Federación Anarquista Uruguaya
Uruguaiko Federazio Anarkista (FAU) 1956an sortutako Uruguaiko erakunde anarkista komunista da. [1]
| Federación Anarquista Uruguaya | |
|---|---|
 | |
| Datuak | |
| Mota | erakundea eta federalismoa |
| Herrialdea | Uruguai |
| Ideologia | Especifismo (en)  |
| Historia | |
| Sorrera | 1956 |
| Sortzailea | Juan C. Mechoso (en) |
| webgune ofiziala | |
Historia aldatu
FAUk Uruguaiko eta nazioarteko XX. mende hasierako langile eta herri-borroken tradizio ideologiko eta kulturalaren ekarpena jaso zuen. Italia, galizia eta katalainiako inmigrazio anarkokomunista eta anarkosindikalista ekarritako elementuak bildu zituen, Espainiako Gerra Zibilean eta Bigarren Mundu Gerran faxismoaren eta nazismoaren aurkako borrokatu zutenak. Hasieratik herrialdeko lan eta gizarte borrokan murgildu zen, sindikatuen indartzearen eta langile batasunerako aurrerapenaren aldeko apustua eginez.
1967an Uruguaiko Gobernuak FAU desegitea agindu zuen, eta 1971ra arte klandestinitaten egon zen. 1970eko hamarkadan, kideen arteko zatiketa batetik sortu zen Uruguaiko Herriaren Garaipenaren Alderdi politikoa (Partido por la Victoria del Pueblo), Frente Amplion barneratu zena.
FAUk bere jarduera berregituratu zuen egoera berriari aurre egiteko: aparatu armatuaren garapena, astekari klandestino baten edizioa, funtzionamendurako etxeen sarea eta propaganda materiala, finantzaketa eta beste batzuk. OPR-33 (Herri Iraultza Erakundea - 33 Orientales) abian jarri zuten, FAUren talde armatua. Azken honek arrakasta handiz burutu zituen hainbat ekintza: sabotajea, desjabetze ekonomikoa, buruzagi politiko eta patronalen bahiketa, grebetarako eta lantegien okupazioentzako laguntza armatua. Uruguaiko eta Argentinako armadaren zerbitzu berezien errepresioa zela eta, berrogeita hamar bat kide erail eta desagertu zituzten, torturatuak izan ostean. Beste batzuk urte luzeko espetxe zigorra ezarri zieten. Diktadura erori eta 1986tik aurrera erakundeak bere berrantolaketari aurre egin zion.
Geroztik, bere esku-hartze sozialak hainbat sektore hartu ditu: sindikatuak, ikastetxeetako guraso kontseiluetan ; auzo elkarteetan. Inprimategia bat dute. Irrati komunitarioak, ateneoak eta liburutegiak martxan jartzen saiatu dira . Kausa ezberdinetan parte hartzen dute, hala nola ingurumena, presoak, etxebizitza.
Eragina: «espezifismoa»[2] eta «txertaketa soziala» aldatu
FAUk, 1980ko hamarkadan berrantolaketaz geroztik, Brasilen eta Argentinan antzeko erakunde anarkistak sortzen lagundu du, hala nola Federação Anarquista Gaúcha[3] (FAG), Federação Anarquista Cabocla[4] (FACA), Federação Anarquista do Rio de Janeiro (FARJ)[5] Brasilen; Rosarioko Federazio Anarkista[6] (FAR); eta desagertutako AUCA erakunde argentinarra. Haien antolakuntza-ereduari “espezifismoa” deitzen zaio eta anarkistek beren burua espezifikoki antolatu behar dutela defendatzen dute, anarkokomunista gisa, gero “inserzio soziala” deitzen dutena egin eta mugimendu sozialekin ( ezkerreko kausekin bat datozenekin) lan egiteko. [4]
Uruguaiko Federazio Anarkistaren «espezifismo» kontzeptua ez da guztiz originala, anarkismo historikoaren azken urteetan proposatutako « antolakuntza espezifiko » edo «anarkismo antolatu» nozio zaharrenetan jada partzialki aurkitzen baita. [4] Nozio batzuek platformismoaren[7] "antolakuntza- plataforma "ren antzekoak dirudite, hala ere "espezifismoaren" defendatzaile batzuek beste eredu bat dela diote.
FAUk inspiratutako erakundeak "printzipioen adierazpena", "karta", "esangura hertsian" eta "estrategia orokorrean" gidatzen dituzte. Estrategia zentzu hertsian erakundearen epe laburrerako helburuak dira, eta estrategia zentzu orokorrean epe luzerako helburuak. Federazioa jarduten duen tokietako nukleoetan egituratzen da, eta nukleoek autonomia taktikoa dute, baina ez estrategikoa. Estrategia eta lan-plana maiz berrikusi eta berregokitzen dira nukleo bakoitzaren politika biltzen duen kontseilu federal batean egoeraren analisiaren arabera.
Gizarte mugimenduetatik hurbil dagoen ekintza maila politiko-ideologikoa eta maila soziala bereiztean gobernatzen da. Maila politiko-ideologikoa maila sozialera joan behar da dinamizatzera (mugimendu sozialak) baina ez "anarkista" egiten ez saiatzeko, borrokalariago baizik. Gizarte mugimenduak ez luke ideologia politikorik izan behar, bere eginkizuna batzea baita, eta ez alderdikoia. Federazioak beste indar politiko batzuekin aliatu behar du bere elaborazio teorikoaren espazioa galdu gabe. FAU-n inspiratutako erakundeek diote anarkokomunistek mugimendu sozialen benetako bizitzarekin harremana galdu zutela 1920ko hamarkadan, sindikalismoak eta anarkismo historikoak loturak eten zituztenean. [4] «Gizarteratzeko» helburuak joera hori hartzen du, anarkismoaren «bektore sozial» gisa deskribatzen dutena.
Erreferentziak aldatu
- ↑ 50 años de la Federación Anarquista Uruguaya
- ↑ (Gaztelaniaz) fau. (2017-08-05). Entrevista a Juan Carlos Mechoso – La estrategia del Especifismo – Por Felipe Correa | fAu. (Noiz kontsultatua: 2022-04-05).
- ↑ (Portugesez) «(sem título)» federacaoanarquistagaucha.wordpress.com (Noiz kontsultatua: 2022-04-05).
- ↑ a b c d Anarquismo especifista - Federación Anarquista de Río de Janeiro
- ↑ «www.farj.org» www.farj.org (Noiz kontsultatua: 2022-04-05).
- ↑ (Ingelesez) Federacion Anarquista De Rosario – Federación Anarquista 🏴. (Noiz kontsultatua: 2022-04-05).
- ↑ «Plataformismo Anarquista - EcuRed» www.ecured.cu (Noiz kontsultatua: 2022-04-05).
Kanpo estekak aldatu
- Uruguaiko Federazio Anarkistaren gunea
- História da Federación Anarquista Uruguaya (FAU)
- História, anarquismo e Carlos Rama no Uruguai com Emerson da Silva
- Declaración de Principios de FAU
- Juan Carlos Mechosori elkarrizketa – La estrategia del Especifismo
- Entrevista a Juan Carlos Mechoso – ITHA/IATH en Youtube
Datuak: Q3036261
