Florencia Pinar

idazle espainiarra

Florencia Pinar edo Florencia del Pinar gaztelaniaz aritzen zen XV. mendearen bigarren erdialdeko poeta espainiarra izan zen (Gaztelako koroa, 1470 - c. 1530[1]) [2] .

Florencia Pinar
Bizitza
JaiotzaGaztelako Koroa, 1470 (egutegi gregorianoa)
Herrialdea Gaztelako Koroa
HeriotzaPuebla de la Calzada, 1530 (egutegi gregorianoa) (59/60 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakidazlea, poeta eta lagun egiteko andrea
Enplegatzailea(k)Elisabet I.a Gaztelakoa
Genero artistikoaolerkigintza

Ez dakigu non eta noiz jaio zen, baina pentsatzen da heziketa handiko pertsona zela eta gizartearen goi mailakoa. Bere bizitzaz oso gutxi dakigu. Elisabet I.a Gaztelako erreginaren gorteko dama izan zen. Era berean, lehia poetikoetan parte hartu duen lehen emakumea zela ere badakigu. [3] XV. mendeko Cancionero General izenekoa poesia bilduman agertzen den bi emakume poetetako bat da (bestea Cotrón-go markesa zen)[4]. Bere garaiko goi mailako taldeko pertsona heziek erabiltzen zuten gaztelaniaz idatzi zuen eta, gainera, Cancioneroan jasotzen duen "andre" eta "dama" tituluek ere adierazten dute gizartearen goi mailakoa zela.

Lanak aldatu

Florencia Pinarren sei abesti gorde dira bereak bezala:

- Ay! que ay quien más no vive;

- Destas aves su nación;

- Ell amor ha tales mañas;

- Hago de lo flaco, fuerte;

- Cuidado nuevo venido;

- Tanto más creçe el querer.

Gainera Mi dicha lo desconcierta moteari glosa bat ere egin zion.

Destas aves su nación bere lana ezaguna da bere sinbolismo eta ezkutuko gaiengatik (Cancioneroetan ere agertzen da izendatuta honela: Otra canción de la misma señora a unas perdices que le enviaron vivas):

Jatorrizkoa[4]:

Destas aves su nación

es contar con alegría,

y de vellas en prisión

siento yo grave pasión,

sin sentir nadie a mía.

Ellas lloran que se vieron

sin temor de ser cativas,

y a quien eran más esquivas

esos mismos las prendieron.

Sus nombres mi vida son

que va perdiendo alegría,

y de vellas en prisión

siento yo grave pasión,

sin sentir nadie a mía.

¡Ay!, que ay quien más no bive

porque no ay quien d'¡ay! se duele,

y si ay, ay que recele:

ay un ¡ay! con que s'esquive

quien sin ¡ay! bevir no suele.

Ay plazeres, ay pesares,

ay glorias, ay mil dolores,

ay, donde ay penas d'amores,

muy gran bien si dél gozares.

Aunque vida se cative,

si ay quien tal ¡ay! consuele,

no ay razón por que se cele,

aunque ay con que s'esquive

quien sin ¡ay! bevir no suele.

Estiloa eta esanahia aldatu

Ezaguna da bere trebetasunarengatik irudizko adieradun hizkuntza eta kontzeptismoa erabiltzeagatik, maitasunaren izaera bikoitza erakusten duena, plazera eta mina eragiten baititu. Sexuaren zeharkako aipamenen erabilera bereizgarria ere agerikoa du. Garai hartan eperrak emakumezkoen promiskuitatea adierazten zuen, eperra erraz ernaltzen den hegaztia ei da eta. Sinbolismoaren erabilera jolasti hori Pinarren poesiaren ezaugarri nagusietako bat da. Maitasuna da bere poemetan nagusi den gaia, baina anbiguotasuna handia dago bere tonuan: mendeetan zehar, akademikoek zalantza izan dute maitasuna platonikoari edo sexualari buruz ari ote zen idazten bere poemetan.

Erreferentziak aldatu

  1. Hart, Stephen M.. (1993). White Ink. Essays on Twentieth-Century Femenine Fiction in Spain and Latin America. London / Madril: Tamesis Books Limited, 2 or..
  2. Janés, Clara. (2016). Las primeras poetisas en lengua castellana.. Siruela., 233 or..
  3. Caballé, Anna. (2003). La vida escrita por las mujeres volumen I . Por mi alma os digo.. Círculo de lectores., 75 or. ISBN ISBN 84-226-9863-3..
  4. a b Ferrer Valero, Sandra. UNA POETISA EN EL CANCIONERO, FLORENCIA DEL PINAR (S. XV). (Noiz kontsultatua: 2019-03-21).

Kanpo loturak aldatu

Bibliografia aldatu

  • Kaplan, Gregory B. (2004): “Florencia del Pinar.” Castilian Writers, 1400-1500. in Domínguez, Frank A. & Greenia, George (ed.). Dictionary of Literary Biography Vol. 286. Detroit: Gale.
  • Mirrer, Louise (2018): "Género, poder y lengua en los poemas de Florencia Pinar". Medievalia 50, 95-103.
  • Vollendorf, Lisa (2001): Recovering Spain's feminist tradition. New York: Modern Language Association of America.