari Nazionala Fisikako Nobel Saria  (1925) Max Planck domina  (1951) Helmholtz Domina  (1959)
Nominazioak	ikusi Fisikako Nobel Saria (1924) Fisikako Nobel Saria (1926)
Kidetza	Alemaniako Zientzien Akademia Berlinen Saxon Academy of Sciences Alemaniako Natur Zientzien Leopoldina Akademia Sobietar Batasuneko Zientzien Akademia Hungariako Zientzien Akademia Zientzien Errusiar Akademia Saxon Academy of Sciences

Berlingo Fisika institutuko zuzendaria (1928), SESBeko ikerketa atomikoan parte hartu zuen (1947). Leipzigeko unibertsitateko irakaslea (1955). J. Franck-ekin lankidetzan, fluoreszentzia fenomenoak azaldu eta elektroien energia mailaren kontzeptua ezarri zituen (Bohr-en teoriaren berrespena).

Erreferentziak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Gustav Hertz